گوشواره
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
پس از شهادت امام حسین(ع)، سپاه کوفه به خیمه‌ها حمله کرده، ضمن به آتش کشیدن آنها، هر چه در خیمه‌ها بود غارت کردند و از گوشها و پاهاى اطفال، گوشواره و خلخال بیرون آوردند. [۱]
حمله به خمیه‌ها
از فاطمه صغرى، دختر امام حسین(ع) نقل شده است که پس از شهادت امام، یکى از سواران سپاه عمر سعد به طرف او که جلوى یکى از خیمه‌ها ایستاده بوده، حمله‌ور مى‌شود و با نیزه بر او ضربتى مى‌زند که بر زمین مى‌خورد، آنگاه گوشواره از گوشش مى‌کند و خون جارى مى‌شود.[۲]
دربارۀ امّ کلثوم نیز چنین نقل شده است: «حتّى افضوا الى قرط کان فى اذن امّ کلثوم اخت الحسین(ع)فاخذوه و خرموا اذنها». [۳]
منبع
- جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۳۸۷.