محمد حسین کاشف الغطاء: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «محمد حسین بن شیخ العراقین البحاثه شیخ علی بن حجة از بزرگترین و مشهورترین علم...» ایجاد کرد)
 
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات مراجع تقلید
|عنوان= محمدحسین کاشف‌الغطاء
|تصویر=
|نام کامل= محمدحسین کاشف‌الغطاء
|لقب=
|نسب=
|تاریخ تولد= [[1294 (قمری)|1294]]
|تاریخ فوت=
|شهر تولد= [[نجف]]
|کشور تولد= [[عراق]]
|محل تحصیل= [[نجف]]
|محل زندگی= [[نجف]]
|تاریخ وفات= [[1373 (قمری)|1373]]
|شهر وفات= [[کرند غرب|کرند]] (نزدیکی [[کرمانشاه]])
|مدفن= [[وادی‌السلام]]
|اساتید= {{سخ}}مصطفی تبریزی{{سخ}} میرزا محمدباقر اصطهباناتی{{سخ}}احمد شیرازی{{سخ}}علی محمد نجف‌آبادی{{سخ}}ملا [[علی‌اصغر مازندرانی]]{{سخ}}رضا همدانی{{سخ}}محمدتقی شیرازی{{سخ}}محدث نوری
|شاگردان= {{سخ}}[[سید محسن حکیم]]{{سخ}} [[محمدجواد مغنیه]]{{سخ}}[[قاضی طباطبایی]]{{سخ}}[[جعفر اشراقی]]
|تالیفات= {{سخ}}اصل الشیعة و اصولها{{سخ}}الارض و التربة الحسینیة{{سخ}} نبذة من السیاسیة الحسینیة{{سخ}}الحکمة و السیاسة{{سخ}} المثل العلیا فی الاسلام لا فی بحمدون{{سخ}}عین المیزان{{سخ}} و...
|فعالیتهای اجتماعی=
|فعالیتهای علمی=
|وبگاه رسمی=
}}
محمد حسین بن شیخ العراقین البحاثه شیخ علی بن حجة از بزرگترین و مشهورترین علمای شیعه است که به سال 1294 ه. ق. در نجف اشرف متولّد شد و از محضر اساتید بزرگ و مشهور حوزه‌ی نجف برخوردار گشت. مناظرات بسیاری بین او و «جرجی زیدان» و «الأب انستاس الکرملی» هم‌چنین مناظراتی بین او و علمای الازهر صورت گرفت که در نشریات آن روز به چاپ رسید. در سال 1350 ه. ق. به دعوت «المؤتمر الاسلامی العام» به قدس سفر کرد و خطبه‌ی تاریخی خود را در آنجا ایراد نمود و 20 هزار نفر در آن مکان به امامت او نماز برگزار نمودند. او در سال 1373 ه. ق. وفات یافت. برخی تألیفات او چنین است: «اصل الشیعه و أصولها»، «الأرض و التربة»، «مختارات الأغانی»، «المیثاق العربی الوطنی»، «الآیات البیّنات»، «دیوان شعر». <ref>ادب الطف؛ ج 10، ص 49 و 50.</ref>
محمد حسین بن شیخ العراقین البحاثه شیخ علی بن حجة از بزرگترین و مشهورترین علمای شیعه است که به سال 1294 ه. ق. در نجف اشرف متولّد شد و از محضر اساتید بزرگ و مشهور حوزه‌ی نجف برخوردار گشت. مناظرات بسیاری بین او و «جرجی زیدان» و «الأب انستاس الکرملی» هم‌چنین مناظراتی بین او و علمای الازهر صورت گرفت که در نشریات آن روز به چاپ رسید. در سال 1350 ه. ق. به دعوت «المؤتمر الاسلامی العام» به قدس سفر کرد و خطبه‌ی تاریخی خود را در آنجا ایراد نمود و 20 هزار نفر در آن مکان به امامت او نماز برگزار نمودند. او در سال 1373 ه. ق. وفات یافت. برخی تألیفات او چنین است: «اصل الشیعه و أصولها»، «الأرض و التربة»، «مختارات الأغانی»، «المیثاق العربی الوطنی»، «الآیات البیّنات»، «دیوان شعر». <ref>ادب الطف؛ ج 10، ص 49 و 50.</ref>



نسخهٔ ‏۷ ژوئن ۲۰۱۷، ساعت ۰۹:۳۹

محمدحسین کاشف‌الغطاء
شناسنامه
نام کامل محمدحسین کاشف‌الغطاء
تاریخ تولد 1294
زادگاه نجف عراق
محل تحصیل نجف
محل زندگی نجف
محل مرگ 1373 کرند (نزدیکی کرمانشاه)
مدفن وادی‌السلام
اطلاعات علمی
شاگردان
سید محسن حکیم
محمدجواد مغنیه
قاضی طباطبایی
جعفر اشراقی
تالیفات
اصل الشیعة و اصولها
الارض و التربة الحسینیة
نبذة من السیاسیة الحسینیة
الحکمة و السیاسة
المثل العلیا فی الاسلام لا فی بحمدون
عین المیزان
و...

محمد حسین بن شیخ العراقین البحاثه شیخ علی بن حجة از بزرگترین و مشهورترین علمای شیعه است که به سال 1294 ه. ق. در نجف اشرف متولّد شد و از محضر اساتید بزرگ و مشهور حوزه‌ی نجف برخوردار گشت. مناظرات بسیاری بین او و «جرجی زیدان» و «الأب انستاس الکرملی» هم‌چنین مناظراتی بین او و علمای الازهر صورت گرفت که در نشریات آن روز به چاپ رسید. در سال 1350 ه. ق. به دعوت «المؤتمر الاسلامی العام» به قدس سفر کرد و خطبه‌ی تاریخی خود را در آنجا ایراد نمود و 20 هزار نفر در آن مکان به امامت او نماز برگزار نمودند. او در سال 1373 ه. ق. وفات یافت. برخی تألیفات او چنین است: «اصل الشیعه و أصولها»، «الأرض و التربة»، «مختارات الأغانی»، «المیثاق العربی الوطنی»، «الآیات البیّنات»، «دیوان شعر». [۱]


و یا مسیح هدی للرأس منه علی‌الرّماح معراج قدس راح یعرجه

و یا کلیما هوی فوق الثّری صعقالکن محیّاه فوق الرّمح أبلجه [۲]


ای مسیحی که هدایتگری سر تو بر نیزه چون معراج مسیح (ع) است

و ای کلیمی که دلدادگی تو مانند تکلّم عاشقانه‌ی موسی (ع) با معبود است.


أبو إلّا الی العزّ انتسابافلیس لهم أب إلّا الإباء [۳]

حسین از دامان عزّت و آزادگی برخاسته و خود خاستگاه آن در طول تاریخ می‌باشد.



منابع

دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌1، ص: 567.

پی نوشت

  1. ادب الطف؛ ج 10، ص 49 و 50.
  2. همان؛ ص 56.
  3. همان؛ ص 59.