عزیز محمد درویشی: تفاوت میان نسخه‌ها
T.ramezani (بحث | مشارکت‌ها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
T.ramezani (بحث | مشارکت‌ها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
| وب‌گاه = | | وب‌گاه = | ||
}} | }} | ||
نسخهٔ ۱۹ ژوئیهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۰۸:۵۳
عزیز محمد درویشی، از هنرمندان ایرانی در زمینه پرده خوانی است.
| عزیز محمد درویشی | |
|---|---|
 | |
| زاده |
1331 شمسی اراک |
| ملیت | ایرانی |
| شناخته‌شده برای | هنرهای نمایشی |
شیوه اجرای نمایش
حرکات بدن و دستان و چهره او نمادین و در عین محدود بودن ماهرانه و منطبق با شیوه‌های اصیل است. وجه بارز اجرای نمایشی او هم‌سنخی میان روایت قصه، آواز و حرکات بدن است.
شیوه اجرای آواز
عزیز محمد درویشی در اجرای آواز از شیوه‌های اصیل استفاده می‌کند. هنگام روایت جنگ از لحن حماسی بهره می‌جوید، در شرح صفات اشقیاء لحن کینه‌ورزانه به کار می‌برد و در شرح حالت و صفات شهدا یا اسیران لحنی تغزلی دارد. او در ادای نغمات به سنت‌های آوازی مانند دعاها و گاه الحان آوازی نواحی ایران مانند دشتستانی گرایش دارد. وی در تغییر لحن اغلب بدون لحاظ فرصت برای تبدیل نغمات، از پرش استفاده می‌کند که در آوازهای پرده خوانی متداول است، اگرچه ممکن است چنین پرش‌هایی به گوش منطق، نامأنوس و بیگانه جلوه کند.
زمان و مکان آرمانی در پرده خوانی
پرده خوانی نوعی نمایش موسیقایی ایرانی است که در آن زمان و مکانی آرمانی اما موقت ساخته می‌شود. ابزار پرده خوان در ایجاد این فضا با داستان مشخص، عام و مورد قبول مردم، عدم رضایت از وضع موجود، اطمینان از رخدادهای محتوم با ماهیت عدل و خیر و ایمان مشترک است.
مجموعه شمایل‌های همراه
در پرده‌های درویشی شمایل دو طفلان مسلم همواره در کنار یکدیگر دیده می‌شوند. به جزء آن‌ها تصویر امام حسن و امام حسین نیز در برخی از مجالس کنار یکدیگر رسم می‌شوند. شمایل‌های دیگری که در پرده‌ها به طور جمعی و همراه رسم می‌شوند، شمایل‌های پنج تن، حضرت محمد، حضرت علی، حضرت زهرا، حضرت حسن و حضرت حسین است.
منبع
- منبع این مدخل از مجموعه سی جلدی مرشدان پرده خوان و حاصل فعالیت‌های پژوهشی حمیدرضا اردلان است. در این مداخل برای رعایت حقوق ناشر و مؤلف و همچنین ترغیب علاقمندان به تهیه اثر، خلاصه‌ای از کتاب سی جلدی مرشدان پرده خوان آورده شده است.