عمارى
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
عماری، صندوق مانندى که براى نشستن سوار،آن را بر پشت شتر و فیل مى‌گذارند.به آن محمل و هودج هم مى‌گویند، تخت روان، تابوت. عمارى دار، همان ساربان است. [۱]
کاروان اسرای کربلا
اهل بیت عصمت را پس از عاشورا در دوران اسارت، بر شترهاى بى‌عمارى و کجاوه سوار کرده، شهر به شهر و منزل به منزل بردند. امام سجاد(ع) را بر شتر بى‌جهاز سوار کردند.
| جمعى که پاس محملشان داشت جبرئیل | گشتند بى‌عمارى و محمل،شتر سوار [۲] |