سنگباران: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
از شیوه‌هاى سپاه [[کوفه]] در مقابله با حماسه آفرینیهاى یاران شجاع امام، استفاده از سنگباران بود. وقتى در نبرد تن به تن، سپاه کوفه پیاپى تلفات مى‌داد، چندین نوبت [[عمر سعد]] و فرماندهان دیگر، سربازان خود را از رویارویى انفرادى منع کردند و دستور دادند که سنگباران کنند و این را تنها راه مقابله با دلاوران عاشورایى مى‌دانستند:«و الله لو لم ترموهم الاّ بالحجارة لقتلتموهم...» <ref>کامل،ابن اثیر،ج ۲،ص ۵۶۵.</ref> گاهى هم از حملۀ دسته جمعى به یک نفر استفاده مى‌کردند،نسبت به [[عابس بن ابى شبیب شاکرى|عابس بن ابى شبیب]] هم عمر سعد دستور داد سنگباران کنند.
از شیوه‌هاى سپاه [[کوفه]] در مقابله با حماسه آفرینیهاى یاران شجاع امام، استفاده از سنگباران بود. وقتى در نبرد تن به تن، سپاه کوفه پیاپى تلفات مى‌داد، چندین نوبت [[عمر سعد]] و فرماندهان دیگر، سربازان خود را از رویارویى انفرادى منع کردند و دستور دادند که سنگباران کنند و این را تنها راه مقابله با دلاوران عاشورایى مى‌دانستند:«و الله لو لم ترموهم الا بالحجارة لقتلتموهم...» <ref>کامل،ابن اثیر،ج ۲،ص ۵۶۵.</ref> گاهى هم از حملۀ دسته جمعى به یک نفر استفاده مى‌کردند،نسبت به [[عابس بن ابى شبیب شاکرى|عابس بن ابى شبیب]] هم عمر سعد دستور داد سنگباران کنند.


== منبع ==
==منبع==


* جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۲۳۱-۲۳۲.
*جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۲۳۱-۲۳۲.


== پی‌نوشت ==
==پی‌نوشت==
<references />
<references />
[[رده:مفاهیم]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۴ اکتبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۵:۳۱

از شیوه‌هاى سپاه کوفه در مقابله با حماسه آفرینیهاى یاران شجاع امام، استفاده از سنگباران بود. وقتى در نبرد تن به تن، سپاه کوفه پیاپى تلفات مى‌داد، چندین نوبت عمر سعد و فرماندهان دیگر، سربازان خود را از رویارویى انفرادى منع کردند و دستور دادند که سنگباران کنند و این را تنها راه مقابله با دلاوران عاشورایى مى‌دانستند:«و الله لو لم ترموهم الا بالحجارة لقتلتموهم...» [۱] گاهى هم از حملۀ دسته جمعى به یک نفر استفاده مى‌کردند،نسبت به عابس بن ابى شبیب هم عمر سعد دستور داد سنگباران کنند.

منبع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  • جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۲۳۱-۲۳۲.

پی‌نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. کامل،ابن اثیر،ج ۲،ص ۵۶۵.