حسین وفایی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
T.ramezani (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''حسین وفایی''' | '''حسین وفایی''' (1297 ه. ش) از شاعران معاصر ایران است. | ||
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده | {{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده | ||
| خط ۷۳: | خط ۷۲: | ||
|امضا = | |امضا = | ||
}} | }} | ||
==زندگینامه== | ==زندگینامه== | ||
حسین وفایی تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در قم و تهران به پایان رسانید و در | حسین وفایی فرزند غلام علی خان، در سال 1297 ه.ش در «خلجستان» قم قدم به عرصه هستی نهاد. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در قم و تهران به پایان رسانید و در رشته ادبی دیپلم گرفت و چندی نیز به تحصیل علوم قدیمه پرداخت. | ||
وفایی در سال 1314 شمسی به استخدام وزارت کشور درآمد و در اداره ثبت احوال تهران به خدمت مشغول گردید و بعد از سی و چهار سال انجام وظیفه در سال 1348 شمسی بازنشسته گردید و در تهران سکونت اختیار کرد. | وفایی در سال 1314 شمسی به استخدام وزارت کشور درآمد و در اداره ثبت احوال تهران به خدمت مشغول گردید و بعد از سی و چهار سال انجام وظیفه در سال 1348 شمسی بازنشسته گردید و در تهران سکونت اختیار کرد. | ||
| خط ۱۱۲: | خط ۱۰۶: | ||
{{ب| بهر جگر تشنه‌لبان تا به قیامت|هر صبح نسیم سحری بادزن استی }} | {{ب| بهر جگر تشنه‌لبان تا به قیامت|هر صبح نسیم سحری بادزن استی }} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج 2، ص: 1199. | * [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=700738&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج 2، ص: 1199.] | ||
==پی نوشت== | ==پی نوشت== | ||
| خط ۱۲۷: | خط ۱۱۵: | ||
[[رده:شاعران فارسی زبان]] | [[رده:شاعران فارسی زبان]] | ||
[[رده:شاعران معاصر]] | [[رده:شاعران معاصر]] | ||
<references /> | |||
نسخهٔ ۲۴ ژوئن ۲۰۲۰، ساعت ۱۳:۱۴
حسین وفایی (1297 ه. ش) از شاعران معاصر ایران است.
| حسین وفایی | |
|---|---|
| زمینهٔ کاری | شاعر - غزل سرا |
| زادروز | 1297 ه.ش قم |
| ملیت | ایرانی |
زندگینامه
حسین وفایی فرزند غلام علی خان، در سال 1297 ه.ش در «خلجستان» قم قدم به عرصه هستی نهاد. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در قم و تهران به پایان رسانید و در رشته ادبی دیپلم گرفت و چندی نیز به تحصیل علوم قدیمه پرداخت.
وفایی در سال 1314 شمسی به استخدام وزارت کشور درآمد و در اداره ثبت احوال تهران به خدمت مشغول گردید و بعد از سی و چهار سال انجام وظیفه در سال 1348 شمسی بازنشسته گردید و در تهران سکونت اختیار کرد.
وفایی از شعرای خوش ذوق و خوش مشربی است که در سرودن انواع شعر توانایی دارد اما طبعش بیشتر در غزل سرایی مایل است و غزل را نیز خوب و دلنشین می‌سراید و در حال حاضر در چند انجمن ادبی تهران شرکت می‌کند و آثارش در برخی از مطبوعات به چشم میخورد. [۱]
اشعار
| ای کرب و بلا منزل جانان من استی | یعنی تو مقام شه گل پیرهن استی | |
| خود گلشن طاهایی و باغ دل زهرا | کاینان چمن اندر چمن از یاسمن استی | |
| زان پیکر زیبا که به خاک تو عجین شد | تا چشم کند کار پر از نسترن استی | |
| صد طعنه زند خاک تو بر حقه‌ی یاقوت | پر خون بسی اندر تو ز درج دهن استی | |
| گلزار و چمن را نشنیدیم غم اندوه | چونست که خود گلشن و بیت الحزن استی | |
| ای کرب و بلا این چه جدالست که نامت | با نام حسین در همه جا مقترن استی | |
| بس طرّه‌ی مشگین به تو از اکبر و اصغر | بس جعد معنبر به تو از مرد و زن استی | |
| از تو خم اندر خم دل‌های شکسته | کاندر تونهالست شکن در شکن استی | |
| از نافه‌ی مشکین غزالان حجازی | خود عبرت تاتار و خطا و ختن استی | |
| خون جگر و پاره‌ی دل بس به تو آلود | خاک و گل تو رشک عقیق یمن استی | |
| هفتاد و دو تن در تو همه سیم تنانند | بر هر یک از ایشان نگرم بی‌کفن استی | |
| بهر جگر تشنه‌لبان تا به قیامت | هر صبح نسیم سحری بادزن استی |
منابع
پی نوشت
- ↑ سخنوران نامی معاصر ایران ج 6، ص 3883.