ضریح: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
'''ضریح''' محفظه‌اى است که روى قبر مطهّر سیدالشهدا(ع) و امامان و امامزادگان دیگر قرار دارد.
'''ضریح''' محفظه‌اى است که روى قبر مطهر [[سیدالشهدا (ع)|سیدالشهدا(ع)]] و امامان و امامزادگان دیگر قرار دارد.


== معنا و مفهوم ==
==معنا و مفهوم==
ضریح، هم به معناى گور، قبر بى‌لحد و مغاکى است که در میان گور سازند،براى مرده، شکاف میان گور یا در یک جانب آن یا شکاف،هم به معناى خانۀ چوبین و مشبّک و یا از مس و نقره و جز آن که بر سر قبر امامى یا امامزاده سازند. <ref>لغت‌نامه،دهخدا.</ref> در روایات است که«ضراح»، جایى در آسمان چهارم،در برابر کعبه است،خانه‌اى براى پروردگار. <ref>مجمع البحرین،طریحى.</ref>
ضریح، هم به معناى گور، قبر بى‌لحد و مغاکى است که در میان گور سازند،براى مرده، شکاف میان گور یا در یک جانب آن یا شکاف،هم به معناى خانۀ چوبین و مشبک و یا از مس و نقره و جز آن که بر سر قبر امامى یا امامزاده سازند. <ref>لغت‌نامه،دهخدا.</ref> در روایات است که«ضراح»، جایى در آسمان چهارم،در برابر کعبه است،خانه‌اى براى پروردگار. <ref>مجمع البحرین،طریحى.</ref>


در فرهنگ دینى،ضریح قبور اولیاء خدا مقدّس و متبرّک است و آن را مى‌بوسند و کنارش به زیارت مى‌پردازند و هنرمندان و صنعتگران مسلمان در ساختن و پرداختن ضریح، ظریفکاریهاى جالبى دارند. در عرف رایج میان علاقه‌مندان سیدالشهدا(ع)،تعبیر «ضریح شش گوشه»بار عاطفى خاصّى دارد و دلها را به سوى خود جذب مى‌کند و شوق شیعه را به [[زیارت]] آن ضریح مطهّر بر مى‌انگیزد.
در فرهنگ دینى،ضریح قبور اولیاء خدا مقدس و متبرک است و آن را مى‌بوسند و کنارش به زیارت مى‌پردازند و هنرمندان و صنعتگران مسلمان در ساختن و پرداختن ضریح، ظریفکاریهاى جالبى دارند. در عرف رایج میان علاقه‌مندان سیدالشهدا(ع)،تعبیر «ضریح شش گوشه»بار عاطفى خاصى دارد و دلها را به سوى خود جذب مى‌کند و شوق شیعه را به [[زیارت]] آن ضریح مطهر بر مى‌انگیزد.


== منبع ==
==منبع==


* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=559291&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۲۷۰.]
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=559291&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۲۷۰.]


== پی‌نوشت ==
==پی‌نوشت==
<references />
<references />
[[رده:اشیا و فرهنگ مادی]]
[[رده:مفاهیم]]
[[رده:مفاهیم اسلامی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۴ اکتبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۲:۴۴

ضریح محفظه‌اى است که روى قبر مطهر سیدالشهدا(ع) و امامان و امامزادگان دیگر قرار دارد.

معنا و مفهوم[ویرایش | ویرایش مبدأ]

ضریح، هم به معناى گور، قبر بى‌لحد و مغاکى است که در میان گور سازند،براى مرده، شکاف میان گور یا در یک جانب آن یا شکاف،هم به معناى خانۀ چوبین و مشبک و یا از مس و نقره و جز آن که بر سر قبر امامى یا امامزاده سازند. [۱] در روایات است که«ضراح»، جایى در آسمان چهارم،در برابر کعبه است،خانه‌اى براى پروردگار. [۲]

در فرهنگ دینى،ضریح قبور اولیاء خدا مقدس و متبرک است و آن را مى‌بوسند و کنارش به زیارت مى‌پردازند و هنرمندان و صنعتگران مسلمان در ساختن و پرداختن ضریح، ظریفکاریهاى جالبى دارند. در عرف رایج میان علاقه‌مندان سیدالشهدا(ع)،تعبیر «ضریح شش گوشه»بار عاطفى خاصى دارد و دلها را به سوى خود جذب مى‌کند و شوق شیعه را به زیارت آن ضریح مطهر بر مى‌انگیزد.

منبع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پی‌نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. لغت‌نامه،دهخدا.
  2. مجمع البحرین،طریحى.