زین واژگون

تعبیرى است که بیشتر دربارۀ ذو الجناح، اسب امام حسین(ع) به کار مى‌رود که پس از شهادت امام، با زین واژگون و یال پرخون و پریشانحال به طرف خیمه‌ها آمد. برگرفته از جمله‌اى در زیارت ناحیۀ مقدسه است که آمده است:«...فنظر النّساء الى الجواد مخزیا و السّرج علیه ملویّا».

منبع

• جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۲۱۸.