حسینیه امیر سلیمانی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
[[رده:اماکن]] | [[رده:اماکن]] | ||
[[رده:اماکن مذهبی]] | [[رده:اماکن مذهبی]] | ||
[[رده:حسینیه‌ها]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ اکتبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۲:۰۳
حسینیه امیر سلیمانی، یکی از حسینیه‌های قدیمی شهر تهران محله سنگلنج است.
تاریخچه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
این حسینیه در جنوب پارک‌شهر در محله قدیم سنگلج و توسط مرحوم عضدالملک ساخته شد. این بنا با هدف مجالس سوگواری سیدالشهدا و اجتماعات مذهبی بنا و توسط مرحوم امیرمصطفی امیرسلیمانی مشیرالسلطنه وقف شد.
در سال‌های بعد و طبق وصیت امیرمصطفی امیرسلیمانی،رسیدگی به امورات حسینیه به حاج سلطان حسین تابنده رضا علیشاه سپرده شد.
بنای این حسینیه در شب عاشورای سال 1400 قمری (۹ آذر 1358) بعد از اتمام جلسه عزاداری دچار حریق شدید می‌شود. ساخت بنای جدید به دستور آقای رضاعلیشاه شروع گردید. بنای جدید حسینیه در روز عیدفطر سال 1402 (۲۱ تیر 1361) افتتاح شد.
ویژگی‌های بنا[ویرایش | ویرایش مبدأ]
یکی از ویژگی‌های این بنا کارهای چوبی حسینیه بویژه در بزرگ چوبی آن که در انتهای کفش کن شرقی قرار دارد که کار ساده و تمیزی است. بنای جدید سه تالار دارد که سقف هر سه با قاب‌بندی‌های بزرگ گچی صورت گرفته است.
بخش‌های حسینیه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
کتابخانه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
کتابخانه حسینیه در طبقه دوم عبارت است از تالاری به درازا و پهنای 16×10 متر که حدود دوازده هزار جلد کتاب را دربرمی‌گیرد.
درمانگاه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
در کنار حسینیه درمانگاهی است که جز مجموعه به شمار می‌رود و در دی ماه 1371 همزمان با میلاد حضرت امیر (ع) بنا شده است. درمانگاه مزبور به نام «درمانگاه صالح» نامگذاری شده و در چهار طبقه بر روی هم، که 1378 متر بنا را دربرمی‌گیرد.