اخنس بن مرثد بن علقمه حضرمی: تفاوت میان نسخه‌ها
T.ramezani (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «اَخنَس(احبش)بن مُرثُد حضرمی، از سرسپردگان عبیدالله‌بن زیاد بود که پس ا...» ایجاد کرد) |
T.ramezani (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
اَخنَس(احبش)بن مُرثُد حضرمی، از سرسپردگان عبیدالله‌بن زیاد بود که پس از شهادت امام حسین(ع)، دستارش را ربود و بر سر گذاشت.<ref>- مروج الذهب، ج3، ص62؛ ارشاد، ج2، ص468؛ اللهوف، ص53. </ref> او توسط مختار ثقفی کشته شد.<ref>- همانجا.</ref> | اَخنَس(احبش)بن مُرثُد حضرمی، از سرسپردگان عبیدالله‌بن زیاد بود که پس از شهادت امام حسین(ع)، دستارش را ربود و بر سر گذاشت.<ref>- مروج الذهب، ج3، ص62؛ ارشاد، ج2، ص468؛ اللهوف، ص53. </ref> او توسط مختار ثقفی کشته شد.<ref>- همانجا.</ref> | ||
از سرسپردگان عبیدالله‌بن زیاد و یکی از سربازان عمربن سعد بود که در کربلا حضور داشت. | |||
اخنس از جنایتکاران حادثه کربلا است. او علاوه بر اینکه پس از شهادت امام حسین(ع)، دستارش را ربود و بر سر گذاشت،<ref>- مروج الذهب، ج3، ص62؛ ارشاد، ج2، ص468؛ اللهوف، ص53. </ref> از جمله ده نفری بود که داوطلب شد تا بر بدن مطهر امام حسین(ع) اسب بتاراند.<ref>- تاریخ طبری، ج5، ص455؛ ارشاد، ج2، ص470؛ الکامل فی التاریخ، ج4، ص80،75؛ تاریخنامه طبری، ج4، ص711.</ref> | |||
اخنس جزء ده نفری بود که برای گرفتن جایزه به دارالاماره رفت و روبه‌روی عبیدالله‌بن زیاد ایستاد، اما از ابن‌زیاد جایزه ناچیزی گرفت.<ref>- اللهوف، ص121،112؛ بحار الانوار، ج45، ص374،60.</ref> | |||
ابوعمرو زاهد که در دربار عبیدالله حضور داشت، بر ناپاکی او گواهی داده است.<ref>- اللهوف، ص54.</ref> | |||
پس از قیام مختار دستگیر و با اسب‌هایی با نعل آهنین که بر بدنش تاختند به هلاکت رسید و سپس جسدش را سوزاندند.<ref>- همانجا.</ref> اما بنا به نقل طبری مدتی پس از واقعه عاشورا وقتی در جنگی ایستاده بود، تیری ناشناس به او اصابت کرد و قلبش را شکافت و جان داد.<ref>- تاریخ طبری، ج5، ص455.</ref> | |||
==منبع== | ==منبع== | ||
مرضیه محمدزاده، دوزخیان جاوید، نشر بصیرت، ص 251. | مرضیه محمدزاده، دوزخیان جاوید، نشر بصیرت، ص 251 و 260. | ||
==پی نوشت== | ==پی نوشت== | ||
نسخهٔ ۲۱ فوریهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۱۵:۰۷
اَخنَس(احبش)بن مُرثُد حضرمی، از سرسپردگان عبیدالله‌بن زیاد بود که پس از شهادت امام حسین(ع)، دستارش را ربود و بر سر گذاشت.[۱] او توسط مختار ثقفی کشته شد.[۲]
از سرسپردگان عبیدالله‌بن زیاد و یکی از سربازان عمربن سعد بود که در کربلا حضور داشت.
اخنس از جنایتکاران حادثه کربلا است. او علاوه بر اینکه پس از شهادت امام حسین(ع)، دستارش را ربود و بر سر گذاشت،[۳] از جمله ده نفری بود که داوطلب شد تا بر بدن مطهر امام حسین(ع) اسب بتاراند.[۴]
اخنس جزء ده نفری بود که برای گرفتن جایزه به دارالاماره رفت و روبه‌روی عبیدالله‌بن زیاد ایستاد، اما از ابن‌زیاد جایزه ناچیزی گرفت.[۵]
ابوعمرو زاهد که در دربار عبیدالله حضور داشت، بر ناپاکی او گواهی داده است.[۶]
پس از قیام مختار دستگیر و با اسب‌هایی با نعل آهنین که بر بدنش تاختند به هلاکت رسید و سپس جسدش را سوزاندند.[۷] اما بنا به نقل طبری مدتی پس از واقعه عاشورا وقتی در جنگی ایستاده بود، تیری ناشناس به او اصابت کرد و قلبش را شکافت و جان داد.[۸]
منبع
مرضیه محمدزاده، دوزخیان جاوید، نشر بصیرت، ص 251 و 260.
پی نوشت
- ↑ - مروج الذهب، ج3، ص62؛ ارشاد، ج2، ص468؛ اللهوف، ص53.
- ↑ - همانجا.
- ↑ - مروج الذهب، ج3، ص62؛ ارشاد، ج2، ص468؛ اللهوف، ص53.
- ↑ - تاریخ طبری، ج5، ص455؛ ارشاد، ج2، ص470؛ الکامل فی التاریخ، ج4، ص80،75؛ تاریخنامه طبری، ج4، ص711.
- ↑ - اللهوف، ص121،112؛ بحار الانوار، ج45، ص374،60.
- ↑ - اللهوف، ص54.
- ↑ - همانجا.
- ↑ - تاریخ طبری، ج5، ص455.