محمد آزادگان (واصل): تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی ««محمد آزادگان متخلص به(واصل)فرزند حسین در سال 1300 هجرى شمسى در شهر قم قدم به عر...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده | |||
| نام =محمد آزادگان | |||
| تصویر = | |||
اندازه تصویر = | |||
| توضیح تصویر = | |||
| نام اصلی = | |||
| زمینه فعالیت = | |||
| ملیت = | |||
| تاریخ تولد =1300 ه.ش | |||
| محل تولد =قم | |||
| والد =حسین | |||
| تاریخ مرگ = | |||
| محل مرگ = | |||
| علت مرگ = | |||
| محل زندگی = | |||
| مختصات محل زندگی = | |||
| مدفن = | |||
|در زمان حکومت = | |||
|اتفاقات مهم = | |||
| نام دیگر = | |||
|لقب = | |||
|بنیانگذار = | |||
| پیشه = | |||
| سال‌های نویسندگی = | |||
|سبک نوشتاری = | |||
|کتاب‌ها = | |||
|مقاله‌ها = | |||
|نمایشنامه‌ها = | |||
|فیلم‌نامه‌ها = | |||
|دیوان اشعار = | |||
|تخلص =واصل | |||
|فیلم(های) ساخته بر اساس اثر(ها)= | |||
| همسر = | |||
| شریک زندگی = | |||
| فرزندان = | |||
|تحصیلات =ششم ابتدایى | |||
|دانشگاه = | |||
|حوزه = | |||
|شاگرد = | |||
|استاد = | |||
|علت شهرت = | |||
| تأثیرگذاشته بر = | |||
| تأثیرپذیرفته از = | |||
| وب‌گاه = | |||
|گفتاورد = | |||
|امضا = | |||
}} | |||
«محمد آزادگان متخلص به(واصل)فرزند حسین در سال 1300 هجرى شمسى در شهر قم قدم به عرصۀ حیات گذاشت.تحصیلات خود را تا ششم ابتدایى بیشتر نتوانست ادامه دهد و از تحصیل باز ماند و به شغل آزاد پرداخت و به درودگرى و مبل‌سازى اشتغال ورزید و مدت دو سال در این حرفه کار کرد و مهارت یافت و در ضمن کار روزانه به فراگرفتن مقدمات عربى پرداخت و پس از خدمات نظام به همان کار مشغول شد و در حال حاضر با چوب، کارهاى ظریف و هنرى مى‌سازد.(واصل)در 38 سالگى ذوق و قریحۀ شعرى در او بیدار گشت و با شرکت در انجمن‌هاى ادبى طبع شعرش شکوفایى یافت.وى در انواع شعر طبع آزمایى مى‌کند و بیشتر اشعارش در مدایح و مراثى ائمّۀ اطهار(ع)است و غزلیاتش جنبۀ اخلاقى و پندآمیز دارد.» <ref>سخنوران نامى معاصر ایران،ج 6،ص 3817.</ref> | «محمد آزادگان متخلص به(واصل)فرزند حسین در سال 1300 هجرى شمسى در شهر قم قدم به عرصۀ حیات گذاشت.تحصیلات خود را تا ششم ابتدایى بیشتر نتوانست ادامه دهد و از تحصیل باز ماند و به شغل آزاد پرداخت و به درودگرى و مبل‌سازى اشتغال ورزید و مدت دو سال در این حرفه کار کرد و مهارت یافت و در ضمن کار روزانه به فراگرفتن مقدمات عربى پرداخت و پس از خدمات نظام به همان کار مشغول شد و در حال حاضر با چوب، کارهاى ظریف و هنرى مى‌سازد.(واصل)در 38 سالگى ذوق و قریحۀ شعرى در او بیدار گشت و با شرکت در انجمن‌هاى ادبى طبع شعرش شکوفایى یافت.وى در انواع شعر طبع آزمایى مى‌کند و بیشتر اشعارش در مدایح و مراثى ائمّۀ اطهار(ع)است و غزلیاتش جنبۀ اخلاقى و پندآمیز دارد.» <ref>سخنوران نامى معاصر ایران،ج 6،ص 3817.</ref> | ||
نسخهٔ ۲۱ اوت ۲۰۱۶، ساعت ۱۷:۵۶
| محمد آزادگان | |
|---|---|
| پرونده:اندازه تصویر = | |
| زادروز | 1300 ه.ش قم |
| تخلص | واصل |
| مدرک تحصیلی | ششم ابتدایى |
«محمد آزادگان متخلص به(واصل)فرزند حسین در سال 1300 هجرى شمسى در شهر قم قدم به عرصۀ حیات گذاشت.تحصیلات خود را تا ششم ابتدایى بیشتر نتوانست ادامه دهد و از تحصیل باز ماند و به شغل آزاد پرداخت و به درودگرى و مبل‌سازى اشتغال ورزید و مدت دو سال در این حرفه کار کرد و مهارت یافت و در ضمن کار روزانه به فراگرفتن مقدمات عربى پرداخت و پس از خدمات نظام به همان کار مشغول شد و در حال حاضر با چوب، کارهاى ظریف و هنرى مى‌سازد.(واصل)در 38 سالگى ذوق و قریحۀ شعرى در او بیدار گشت و با شرکت در انجمن‌هاى ادبى طبع شعرش شکوفایى یافت.وى در انواع شعر طبع آزمایى مى‌کند و بیشتر اشعارش در مدایح و مراثى ائمّۀ اطهار(ع)است و غزلیاتش جنبۀ اخلاقى و پندآمیز دارد.» [۱]
وى مردى است به معناى واقعى کلمه متدین و متعهد به مبانى اسلام و انقلاب و در اشعار آیینى او مفاهیم ارزشى موج مى‌زند.«خون‌هایى که تا رستاخیز مى‌جوشد»از مجموعه شعرهایى است که تاکنون از او چاپ و منتشر شده است.واصل را باید از پیش‌کسوتان شعر آیینى معاصر به شمار آورد اگرچه در شعر مقاومت نیز داراى تجربه‌هاى موفّقى است.
مقصود شاه دین
| فکر تو واژگونه و پندار تو خطاست | کرده عبادت بت و پنداشتى خداست | |
| تو بندۀ هوى و حسین عاشق خدا | آزادگى،عزیز من!از بندگى جداست | |
| از نهضت حسین بخوان مقصد حسین | کان رادمرد را چه ازین کار مدّعاست | |
| جان داد و،تن نداد به ذلّت که تا ابد | این نکته را بداند هرکس به هر کجاست: | |
| تن دادنِ به ذلت و تعظیم زور و زر | از دین ما جدا و به آیین ما خطاست | |
| تکریم طاغیان و پرستش به غیر حق | معمول جاهلیّت و خود سیر قهقراست | |
| در بندِ بندگى و کشى بارِ ظلم و زور | فریاد یا حسین کشى کاین حسین ماست! | |
| خود مى‌کُشى مرام حسین و،همى زنى | زنجیر و طبل و بوق که مقتول اشقیاست... | |
| از آن بزرگ نهضت و از این مهین قیام | مقصود شاه دین نه همین ماتم و عزاست | |
| آرى حسین زادۀ آزادۀ على‌ست | آرى حسین مقصد و منظور مصطفى‌ست | |
| در راه راحت بشر از یوغ بندگى | شاهنشهى که رأس شریفش به نیزه‌هاست | |
| بگذشت زان چه بود سِوى اللّه و،زد علَم | آنجا که از مقام علا فوق ماسواست... | |
| (واصل)!بس‌ست اگرچه نمى‌خشکد این قلم | از شعلۀ زبان تو هم آتشى به پاست [۲] |
منابع
محمد علی مجاهدی، کاروان شعر عاشورا،زمزم هدایت، ج1، ص 528-529.