ابو تراب جلی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده | {{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده | ||
| نام = ابو تراب جلی | | نام = ابو تراب جلی | ||
| خط ۷: | خط ۶: | ||
| زمینه فعالیت =شاعر | | زمینه فعالیت =شاعر | ||
| ملیت = | | ملیت = | ||
| تاریخ تولد = | | تاریخ تولد = ۱۲۹۸ ه.ش | ||
| محل تولد =دزفول | | محل تولد =دزفول | ||
| والدین = | | والدین = | ||
| خط ۷۰: | خط ۶۹: | ||
|گفتاورد = | |گفتاورد = | ||
|امضا = | |امضا = | ||
}} | }}'''ابوتراب جلی''' (۱۲۹۸ ه.ش) از شعرای معاصر اهل ایران است. | ||
==زندگینامه== | ==زندگینامه== | ||
ابوتراب جلی در سال | ابوتراب جلی در سال ۱۲۹۸ ه. ش در شهر دزفول متولد ش. پدرش میرزا حسین، متخلص به «حقیر»، صاحب کتاب «مخزن الدّرر و تحفة الابرار» بود. جلی تحصیلات مقدماتی را در زادگاه خود به پایان برد. وی در سال ۱۳۰۰ شمسی برای تحصیل به بین النّهرین رفت و مدت دو سال در آنجا زیست و ضمن تحصیل به امور فرهنگی و ادبی و تدریس اشتغال داشت. وی در سال ۱۳۰۲ به ایران بازگشت و در سال ۱۳۲۰ شمسی بر اثر مقالات و اشعار تند و مهیّج مدتی مورد تعقیب قرار گرفت و چندی نیز زندانی گردید و پس از آزاد شدن از زندان با مطبوعات همکاری خود را آغاز کرد، و هنر خود را در خدمت مردم قرار داد و از این رهگذر شهرت و محبوبیتی به سزا یافت. | ||
او بیشتر آثار خود را با امضاهای مستعار در جراید و مجلّات منتشر می‌کرد و نیز جزوه‌های چندی از قبیل طوفان، اسرار شیطان، ترانه و عشق و عفت به چاپ رسانید کتاب «ابراهیم» که از شاهکارهای نظم فارسی معاصر به شمار می‌رود، از آثار اوست. | او بیشتر آثار خود را با امضاهای مستعار در جراید و مجلّات منتشر می‌کرد و نیز جزوه‌های چندی از قبیل طوفان، اسرار شیطان، ترانه و عشق و عفت به چاپ رسانید کتاب «ابراهیم» که از شاهکارهای نظم فارسی معاصر به شمار می‌رود، از آثار اوست. | ||
جلی از شعرای بزرگ و توانای معاصر ایران است که نه تنها در اشعار فکاهی و انتقادی از قدرت و مهارت خاصّی برخوردار است، بلکه در سرودن غزل نیز استاد است. علاوه بر این در طنزنویسی چیره‌دست است. <ref>سخنوران نامی معاصر ایران؛ ج | جلی از شعرای بزرگ و توانای معاصر ایران است که نه تنها در اشعار فکاهی و انتقادی از قدرت و مهارت خاصّی برخوردار است، بلکه در سرودن غزل نیز استاد است. علاوه بر این در طنزنویسی چیره‌دست است. <ref>سخنوران نامی معاصر ایران؛ ج ۲، ص ۹۹۸.</ref> | ||
==اشعار== | ==اشعار== | ||
| خط ۱۰۰: | خط ۹۹: | ||
{{ب| آن گاه دست و روی شوید به خون خویش|برخیزد و نماز شهادت به پا کند }} | {{ب| آن گاه دست و روی شوید به خون خویش|برخیزد و نماز شهادت به پا کند }} | ||
{{ب| بی‌اختیار خون چکد از دیده‌ی «جلی»|هرگه که یاد واقعه‌ی کربلا کند }} | {{ب| بی‌اختیار خون چکد از دیده‌ی «جلی»|هرگه که یاد واقعه‌ی [[کربلا]] کند }} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=700738&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج | *[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=700738&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج ۲، ص: ۱۲۰۵.] | ||
==پی نوشت== | ==پی نوشت== | ||
نسخهٔ ۱۳ مارس ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۵۰
| ابو تراب جلی | |
|---|---|
 | |
| زمینهٔ کاری | شاعر |
| زادروز | ۱۲۹۸ ه.ش دزفول |
| کتاب‌ها | «ابراهیم» |
ابوتراب جلی (۱۲۹۸ ه.ش) از شعرای معاصر اهل ایران است.
زندگینامه
ابوتراب جلی در سال ۱۲۹۸ ه. ش در شهر دزفول متولد ش. پدرش میرزا حسین، متخلص به «حقیر»، صاحب کتاب «مخزن الدّرر و تحفة الابرار» بود. جلی تحصیلات مقدماتی را در زادگاه خود به پایان برد. وی در سال ۱۳۰۰ شمسی برای تحصیل به بین النّهرین رفت و مدت دو سال در آنجا زیست و ضمن تحصیل به امور فرهنگی و ادبی و تدریس اشتغال داشت. وی در سال ۱۳۰۲ به ایران بازگشت و در سال ۱۳۲۰ شمسی بر اثر مقالات و اشعار تند و مهیّج مدتی مورد تعقیب قرار گرفت و چندی نیز زندانی گردید و پس از آزاد شدن از زندان با مطبوعات همکاری خود را آغاز کرد، و هنر خود را در خدمت مردم قرار داد و از این رهگذر شهرت و محبوبیتی به سزا یافت.
او بیشتر آثار خود را با امضاهای مستعار در جراید و مجلّات منتشر می‌کرد و نیز جزوه‌های چندی از قبیل طوفان، اسرار شیطان، ترانه و عشق و عفت به چاپ رسانید کتاب «ابراهیم» که از شاهکارهای نظم فارسی معاصر به شمار می‌رود، از آثار اوست.
جلی از شعرای بزرگ و توانای معاصر ایران است که نه تنها در اشعار فکاهی و انتقادی از قدرت و مهارت خاصّی برخوردار است، بلکه در سرودن غزل نیز استاد است. علاوه بر این در طنزنویسی چیره‌دست است. [۱]
اشعار
| عاشق چو رو به کعبه‌ی عشق و وفا کند | احرام خود ز کسوت صبر و رضا کند | |
| در پیش راه بادیه گیرد غریب‌وار | ترک عشیره و بلد و اقربا کند | |
| بی‌اعتنا به زحمت و رنج مسافرت | در هر قدم تحمّل خار جفا کند | |
| آنجا که موقف عرفات محبّت است | در پیشگاه دوست سر و جان فدا کند | |
| از صدق چون نهاد قدم در منای عشق | نقدینه‌ی حیات خود از کف رها کند | |
| در مشعر الحرام وفا چون گشود بار | از آه خویش مشعل سوزان به پا کند | |
| برگرد خیمه‌گاه بگردد پی وداع | با چشم اشکبار طواف النسا کند | |
| از مروه‌ی خیام شتابان به قتلگاه | رو آورد به هروله قصد صفا کند | |
| پس در کنار زمزم اخلاص تشنه‌لب | بنشیند و به زمزمه یاد خدا کند | |
| آن گاه دست و روی شوید به خون خویش | برخیزد و نماز شهادت به پا کند | |
| بی‌اختیار خون چکد از دیده‌ی «جلی» | هرگه که یاد واقعه‌ی کربلا کند |
منابع
پی نوشت
- ↑ سخنوران نامی معاصر ایران؛ ج ۲، ص ۹۹۸.