داوود فتحعلی بیگی

داوود فتحعلی بیگی (زاده 1329 در زنجان) است. او فارغ ‌التحصیل مقطع کارشناسی نمایش از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران بوده و در زمینه‌های کارگردانی، بازیگری، نویسندگی و پژوهشگری فعالیت داشته و مدرس دانشگاه نیز است. فتحعلی بیگی از جمله فعالان عرصه هنرهای نمایشی است و تاکنون در بیش از 30 نمایش به عنوان بازیگر، نویسنده وکارگردان حضور داشته و در سال 1380 موفق به دریافت مدرک درجه یک هنری (معادل دکتری)‌ از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی شده است.[۱]

داوود فتحعلی بیگی
Davood farhali baigi.jpg
زمینهٔ کاری هنر و نمایش
زادروز 1329
زنجان
ملیت ایرانی
پیشه کارگردانی، بازیگری، نویسندگی و پژوهشگری و مدرس دانشگاه
مدرک تحصیلی کارشناسی نمایش
دانشگاه دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران

آثار

«تعزیه چیست؟»، فصلنامه تئاتر، شماره 34 - 35، بهار-تابستان 1382، ص 148 - 180.

«تعزیه دختر هندو»، فصلنامه تئاتر، شماره 12 - 11، 1370، ص 246 - 221.

«تطبیق موضوعی روضه الشهدا و برخی مجالس تعزیه»، مجموعه مقالات نمایش گردهمایی بین المللی مکتب اصفهان، 1386.

«قیام عاشورا و تأثیرات آن بر شرح مجالس تعزیه»، فصلنامه هنر، شماره 66، زمستان 1384.

«گوشه در تعزیه»، فصلنامه تئاتر، شماره 14، تابستان 1370.

«مجلس تعزیه ناصرالدین شاه»، فصلنامه تئاتر، شماره 5 - 4، 1368، ص 251.

«مجلس شهادت مسلم»، فصلنامه تئاتر، شماره 15، پاییز 1370، ص 220 - 191.

«نمایش سنتی»، کیهان فرهنگی، سال 9، شماره 6، 1371، ص 51 - 50.

«نمایشنامه: مجلس تعزیه «روح الارواح»»، صحنه، شماره 48، بهمن 1348.

«همزیستی ادیان توحیدی در قلمرو تعزیه»، پل فیروزه، سال 3، شماره 10، 1382.

به کوشش

«[زن نصارا در کربلا]»، تعبیه: مجالس شبیه خوانی، ص 173 - 178.

«پادشاه مغرب»، دفتر تعبیه، ص 534 - 84.

«پسر فروشی»، تعبیه: مجالس شبیه خوانی، ص 437 - 450.

«تعبیه آمدن حر در خدمت امام حسین و گفتگوی ایشان و مسلمان شدن حر سعادت مآب»، تعبیه: مجالس شبیه خوانی، ص 91 - 100.

«تعبیه بارگاه زید و سؤال کردن یزید از حاضران مجلس»، تعبیه: مجالس شبیه خوانی، ص 187 - 197.

«تعبیه جناب امام حسن و گفتگو نمودن با ملک»، تعبیه: مجالس شبیه خوانی، ص 33 - 48.

«تعبیه حضرت عباس علی و آمدن عباس به خدمت امام حسین و اظهار مرخص شدن به معظم له»،

تعبیه: مجالس شبیه خوانی، ص 107 - 112.

«تعبیه خولی اصبحی ملعون و آوردن سر امام (ع) را در تنور پنهان کردن و با خبر شدن زن و سؤال نمودن از خولی»، تعبیه: مجالس شبیه خوانی، ص 165 - 171.

«تعبیه راه گم کردن حضرت امام حسین و آمدن ساربان به خدمت اهل بیت و گفتگو نمودن با ایشان»، تعبیه: مجالس شبیه خوانی، ص 79 - 90.

«تعبیه روز اربعین و آمدن بشیر به مدینه و گفتن به مردم مدینه»، تعبیه: مجالس شبیه خوانی، ص 223 - 237.

«تعبیه سهل بن سعد و سؤال نمودن از مردم مسجد»، تعبیه: مجالس شبیه خوانی، ص 179 - 185.

«تعبیه شبیه دو قبر»، تعبیه: مجالس شبیه خوانی، ص 301 - 311.

«تعبیه شاهزاده عبدالله برادر قاسم خطاب به امام حسین (ع)»، تعبیه: مجالس شبیه خوانی، ص 131 - 132.

«تعبیه شهادت حضرت امیر و خطاب وی با صبح»، تعبیه: مجالس شبیه خوانی، ص 13 - 31.

«تعبیه شهادت حضرت عباس»، تعبیه: مجالس شبیه خوانی، ص 279 - 299.

«تعبیه شهادت وهب نوداماد در خدمت امام حسین»، تعبیه: مجالس شبیه خوانی، ص 367 - 376.

«تعبیه حضرت قاسم و آمدن به خدمت امام حسین و رخصت میدان طلبیدن»، تعبیه: مجالس شبیه خوانی، ص 113 - 125.

«تعبیه رفتن امام محمدتقی به طوس و برگشتن از طوس به مدینه»، تعبیه: مجالس شبیه خوانی، ص 377 - 390.

«تعبیه طفل فروختن شخص حیدرآبادی این است»، تعبیه: مجالس شبیه خوانی، ص 391 - 410.

«تعبیه عروسی رفتن فاطمه زهرا علیهاالسلام»، تعبیه: مجالس شبیه خوانی، ص 343 - 365.

«تعبیه علی اصغر و آوردن زینب او را به خدمت امام حسین»، تعبیه: مجالس شبیه خوانی، ص 133 - 163.

«تعبیه غلام زین العابدین و آمدن به خدمت امام حسین و رخصت گرفتن»، تعبیه: مجالس شبیه خوانی، ص 127 - 129.

تعبیه: مجالس شبیه خوانی، به کوشش داوود فتحعلی بیگی، با همکاری و ویرایش هوشنگ هیهاوند، تهران، نمایش، 1386، ص 464.

«تعبیه مسلم و آمدن کنیز به لب چشمه و دیدن پسران مسلم را و سؤال نمودن»، تعبیه: مجالس شبیه خوانی، ص 55 - 62.

«تعبیه مقدسه خواب دیدن سکینه و نوحه نمودن بر پدر خود»، تعبیه: مجالس شبیه خوانی، ص 199 - 222.

«تعبیه ورود شام این است»، تعبیه: مجالس شبیه خوانی، ص 411 - 435.

«تعبیه وداع نمودن امام حسین به سر روضه منور پیامبر و روانه شدن به کربلای معلی»، تعبیه: مجالس شبیه خوانی، ص 63 - 55.

«تعبیه وداع نوداماد و مادر وهب و عروس او روانه نمودن مادر وهب، وهب به خدمت امام حسین و سخن گفتن مادر وهب به وهب»، تعبیه: مجالس شبیه خوانی، ص 101 - 106.

«تعبیه وفات پیغمبر»، تعبیه: مجالس شبیه خوانی، ص 239 - 288.

تعزیه های رضوی، به کوشش داوود فتحعلی بیگی، مهدی دریایی؛ با همکاری محمدعلی سیفی، تهران، نمایش، 1388.

«در باب تعزیه مسلم بن عقیل و گریختن مسلم از کوفیان و آمدن مسلم در خانه طوعه و گفتگو نمودن مسلم با طوعه»، تعبیه: مجالس شبیه خوانی، ص 49 - 54.

دفتر تعزیه (1)، تعزیه مختار، به کوشش داوود فتحعلی بیگی و هاشم فیاض، [تهران]، نمایش، بیتا، ص 191.

دفتر تعزیه 1 و 2، به کوشش داوود فتحعلی بیگی و هاشم فیاض، تهران، نمایش (انجمن نمایش)، 1382، 2جلد در یک مجلد، ص 336.

دفتر تعزیه، جلد 3، مجموعه مجالس تولد امام حسین (ع) وداع مدینه و حج بدل به عمره، به کوشش داوود فتحعلی بیگی و محمد حسین ناصربخت، تهران، نمایش، 1378.

دفتر تعزیه 4، به کوشش داوود فتحعلی بیگی و محمدحسن زفره ای، تهران، نمایش، 1380، ص 144.

دفتر تعزیه، جلد 7، جنگ حضرت زینب (س)، تهران، نمایش، 1382.

دفتر تعزیه، جلد 10، به کوشش داوود فتحعلی بیگی و رجبعلی معینیان، تهران، نمایش، 1388.

شاه غریب: پژوهشی در تعزیه های رضوی، به کوشش لاله تقیان و داوود فتحعلی بیگی، تهران، نمایش، 1388.

«شبیه طفلکان زینب»، تعبیه: مجالس شبیه خوانی، ص 313 - 342.

«مجلس تعزیه چهار مرغ و دختر یهودی»، دفتر تعزیه 4، ص 5 - 52.

«وفات ابراهیم (پسر پیامبر)»، تعبیه: مجالس شبیه خوانی، ص 451 - 464.

مصاحبه شونده

«از کودکی با تعزیه آشنا شدم: گفتگو با داوود فتحعلی بیگی»، صحنه، شماره 38، اسفند 1383.

«افسوس از این همه درد، نمادهای سمبلیک از تعزیه: گفتگو با استاد فتحعلی بیگی»، مصاحبه کننده احمد رنجبر، خیمه، شماره 29 - 30، بهمن و اسفند 1385، ص 51 - 50.

«تعزیه در خون مردم ماست: مصاحبه با هاشم فیاض و داوود فتحعلی بیگی»، کیهان فرهنگی، شماره 93، بهمن 1371.

«تعزیه، هنری اساطیری و ایرانی: گفتگو با داوود فتحعلی بیگی»، خیمه، شماره 44، رمضان 1429، ص 26.

«گفتگو با داوود فتحعلی بیگی»، فیلم و هنر، شماره 61، فروردین 1383، ص 30 - 29.

«گفتگو با داوود فتحعلی بیگی: تعزیه شاخص ترین آیین های نمایشی»، ایران، شماره 3589، 16 اسفند 1385.

معرفی کننده و توصیفگر

«تعزیه در ایران»، کتاب ماه هنر، شماره 39 - 40، آذر و دی 1381، ص 49 - 44.

این مقاله در توصیف کتاب تعزیه در ایران نوشته صادق همایونی به رشته تحریر در آمده است.

«موسیقی مذهبی در ایران»، آهنگ، سال 2، شماره 3 - 2، 1368، ص 228 - 222.

نقد کتابی به نام مقاله از حسن مشحون است.

منابع

پی‌نوشت