جناده بن کعب انصاری: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(صفحهای تازه حاوی «'''جنادة بن کعب انصاری''' از شهدای عاشوراست که در روز عاشورا در حمله اول به ش...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''جنادة بن کعب انصاری''' از شهدای عاشوراست که در روز [[عاشورا]] در حمله اول به [[شهادت]] رسید. | '''جنادة بن کعب انصاری''' از شهدای عاشوراست که در روز [[عاشورا]] در حمله اول به [[شهادت]] رسید. | ||
== زندگینامه == | ==زندگینامه== | ||
جناده بن کعب انصاری از طایفه خزرج بود. برخی او را به نام جدش «جناد بن حرث» نیز خواندهاند. | جناده بن کعب انصاری از طایفه خزرج بود. برخی او را به نام جدش «جناد بن حرث» نیز خواندهاند. | ||
== شهادت در کربلا == | ==شهادت در کربلا== | ||
وی از مکه به همراه [[حسین بن على (ع)|امام حسین(ع)]] به [[کوفه]] آمد و در روز عاشورا در حمله اول به شهادت رسید. پسرش، [[عمر بن جناده]] نیز از شهدای [[کربلا]]<nowiki/>ست. <ref>عنصر شجاعت، ج ۱، ص ۱۹۰، اعیان الشیعه، ج ۴، ص ۲۲۴</ref> | وی از مکه به همراه [[حسین بن على (ع)|امام حسین(ع)]] به [[کوفه]] آمد و در روز عاشورا در حمله اول به شهادت رسید. پسرش، [[عمر بن جناده]] نیز از شهدای [[کربلا]]<nowiki/>ست. <ref>عنصر شجاعت، ج ۱، ص ۱۹۰، اعیان الشیعه، ج ۴، ص ۲۲۴</ref> | ||
== منبع == | ==منبع== | ||
== پینوشت == | * [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=559291&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف، ص ۱۴۱] | ||
==پینوشت== | |||
<br /> | <br /> | ||
[[رده:شهدای روز عاشورا]] | [[رده:شهدای روز عاشورا]] | ||
خط ۱۶: | خط ۱۷: | ||
[[رده:اصحاب اهل بیت]] | [[رده:اصحاب اهل بیت]] | ||
[[رده:یاران امام حسین]] | [[رده:یاران امام حسین]] | ||
<references /> |
نسخهٔ ۵ اکتبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۳:۲۰
جنادة بن کعب انصاری از شهدای عاشوراست که در روز عاشورا در حمله اول به شهادت رسید.
زندگینامه
جناده بن کعب انصاری از طایفه خزرج بود. برخی او را به نام جدش «جناد بن حرث» نیز خواندهاند.
شهادت در کربلا
وی از مکه به همراه امام حسین(ع) به کوفه آمد و در روز عاشورا در حمله اول به شهادت رسید. پسرش، عمر بن جناده نیز از شهدای کربلاست. [۱]
منبع
پینوشت
- ↑ عنصر شجاعت، ج ۱، ص ۱۹۰، اعیان الشیعه، ج ۴، ص ۲۲۴