طرماح: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «یکى از کسانى که در طول راه کربلا به سید الشهدا«ع»پیوست و همراه او شد.امام حسی...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
یکى از کسانى که در طول راه کربلا به سید الشهدا«ع»پیوست و همراه او شد.امام حسین«ع»کسى را مى‌خواست که به راه آشنا باشد،تا از بیراهه به سوى کوفه رود.
طرماح یکى از کسانى بود که در طول راه [[کربلا]] به [[حسین بن على (ع)|سیدالشهدا(ع)]] پیوست و همراه او شد.  


طرمّاح بن عدىّ اعلام کرد که من راه را مى‌شناسم و جلو افتاد و به سوى کربلا روان شدند.
[[حسین بن على (ع)|امام حسین(ع)]] کسى را مى‌خواست که به راه آشنا باشد، تا از بیراهه به سوى [[کوفه]] رود. طرمّاح بن عدىّ اعلام کرد که من راه را مى‌شناسم و جلو افتاد و به سوى [[کربلا]] روان شدند. وقتى جلو افتاد،اشعارى را هم مى‌خواند که با این مطلع، آغاز مى‌شود:
 
<br />
وقتى جلو افتاد،اشعارى را هم مى‌خواند که با این مطلع،آغاز مى‌شود:
{|
 
|یا ناقتى لا تذعرى من زجر  
{| یا ناقتى لا تذعرى من زجر | و امضى بنا قبل طلوع الفجر <ref>اعیان الشیعة،ج 7،ص 396.</ref> }}
|
 
|و امضى بنا قبل طلوع الفجر <ref>اعیان الشیعة،ج ۷،ص ۳۹۶.</ref>
و مضمون اشعار،در ستایش از دودمان رسول خدا«ص»و سید الشهداست.در میانۀ راه،اجازه طلبید که به قبیلۀ خود سر زده و به خانواده رسیدگى کند و برگردد.رفت و پس از چند روز،وقتى دوباره برگشت،به«عذیب الهجانات»که رسید،خبر شهادت امام را شنید.اندوهگین شد و گریست،از این که توفیق شهادت در رکاب امام،نصیب او نشد. <ref>حیاة الامام الحسین،ج 3،ص 83.</ref>
|}
و مضمون اشعار،در ستایش از دودمان رسول خدا(ص) و سیدالشهداست. در میانۀ راه، اجازه طلبید که به قبیلۀ خود سر زده و به خانواده رسیدگى کند و برگردد. رفت و پس از چند روز،وقتى دوباره برگشت، به «عذیب الهجانات»که رسید، خبر [[شهادت]] امام را شنید. اندوهگین شد و گریست، از این که توفیق شهادت در رکاب امام، نصیب او نشد. <ref>حیاة الامام الحسین،ج ۳،ص ۸۳.</ref>


ولى...آنکه امام را رها کند و سراغ زن و قبیلۀ خویش رود،این محرومیّت سزاى اوست، هر چند پسر عدىّ بن حاتم باشد!
ولى...آنکه امام را رها کند و سراغ زن و قبیلۀ خویش رود،این محرومیّت سزاى اوست، هر چند پسر عدىّ بن حاتم باشد!


== منبع ==


* جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۲۷۱.


 
== پی‌نوشت ==
 
<references />
 
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص 271.

نسخهٔ ‏۱۴ سپتامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۳:۲۴

طرماح یکى از کسانى بود که در طول راه کربلا به سیدالشهدا(ع) پیوست و همراه او شد.

امام حسین(ع) کسى را مى‌خواست که به راه آشنا باشد، تا از بیراهه به سوى کوفه رود. طرمّاح بن عدىّ اعلام کرد که من راه را مى‌شناسم و جلو افتاد و به سوى کربلا روان شدند. وقتى جلو افتاد،اشعارى را هم مى‌خواند که با این مطلع، آغاز مى‌شود:

یا ناقتى لا تذعرى من زجر و امضى بنا قبل طلوع الفجر [۱]

و مضمون اشعار،در ستایش از دودمان رسول خدا(ص) و سیدالشهداست. در میانۀ راه، اجازه طلبید که به قبیلۀ خود سر زده و به خانواده رسیدگى کند و برگردد. رفت و پس از چند روز،وقتى دوباره برگشت، به «عذیب الهجانات»که رسید، خبر شهادت امام را شنید. اندوهگین شد و گریست، از این که توفیق شهادت در رکاب امام، نصیب او نشد. [۲]

ولى...آنکه امام را رها کند و سراغ زن و قبیلۀ خویش رود،این محرومیّت سزاى اوست، هر چند پسر عدىّ بن حاتم باشد!

منبع

  • جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۲۷۱.

پی‌نوشت

  1. اعیان الشیعة،ج ۷،ص ۳۹۶.
  2. حیاة الامام الحسین،ج ۳،ص ۸۳.