پیراهن کهنه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
== حکایت لباس سیدالشهدا(ع) ==
==حکایت لباس سیدالشهدا(ع)==
از قساوت‌‌هاى دشمنان در [[کربلا]]، عریان نهادن جسم [[حسین بن على (ع)|حسین(ع)]] بر روى خاک بود. امام، براى پیشگیرى از این ظلم، روز عاشورا قبل از عزیمت به میدان شهادت، کنار خیمه‌ها آمد و از خواهرش [[زینب (ع)|زینب]]، جامه و شلوارى کهنه طلبید و آنها را با دست پاره پاره کرد و بر تن پوشید تا کسى پس از شهادتش در آن جامه‌ها رغبت نکند و به طمع آن لباس، او را عریان نسازد، فرمود:
از قساوت‌‌هاى دشمنان در [[کربلا]]، عریان نهادن جسم [[حسین بن على (ع)|حسین(ع)]] بر روى خاک بود. امام، براى پیشگیرى از این ظلم، روز عاشورا قبل از عزیمت به میدان شهادت، کنار خیمه‌ها آمد و از خواهرش [[زینب (ع)|زینب]]، جامه و شلوارى کهنه طلبید و آنها را با دست پاره پاره کرد و بر تن پوشید تا کسى پس از شهادتش در آن جامه‌ها رغبت نکند و به طمع آن لباس، او را عریان نسازد، فرمود:


خط ۱۱: خط ۱۱:
در برخى نقلها تغییر «عتیق» آمده، یا «ثوب خلق»، که همان «لباس کهنه» است.
در برخى نقلها تغییر «عتیق» آمده، یا «ثوب خلق»، که همان «لباس کهنه» است.
==منابع==
==منابع==
جواد محدثی، ''فرهنگ عاشورا''، قم، معارف، ج ۱، ص ۸۷-۸۸.
 
* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=654837&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author جواد محدثی، ''فرهنگ عاشورا''، قم، معارف، ج ۱، ص ۸۷-۸۸.]


==پی نوشت==
==پی نوشت==
[[رده:اشیا و فرهنگ مادی]]
[[رده:اشیا و فرهنگ مادی]]
<references />
<references />

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۷ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۴۲

حکایت لباس سیدالشهدا(ع)[ویرایش | ویرایش مبدأ]

از قساوت‌‌هاى دشمنان در کربلا، عریان نهادن جسم حسین(ع) بر روى خاک بود. امام، براى پیشگیرى از این ظلم، روز عاشورا قبل از عزیمت به میدان شهادت، کنار خیمه‌ها آمد و از خواهرش زینب، جامه و شلوارى کهنه طلبید و آنها را با دست پاره پاره کرد و بر تن پوشید تا کسى پس از شهادتش در آن جامه‌ها رغبت نکند و به طمع آن لباس، او را عریان نسازد، فرمود:

«ائتونى ثوبا لا یرغب فیه احد اجعله تحت ثیابى لئلاّ اجرّد منه بعد قتلى...» [۱] امّا «ابجر(ابحر)بن کعب» جنایت کرده آن را پس از شهادت امام از تن او در آورد و حسین را عریان در کربلا نهاد. از آن پس دست‌هایش خشک شد، مثل دو تکه چوب. [۲] و به نقلى شلوارى را که در آورد، در نتیجه از دو پا فلج و زمین‌گیر شد. [۳]

لباس کهنه بپوشید زیر پیرهنش که تا برون نکند خصم بدمنش ز تنش
لباس کهنه چه حاجت که زیر سمّ ستور تنى نماند که پوشند جامه یا کفنش [۴]

در برخى نقلها تغییر «عتیق» آمده، یا «ثوب خلق»، که همان «لباس کهنه» است.

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پی نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. بحار الأنوار، ج 45، ص 54.
  2. اثبات الهداة، ج ۵، ص ۲۰۱، عوالم (امام حسین)، ص ۲۹۷.
  3. بحار الأنوار، ح ۴۵، ص ۵۷.
  4. وصال شیرازى.