مصطفی کاشانی میرعزا: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
== منبع == | == منبع == | ||
[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=4167120&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author محسن حسام مظاهری، فرهنگ سوگ شیعی، ویراست دوم 1395، ص 483] | |||
* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=4167120&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author محسن حسام مظاهری، فرهنگ سوگ شیعی، ویراست دوم 1395، ص 483] | |||
[[رده:افراد]] | [[رده:افراد]] | ||
[[رده:هنرمندان]] | [[رده:هنرمندان]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۱۹
| میرعزا | |
|---|---|
 | |
| زاده |
مصطفی کاشانی کاشان |
| ملیت | ایرانی |
| شناخته‌شده برای | هنرهای نمایشی |
مصطفی کاشانی، معروف به میرعزا، از هنرمندان ایرانی در حوزه تعزیه خوانی است.
زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
سید مصطفی کاشانی، ملقب به میرعزا از تعزیه خوانان و تعزیه سرایان کاشان در قرن سیزدهم بود. پسرش میرغم و برادرش میرماتم هم تعزیه خوان و تعزیه گردان بودند. میرعزا به سبب شهرتی که یافت به دعوت ناصرالدین شاه به تهران رفت و به تعزیه گردانی در تکیه دولت مشغول شد. اما با گذشت دو سال مورد غضب شاه قرار گرفت و از این مسئولیت عزل گردید.
بسیاری از پیش خوانهایی که در تعزیه‌های تهران و کاشان پس از او رواج یافت، سروده‌ی وی بودند. از دیگر اقدامات میرعزا می‌توان به استفاده از گوشه‌ها و دستگاه‌های کم کاربرد در تعزیه و سرایش تعزیه نامه‌های جدید از جمله مجلس تعزیه قتل ناصرالدین شاه اشاره کرد.