جعفر بن علی (ع): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
(جایگزینی صفحه با '<nowiki>#</nowiki>تغییر مسیر از جعفر فرزند على فرزند ابى طالب (ع)')
برچسب: جایگزین شد
خط ۱: خط ۱:
'''جعفر،''' فرزند ‌امام علی (ع)، مادرش فاطمه (ام‌ّالبنین) دختر حزام بن خالد بن ربیعه از قبیله بنی‌ کلاب است. جعفر بن علی (ع) از اصحاب امام حسین (ع) بود.
<nowiki>#</nowiki>تغییر مسیر از [[جعفر فرزند على فرزند ابى طالب (ع)]]
 
{{جعبه اطلاعات اصحاب امام حسین (ع)
| عنوان              =
| تصویر              =
| اندازه تصویر      =
|توضیح تصویر        =
| نام کامل          =جعفر بن علی (ع)
| لقب                =
| نسب                =
| خویشاوندان سرشناس  = پدرش ‌امام علی (ع) و مادرش فاطمه (ام‌ّالبنین) دختر حزام بن خالد بن ربیعه
| تاریخ تولد        =
| شهر تولد          =
| کشور تولد          =
| محل زندگی          =
| تاریخ وفات/شهادت  =
| شهر وفات/شهادت    =
| نحوه وفات/شهادت    =
| مدفن              =
| از یاران          =
| فعالیت‌های اجتماعی  =
| مشایخ              =
| شاگردان          =
| آثار              =
| نقش های برجسته              =از اصحاب امام حسین (ع)
}}
 
 
==زندگینامه==
جعفر کوچکترین فرزند امام حسین (ع) و کوچکترین برادر عباس (ع) و فرزند آخر ام‌ّ البنین است که در کربلا حدود 21 سال داشت. کُنیه‌‌اش ابو عبدالله بود. ‌امام علی (ع) به جهت علاقه و به یاد برادر شهیدش جعفر طیار، او را جعفر نامید.
جعفر نزدیک به دو سال با پدر بزرگوارش ‌امام علی (ع)، دوازده سال با برادرش امام حسن (ع) و بیست و یک سال با برادرانش امام حسین (ع) و حضرت عباس زندگی کرد و رشادت، شجاعت، صبر و مقاومت، پاک‌بازی و فداکاری و بصیرت در دین را آموخت و خود متخلق به آن صفات گردید.
پس از مرگ معاویه و بنا به درخواست ولید بن عتبة بن ابی سفیان، امام حسین (ع) وارد دارالاماره شد اما برای حفظ جانش تعدادی از جوانان بنی‌ هاشم را با خود همراه کرد و بر درب دارالاماره نگاه داشت تا در صورت لزوم از جان ایشان حفاظت کنند. در میان آنان جعفر نیز با شمشیری در دست حضور داشت.
==نقش در واقعه کربلا==
از آغاز سفر از مدینه تا کربلا همراه برادر بزرگوارش امام حسین (ع) بود و همچون سه برادرش به رغم خواسته امام حسین (ع) حاضر به ترک او نگردید و امان‌نامه عبیدالله بن زیاد را نپذیرفت.
جعفر در روز عاشورا و پس از نماز ظهر و شهادت همه اصحاب و پس از شهادت برادرش عبدالله، او نیز با اذن امام حسین (ع) به میدان شتافت و در حالی که رجز می‌خواند می‌جنگید:
===رجزخوانی===
 
{{شعر}}
{{م| اِنّی اَنَا جَعفَرُ ذوُالمَعالی }}
 
{{م| حَسبی بِعَمّی جَعفَرُ وَ الخالِ }}
 
{{م| اِبنُ عَلِی الخَیرِ ذوُالنّوالِ }}
 
{{م| اَحمی حُسَیناً ذَی النَدَی المِفضالِ }}
{{پایان شعر}}
 
من جعفرم، سرشار والایی و بزرگواری. فرزند علی که جوانمردی و بخشش و سخاوتِ او را همه می‌دانند.
 
برای اثبات شرافت و عزت من، عمو و دایی‌ام کافی‌اند. من پاسدار و حامی حسین‌ام که بخشش و احسان او کرانه‌ناپذیر است.
 
پس از نبردی سخت، تیر خولی بن یزید اصبحی به پیشانی یا چشم او اصابت کرد و او را از پا درآورد و هانی بن ثُبَیت حضرمی سر او را جدا کرد. شهادت او پس از شهادت دو برادرش عبدالله و عثمان بود.<ref>- ر.ک : الاخبار الطول، دینوری، ابو حنیفه احمد بن داود، چاپ عبدالمنعم عامر، قاهره : 1960 م.، 257؛ جمهره النسب، ابن کلبی، چاپ ناجی حسن، بیروت: 1407 ﻫ ق / 1986 م.، ص31؛ ارشاد القلوب، دیلمی، ابوم محمد حسن بن ابی الحسن، تهران: مرکز نشر کتاب، 1375 ﻫ ق.، ج2، ص113؛ فهرست کتب الشیعه و اصولهم و اسماء المصنفین و اصحاب الاصول (الفهرست)، طوسی، ابوجعفر محمدبن حسن، چاپ عبدالعزیز طباطبایی، قم: 1420 ه ق.، ص72؛ اعیان الشیعه، امین، سید محسن، چاپ حسن امین، بیروت: 1403 ﻫ ق.، ج4، ص129؛ تاریخ بلعمی، تکمله و ترجمه تاریخ طبری، بلعمی، ابو علی محمد بن محمد، تهران: انتشارات اداره کل نگارش وزارت فرهنگ، 1341 ش.، ج5، ص468،449؛ مروج الذهب و معادن الجوهر، مسعودی، علی بن الحسین، چاپ باربیه دومنار و پاوه دوکورتی، پاریس: 1877-1861 م. ، ج3، ص62؛اعلام الوری باعلام الهدی، طبرسی، ابو علی فضل بن حسن، تحقیق سید محمد مهدی و سید حسن خرسان، تهران: انتشارات علمیه اسلامیه، 1338 ﻫ ق.، ج2، ص243؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبة اتراث، بیروت: 1385- 1386 ه ق.، ج4، ص92،76،56؛ مقتل الحسین خوارزمی، خوارزمی، حسین، به کوشش الشیخ محمد السماوی، نجف: مطبعه الزهراء، 1367 ﻫ ق. ، ج2، ص33؛ 5. ابصار العین فی انصار الحسین (ع)، محمد مهدی شمس الدین، ترجمه سید ناصر هاشم زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل، 1387 ش.، سماوی، محمد بن طاهر، تحقیق محمد جعفر طبنسی، مرکز الدراسات الاسلامیه لحرس الثوره.، ص69؛ العقد الفرید، ابن عبدربه، احمد بن محمد، چاپ علی شیری، بیروت: داراحیاء اتراث العربی، 1409 ه ق.، ج4، ص360؛ بحار الانوار الجامعه لدرر الائمه الاطهار (ع)، مجلسی، ملا محمد باقر، تهران: مکتبه الاسلامیه، 1362 ش.، ج45، ص66،38؛ نهایه الارب فی معرفه انساب العرب، قلقشندی، احمدبن علی، بیروت: 1405 ﻫ ق / 1984 م. ، ج20، ص491،457،432؛ تنقیح المقال فی احوال الرجال، مامقانی، شیخ عبدالله، نجف: المطبعه الحیریه، 1352 ﻫ ق.، ج1، ص219؛ نقد الرجال، حسینی تفرشی، میرمصطفی بن حسین، تهران: 1318 ش. ، ص71؛ اقبال بالاعمال الحسنه فیما یعمل مره فی السنه، سید بن طاووس، علی بن موسی، تحقیق جواد قیومی اصفهانی، قم: مکتبه الاعلام الاسلامی، 1414 ﻫ ق.، ج3، ص78؛ انصار الحسین (ع)، محمد مهدی شمس الدین، ترجمه سید ناصر هاشم زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل، 1387 ش.، ص146؛ منتهی الآمال، قمی، شیخ عباس، تهران: انتشارات فراروی، 1381 ش، ج1، ص382.    </ref>
 
در زیارت رجبیه از او نام برده شده است و در زیارت ناحیه مقدسه به وی چنین سلام داده شده است: ”السَّلامُ عَلَی جَعفَرِ بنِ اَمیرِ المُؤمِنینَ الصّابِرِ بِنَفسِهِ مُحتَسِباً وَ النَّائِی عَنِ الاَوطانِ مُغتَرِباً المُستَسلِمِ لِلقِتالِ المُستَقدِمِ لِلنِّزالِ المَکثورِ بِالرِّجالِ لَعَنَ اللهُ قاتِلَهُ هانِی بنَ ثَبَیتٍ الحَضرَمِی“ سلام بر جعفر بن امیرالمؤمنین، شکیبا و نگهبان نفس خویش، غریبی دور افتاده از وطن، راضی و تسلیم جهاد و پیش‌قدم در میدان جنگ، مردان بسیاری برای جنگیدن بر او تاختند تا مغلوبش ساختند. خدا قاتل او، هانی بن ثبیت حضرمی را لعنت کند.
و بدین‌ ترتیب‌ سه‌ برادر اباالفضل‌ عباس (ع) به‌ شهادت‌ رسیدند.
==منبع==
مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص 444-446.
==پی نوشت==
[[رده: تاریخ]]
[[رده: افراد]]
[[رده: شهیدان کربلا]]
[[رده: شهدای بنی‌هاشم]]

نسخهٔ ‏۱ سپتامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۱:۲۵

#تغییر مسیر از جعفر فرزند على فرزند ابى طالب (ع)

برگرفته از «https://fa.wikihussain.com/index.php?title=جعفر_بن_علی_(ع)&oldid=26334»