هر که دارد هوس کرب و بلا بسم اللّه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
'''هر که دارد هوس کرب و بلا بسم الله،''' این شعر که در چاووش‌خوانی‌هاى کاروانهاى مسافر کربلا خوانده مى‌شد، بر گرفته از کلام امام حسین(ع) هنگام خروج از مکه و حرکت به سوى مسلخ عشق، کوفه و کربلاست.  
'''هر که دارد هوس کرب و بلا بسم الله،''' این شعر که در [[چاووش خوانی|چاووش‌خوانی]]<nowiki/>‌هاى کاروانهاى مسافر [[کربلا]] خوانده مى‌شد، بر گرفته از کلام [[حسین بن على (ع)|امام حسین(ع)]] هنگام خروج از مکه و حرکت به سوى مسلخ عشق، [[کوفه]] و کربلاست.  


== معنا و مفهوم ==
==معنا و مفهوم==
هر که دارد هوس کرب و بلا بسم الله شعری است که برگرفته از کلام امام حسین(ع) است که فرمودند:   
هر که دارد هوس کرب و بلا بسم الله شعری است که برگرفته از کلام امام حسین(ع) است که فرمودند:   


«الا...و من کان باذلا فینا مهجته موطّنا على لقاء اللّه نفسه فلیرحل معنا فانّى راحل مصبحا ان شاء اللّه» <ref>کشف‌الغمّه،ج ۲،ص ۲۴۱ ،حیاةالامام الحسین،ج ۳،ص ۴۸.</ref>   
«الا...و من کان باذلا فینا مهجته موطّنا على لقاء اللّه نفسه فلیرحل معنا فانّى راحل مصبحا ان شاء اللّه» <ref>کشف‌الغمّه،ج ۲،ص ۲۴۱ ،حیاةالامام الحسین،ج ۳،ص ۴۸.</ref>   


که دعوتى بود به آنکه هر کس آمادۀ فدا کردن خون و جان و مهیّاى دیدار خداست، سحرگاهان همراه امام حرکت کند.دعوت به خط شهادت و ایثار، در مرام حسینیان و عاشورائیان نهفته است و کربلا و زیارت مرقد سیدالشهدا(ع)، رمز این دل سپردن به کعبۀ عشق و مناى شهادت است.  
که دعوتى بود به آنکه هر کس آمادۀ فدا کردن خون و جان و مهیّاى دیدار خداست، سحرگاهان همراه امام حرکت کند.دعوت به خط [[شهادت]] و ایثار، در مرام حسینیان و عاشورائیان نهفته است و کربلا و زیارت مرقد [[سیدالشهدا (ع)|سیدالشهدا(ع)]]، رمز این دل سپردن به کعبۀ عشق و مناى [[شهادت]] است.


{| هر که دارد هوس کرب و بلا،بسم الله | هر که دارد سر همراهى ما،بسم الله }}
{|
|هر که دارد هوس کرب و بلا،بسم الله  
|
|هر که دارد سر همراهى ما،بسم الله  
|}


== منبع ==
==منبع==
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۴۶۹-۴۷۰.


== پی نوشت ==
* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=559291&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۴۶۹-۴۷۰.]
 
==پی نوشت==
<references />
<references />
[[رده:مفاهیم]]
[[رده:مفاهیم اسلامی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۸ سپتامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۱:۲۱

هر که دارد هوس کرب و بلا بسم الله، این شعر که در چاووش‌خوانی‌هاى کاروانهاى مسافر کربلا خوانده مى‌شد، بر گرفته از کلام امام حسین(ع) هنگام خروج از مکه و حرکت به سوى مسلخ عشق، کوفه و کربلاست.

معنا و مفهوم[ویرایش | ویرایش مبدأ]

هر که دارد هوس کرب و بلا بسم الله شعری است که برگرفته از کلام امام حسین(ع) است که فرمودند:

«الا...و من کان باذلا فینا مهجته موطّنا على لقاء اللّه نفسه فلیرحل معنا فانّى راحل مصبحا ان شاء اللّه» [۱]

که دعوتى بود به آنکه هر کس آمادۀ فدا کردن خون و جان و مهیّاى دیدار خداست، سحرگاهان همراه امام حرکت کند.دعوت به خط شهادت و ایثار، در مرام حسینیان و عاشورائیان نهفته است و کربلا و زیارت مرقد سیدالشهدا(ع)، رمز این دل سپردن به کعبۀ عشق و مناى شهادت است.

هر که دارد هوس کرب و بلا،بسم الله هر که دارد سر همراهى ما،بسم الله

منبع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پی نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. کشف‌الغمّه،ج ۲،ص ۲۴۱ ،حیاةالامام الحسین،ج ۳،ص ۴۸.