حسین وفایی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
T.ramezani (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «حسین وفایی فرزند مرحوم غلام علی خان، در سال 1297 ه. ش در «خلجستان» قم قدم به عرص...» ایجاد کرد) |
T.ramezani (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
حسین وفایی فرزند مرحوم غلام علی خان، در سال 1297 ه. ش در «خلجستان» قم قدم به عرصه‌ی هستی نهاد. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در قم و تهران به پایان رسانید و در رشته‌ی ادبی دیپلم گرفت و چندی نیز به تحصیل علوم قدیمه پرداخت. | '''حسین وفایی''' | ||
، شاعر ، فرزند مرحوم غلام علی خان، در سال 1297 ه.ش در «خلجستان» قم ، قدم به عرصه‌ی هستی نهاد. | |||
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده | |||
| نام = حسین وفایی | |||
| تصویر = | |||
| توضیح تصویر = | |||
| نام اصلی = | |||
| زمینه فعالیت = | |||
| ملیت = ایرانی | |||
| تاریخ تولد = 1297 ه.ش | |||
| محل تولد = قم | |||
| والدین = | |||
| تاریخ مرگ = | |||
| محل مرگ = | |||
| علت مرگ = | |||
| محل زندگی = | |||
| مختصات محل زندگی = | |||
| مدفن = | |||
|مذهب = | |||
|در زمان حکومت = | |||
|اتفاقات مهم = | |||
| نام دیگر = | |||
|لقب = | |||
|بنیانگذار = | |||
| پیشه = | |||
| سال‌های نویسندگی = | |||
|سبک نوشتاری = | |||
|کتاب‌ها = | |||
|مقاله‌ها = | |||
|نمایشنامه‌ها = | |||
|فیلم‌نامه‌ها = | |||
|دیوان اشعار = | |||
|تخلص = | |||
|فیلم ساخته بر اساس اثر = | |||
| همسر = | |||
| شریک زندگی = | |||
| فرزندان = | |||
|تحصیلات = | |||
|دانشگاه = | |||
|حوزه = | |||
|شاگرد = | |||
|استاد = | |||
|علت شهرت = | |||
| تأثیرگذاشته بر = | |||
| تأثیرپذیرفته از = | |||
| وب‌گاه = | |||
| imdb_id = | |||
| soure_id = | |||
| جوایز اسکار = | |||
| جوایز آفی = | |||
| جایزه اریل = | |||
| جوایز بافتا = | |||
| جوایز سزار = | |||
| جوایز امی = | |||
| filmfareawards = | |||
| جوایز جمینای = | |||
| جوایز گوی طلایی = | |||
| جوایز تمشک طلایی = | |||
| جوایز گویا = | |||
| جوایز گرمی = | |||
| جوایز ایفتا = | |||
| جوایز لورنس الیور = | |||
| naacpimageawards = | |||
| جوایز فیلم ملی = | |||
| جوایز ساگه = | |||
| جوایز تونی = | |||
| جوایز سیمرغ بلورین = | |||
| جوایز جشن سینمای ایران = | |||
| جوایز حافظ = | |||
| جوایز = | |||
|گفتاورد = | |||
|امضا = | |||
}} | |||
==زندگینامه== | |||
حسین وفایی تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در قم و تهران به پایان رسانید و در رشته‌ی ادبی دیپلم گرفت و چندی نیز به تحصیل علوم قدیمه پرداخت. | |||
وفایی در سال 1314 شمسی به استخدام وزارت کشور درآمد و در اداره ثبت احوال تهران به خدمت مشغول گردید و بعد از سی و چهار سال انجام وظیفه در سال 1348 شمسی بازنشسته گردید و در تهران سکونت اختیار کرد. | وفایی در سال 1314 شمسی به استخدام وزارت کشور درآمد و در اداره ثبت احوال تهران به خدمت مشغول گردید و بعد از سی و چهار سال انجام وظیفه در سال 1348 شمسی بازنشسته گردید و در تهران سکونت اختیار کرد. | ||
| خط ۵: | خط ۸۵: | ||
وفایی از شعرای خوش ذوق و خوش مشربی است که در سرودن انواع شعر توانایی دارد اما طبعش بیشتر در غزل سرایی مایل است و غزل را نیز خوب و دلنشین می‌سراید و در حال حاضر در چند انجمن ادبی تهران شرکت می‌کند و آثارش در برخی از مطبوعات به چشم میخورد. <ref>سخنوران نامی معاصر ایران ج 6، ص 3883.</ref> | وفایی از شعرای خوش ذوق و خوش مشربی است که در سرودن انواع شعر توانایی دارد اما طبعش بیشتر در غزل سرایی مایل است و غزل را نیز خوب و دلنشین می‌سراید و در حال حاضر در چند انجمن ادبی تهران شرکت می‌کند و آثارش در برخی از مطبوعات به چشم میخورد. <ref>سخنوران نامی معاصر ایران ج 6، ص 3883.</ref> | ||
==اشعار== | |||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب| ای کرب و بلا منزل جانان من استی|یعنی تو مقام شه گل پیرهن استی }} | {{ب| ای کرب و بلا منزل جانان من استی|یعنی تو مقام شه گل پیرهن استی }} | ||
نسخهٔ ۱۰ فوریهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۱۴:۱۱
حسین وفایی ، شاعر ، فرزند مرحوم غلام علی خان، در سال 1297 ه.ش در «خلجستان» قم ، قدم به عرصه‌ی هستی نهاد.
| حسین وفایی | |
|---|---|
| زادروز | 1297 ه.ش قم |
| ملیت | ایرانی |
زندگینامه
حسین وفایی تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در قم و تهران به پایان رسانید و در رشته‌ی ادبی دیپلم گرفت و چندی نیز به تحصیل علوم قدیمه پرداخت.
وفایی در سال 1314 شمسی به استخدام وزارت کشور درآمد و در اداره ثبت احوال تهران به خدمت مشغول گردید و بعد از سی و چهار سال انجام وظیفه در سال 1348 شمسی بازنشسته گردید و در تهران سکونت اختیار کرد.
وفایی از شعرای خوش ذوق و خوش مشربی است که در سرودن انواع شعر توانایی دارد اما طبعش بیشتر در غزل سرایی مایل است و غزل را نیز خوب و دلنشین می‌سراید و در حال حاضر در چند انجمن ادبی تهران شرکت می‌کند و آثارش در برخی از مطبوعات به چشم میخورد. [۱]
اشعار
| ای کرب و بلا منزل جانان من استی | یعنی تو مقام شه گل پیرهن استی | |
| خود گلشن طاهایی و باغ دل زهرا | کاینان چمن اندر چمن از یاسمن استی | |
| زان پیکر زیبا که به خاک تو عجین شد | تا چشم کند کار پر از نسترن استی | |
| صد طعنه زند خاک تو بر حقه‌ی یاقوت | پر خون بسی اندر تو ز درج دهن استی | |
| گلزار و چمن را نشنیدیم غم اندوه | چونست که خود گلشن و بیت الحزن استی | |
| ای کرب و بلا این چه جدالست که نامت | با نام حسین در همه جا مقترن استی | |
| بس طرّه‌ی مشگین به تو از اکبر و اصغر | بس جعد معنبر به تو از مرد و زن استی | |
| از تو خم اندر خم دل‌های شکسته | کاندر تونهالست شکن در شکن استی | |
| از نافه‌ی مشکین غزالان حجازی | خود عبرت تاتار و خطا و ختن استی | |
| خون جگر و پاره‌ی دل بس به تو آلود | خاک و گل تو رشک عقیق یمن استی | |
| هفتاد و دو تن در تو همه سیم تنانند | بر هر یک از ایشان نگرم بی‌کفن استی | |
| بهر جگر تشنه‌لبان تا به قیامت | هر صبح نسیم سحری بادزن استی |
منابع
دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج 2، ص: 1199.
پی نوشت
- ↑ سخنوران نامی معاصر ایران ج 6، ص 3883.