سنگابخانه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''سنگابخانه''' محلّى که یک یا چند ظرف بزرگ سنگى براى نوشیدن آب سرد،در ایّام عزادارى [[حسین بن على (ع)|سیدالشهدا(ع)]] در آن نهاده مى‌شد و [[سقّایى|سقّاها]]، آمادۀ آب دادن به عزاداران و هیئتهاى سینه‌زنى بودند.
'''سنگابخانه''' محلى که یک یا چند ظرف بزرگ سنگى براى نوشیدن آب سرد،در ایام عزادارى [[حسین بن على (ع)|سیدالشهدا(ع)]] در آن نهاده مى‌شد و [[سقّایى|سقاها]]، آمادۀ آب دادن به عزاداران و هیئتهاى سینه‌زنى بودند.


معمولا در محوّطه‌اى بود که روى آن چادر مى‌زدند و اطرافش را با پارچۀ سیاه و کتیبه‌هاى مخصوص و عکس و شمایل مى‌پوشاندند و در آنجا نگهبان و شب‌خواب مى‌گذاشتند.سنگاب،ظرف سنگى بزرگى بود که مقدار زیادى آب مى‌گرفت و از یک پاره سنگ تراشیده مى‌شد و در مسجدها و [[تکیه|تکایا]] براى آشامیدن یا وضو گرفتن مى‌گذاشتند.
معمولا در محوطه‌اى بود که روى آن چادر مى‌زدند و اطرافش را با پارچۀ سیاه و کتیبه‌هاى مخصوص و عکس و شمایل مى‌پوشاندند و در آنجا نگهبان و شب‌خواب مى‌گذاشتند.سنگاب،ظرف سنگى بزرگى بود که مقدار زیادى آب مى‌گرفت و از یک پاره سنگ تراشیده مى‌شد و در مسجدها و [[تکیه|تکایا]] براى آشامیدن یا وضو گرفتن مى‌گذاشتند.


دهخدا مى‌نویسد:«ظرف بزرگ از سنگ تراشیده که یک کر و بیشتر آب گیرد و در مساجد و امامزاده‌ها نهند.» <ref>لغت‌نامه،دهخدا.</ref>
دهخدا مى‌نویسد:«ظرف بزرگ از سنگ تراشیده که یک کر و بیشتر آب گیرد و در مساجد و امامزاده‌ها نهند.» <ref>لغت‌نامه،دهخدا.</ref>


== منبع ==
==منبع==


* جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۲۳۱.
*جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۲۳۱.


== پی‌نوشت ==
==پی‌نوشت==
<references />
<references />
[[رده:مفاهیم]]
[[رده:آیین‌ها]]
[[رده:آیین‌ها در ماه محرم]]
[[رده:تاریخ]]

نسخهٔ ‏۴ اکتبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۵:۳۱

سنگابخانه محلى که یک یا چند ظرف بزرگ سنگى براى نوشیدن آب سرد،در ایام عزادارى سیدالشهدا(ع) در آن نهاده مى‌شد و سقاها، آمادۀ آب دادن به عزاداران و هیئتهاى سینه‌زنى بودند.

معمولا در محوطه‌اى بود که روى آن چادر مى‌زدند و اطرافش را با پارچۀ سیاه و کتیبه‌هاى مخصوص و عکس و شمایل مى‌پوشاندند و در آنجا نگهبان و شب‌خواب مى‌گذاشتند.سنگاب،ظرف سنگى بزرگى بود که مقدار زیادى آب مى‌گرفت و از یک پاره سنگ تراشیده مى‌شد و در مسجدها و تکایا براى آشامیدن یا وضو گرفتن مى‌گذاشتند.

دهخدا مى‌نویسد:«ظرف بزرگ از سنگ تراشیده که یک کر و بیشتر آب گیرد و در مساجد و امامزاده‌ها نهند.» [۱]

منبع

  • جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۲۳۱.

پی‌نوشت

  1. لغت‌نامه،دهخدا.