محمدرضا الشبیبی‌

محمدرضا الشبیبی‌
زادروز	1306 ه. ق. نجف
مرگ	1385 هجری
پیشه	شاعر
دیوان سروده‌ها	«تاریخ الفلسفه»، «أدب النظر»، «التذکرة»، «الادب العصری»، «فلاسفة الیهود فی الاسلام» و «المسألة العراقیة»

شیخ محمّد رضا بن شیخ جواد بطائحی نجفی؛ به سال 1306 ه. ق. در نجف به دنیا آمد و در بلاغت و فلسفه سرآمد گردید.

او یکی از مشعل‌داران حرکت فکری و نهضت ملّی عراق به‌شمار می‌رود، و دارای نبوغ در بلاغت و بیان بوده است. در سال 1356 هجری به عضویت «نادی القلم» انگلستان درآمد و دکترای افتخاری از مصر دریافت کرد و به عضویت دو مجمع علمی و لغوی مصر و سوریه نیز درآمد. او در سال 1385 هجری وفات یافت. برخی آثارش عبارتند از: «تاریخ الفلسفه»، «أدب النظر»، «التذکرة»، «الادب العصری»، «فلاسفة الیهود فی الاسلام»، «المسألة العراقیة» و ...

1- ما بال «بجدل» لابلّت مضاجعه‌قد حزّ اصبعه فی مخذم ذرب؟!

2- لو کان یطلب منه بذل خاتمه‌لقال: هاک، و هذا قبل فعل أبی

1- «بجدل» که جاودان درهای خیر بر او بسته باد، چرا به طمع انگشتری، انگشت او را با شمشیر قطع کرد؟

2- اگر او انگشتری را از خود آن حضرت می‌طلبید، به او می‌فرمود: به تو بخشیدم، چون قبل از این پدرم این کار را کرده است.

1- اننا نجنی علی أنفسناحین نجنی، ثم ندعو: من جنی

2- یا عبید المال خیر منکم‌جهلاء یعبدون الوثنا

3- اننی ذاک العراقی الذی‌ذکر الشام و ناجی الیمنا

1- ما نسبت به خود جنایتکاریم سپس می‌گوئیم چه کس جنایتکار است.

2- ای بندگان مال، جاهلان بت‌پرست از شما بهترند.

3- همانا من آن عراقی هستم که شام را یاد می‌کنم و ناجی یمنم.

منابع

دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌1، ص: 581.