ابو نصر بن نباته: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
T.ramezani (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
T.ramezani (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده | |||
| نام = ابو نصر بن نباته | |||
| تصویر = | |||
| توضیح تصویر = | |||
| نام اصلی = | |||
| زمینه فعالیت = | |||
| ملیت = | |||
| تاریخ تولد = | |||
| محل تولد = | |||
| والدین = | |||
| تاریخ مرگ = 405 ه. ق. | |||
| محل مرگ = بغداد | |||
| علت مرگ = | |||
| محل زندگی = | |||
| مختصات محل زندگی = | |||
| مدفن = | |||
|مذهب = | |||
|در زمان حکومت = | |||
|اتفاقات مهم = | |||
| نام دیگر = | |||
|لقب = ابن نبّاته | |||
|بنیانگذار = | |||
| پیشه = شاعر | |||
| سال‌های نویسندگی = | |||
|سبک نوشتاری = | |||
|کتاب‌ها = | |||
|مقاله‌ها = | |||
|نمایشنامه‌ها = | |||
|فیلم‌نامه‌ها = | |||
|دیوان اشعار = | |||
|تخلص = | |||
|فیلم ساخته بر اساس اثر= | |||
| همسر = | |||
| شریک زندگی = | |||
| فرزندان = | |||
|تحصیلات = | |||
|دانشگاه = | |||
|حوزه = | |||
|شاگرد = | |||
|استاد = | |||
|علت شهرت = | |||
| تأثیرگذاشته بر = | |||
| تأثیرپذیرفته از = | |||
| وب‌گاه = | |||
|گفتاورد = | |||
|امضا = | |||
}} | |||
ابو نصر عبد العزیز بن عمر بن محمّد، مشهور به ابن نبّاته، به سال 405 ه. ق. در بغداد درگذشته است. او بیشتر عمر خود را در شهرهای مختلف گذرانده و به مدح امیران و وزیران پرداخته است. | ابو نصر عبد العزیز بن عمر بن محمّد، مشهور به ابن نبّاته، به سال 405 ه. ق. در بغداد درگذشته است. او بیشتر عمر خود را در شهرهای مختلف گذرانده و به مدح امیران و وزیران پرداخته است. | ||
مدحی در مورد امام حسین (ع) سروده است. <ref> ادب الطف؛ ج 2، ص 233.</ref> | مدحی در مورد امام حسین (ع) سروده است. <ref> ادب الطف؛ ج 2، ص 233.</ref> | ||
نسخهٔ ۲۰ ژوئن ۲۰۱۷، ساعت ۱۵:۵۱
| ابو نصر بن نباته | |
|---|---|
| مرگ | 405 ه. ق. بغداد |
| لقب | ابن نبّاته |
| پیشه | شاعر |
ابو نصر عبد العزیز بن عمر بن محمّد، مشهور به ابن نبّاته، به سال 405 ه. ق. در بغداد درگذشته است. او بیشتر عمر خود را در شهرهای مختلف گذرانده و به مدح امیران و وزیران پرداخته است.
مدحی در مورد امام حسین (ع) سروده است. [۱]
و الحسین الّذی رأی الموت فی العزّحیاة و العیش فی الذّل قتلا [۲]
حسین کسی است که مرگ باعزت را زندگی و زندگی با ذلت را مرگ می‌شمرد.
منابع
دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج1، ص:194.