امام حسین (ع) و ایران
امام حسین (ع) و ایران، کتابی است درباره حسین بن علی (ع) که توسط کورت فریشلر نوشته شده و ذبیح الله منصوری آن را ترجمه کرده است.
| امام حسین (ع) و ایران
| |
|---|---|
_%D9%88_%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86%E2%80%8C.jpg) | |
| برگرداننده | ذبیح‌الله منصوری |
| به کوشش | کورت فریشلر |
| ناشر | جاویدان |
| محل نشر | تهران |
| تاریخ نشر | 1351 |
| شابک | 964-5732-22-0 |
| تعداد صفحات | 565 |
| موضوع | حسین بن علی (ع) |
| زبان | فارسی |
چکیده
نویسنده در این رمان تاریخی ـ مذهبی اغلب از منابع اهل سنت بهره گرفته است و براساس آن، تصویری از واقعه کربلا و تبعات آن در سرزمین‌های اطراف، به ویژه ایران، به دست می‌دهد کورت فریشلر، نماینده امام حسین (ع) را در ایران (ری) دخترش "حورالعین" می‌داند و بر پایه آن، حوادث داستان را توصیف می‌کند. داستان حاضر این گونه آغاز می‌شود: "در سال شصتم هجری نماینده‌ای از طرف حسین بن علی (ع) وارد ری شد و در باغ بهار حضور به هم رسانید و در آن جا "گیو" پسر "رستم فرخزاد" و سپهبدان مازندران و گیلان با احترام زیاد او را پذیرفتند. وی گفت صبر امام حسین از ظلم و فسق "یزید" به انتها رسیده و از طرف یزید دایم او را در فشار می‌گذارند که با وی بیعت کند و برای این که وظیفه خود را در قبال خداوند و شارع دین اسلام و پدرش به موقع اجرا بگذارد مایل است که از حجاز خارج گردد و کسانی که در آن مجلس حضور داشتند از آن مژده بسیار خوشحال شدند و گفتند که حاضرند در راه حسین بن علی (ع) فداکاری نمایند و مذاکره به دوران خلافت معاویه و عهدنامه‌ای که بین حسن بن علی (ع) و معاویه بسته شد رسید و "توژ" اسپهبدان گیلان گفت : من از چگونگی عهدنامه حسن و معاویه اطلاع دارم و می‌دانم که معاویه آن پیمان را نقض کرد. موضوع آن پیمان جزو مسائل روز نیست و آنچه امروز اهمیت دارد آمدن امام به ایران است و ما باید بدانیم چه باید بکنیم ."[۱]