مشعل گردانی: تفاوت میان نسخه‌ها

پرش به ناوبری پرش به جستجو
جزبدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۴: خط ۲۴:


'''مشعل‌گردانی'''، از آیین‌های سوگواری محرم در ایران و عراق. این آیین بیشتر در دهه محرم|دههٔ اول محرم، در کشور عراق و مناطق مرکزی و جنوبی ایران، برگزار می‌شود. در این آیین آتش‌دان‌هایی را در خیابان‌ها و میدان‌ها و مکان‌های مقدس می‌گردانند.
'''مشعل‌گردانی'''، از آیین‌های سوگواری محرم در ایران و عراق. این آیین بیشتر در دهه محرم|دههٔ اول محرم، در کشور عراق و مناطق مرکزی و جنوبی ایران، برگزار می‌شود. در این آیین آتش‌دان‌هایی را در خیابان‌ها و میدان‌ها و مکان‌های مقدس می‌گردانند.




خط ۳۵: خط ۴۱:
== شیوه برگزاری==
== شیوه برگزاری==
آیین مشعل گردانی، در مناطق مختلف به صورت متفاوت برگزار می‌شود. در شیوهٔ نجف|نجفی، به وسیلهٔ آتش‌دان‌های کوچک چوبی یا فلزی، سازه‌ای ساخته می‌شود  که به آن  '''مَشاعل''' گفته می‌شود. هنگام عزاداری، آتش‌دان‌ها را روشن می‌کنند و '''مَشاعل''' را در معابر عمومی میدان‌های اصلی شهر  و محوطهٔ بیرونی اماکن مقدس، حرکت می‌دهند. به علت وزن بالای مشاعل، برای حمل آن نیاز به توانایی و قدرت جسمانی بالایی است. مشاعل در اندازه و شکل، با هم تفاوت دارند.<br />
آیین مشعل گردانی، در مناطق مختلف به صورت متفاوت برگزار می‌شود. در شیوهٔ نجف|نجفی، به وسیلهٔ آتش‌دان‌های کوچک چوبی یا فلزی، سازه‌ای ساخته می‌شود  که به آن  '''مَشاعل''' گفته می‌شود. هنگام عزاداری، آتش‌دان‌ها را روشن می‌کنند و '''مَشاعل''' را در معابر عمومی میدان‌های اصلی شهر  و محوطهٔ بیرونی اماکن مقدس، حرکت می‌دهند. به علت وزن بالای مشاعل، برای حمل آن نیاز به توانایی و قدرت جسمانی بالایی است. مشاعل در اندازه و شکل، با هم تفاوت دارند.<br />
[[پرونده:مشعل‌گردانی قم.jpg|بندانگشتی|آیین مشعل‌گردانی در [[قم]]]]
[[پرونده: مشعل-گردانی قم.jpg
|بندانگشتی|آیین مشعل‌گردانی در [[قم]]]]
در برخی مناطق نظیر [[کربلا]] و [[اردکان]] [[یزد]]، گاهی به جای سازهٔ چند مشعلیِ مذکور،  از مشعل‌های جدا و آتش‌دان‌هایی با دسته‌های بلند،  مشابه [[توغ|عَلَم]]، استفاده می‌شود. این مشعل‌ها توسط عزاداران و در برخی مناطق اختصاصا توسط [[سادات]]،  همراه با خواندن اشعاری خاص، در معابر حرکت داده می‌شود. همراه مشعل‌گردانی، معمولا طبل‌زنی و سنج‌زنی هم انجام می‌شود.<ref>مظاهری، فرهنگ سوگ شیعی، 1395ش، ص450و451.</ref>
در برخی مناطق نظیر [[کربلا]] و [[اردکان]] [[یزد]]، گاهی به جای سازهٔ چند مشعلیِ مذکور،  از مشعل‌های جدا و آتش‌دان‌هایی با دسته‌های بلند،  مشابه [[توغ|عَلَم]]، استفاده می‌شود. این مشعل‌ها توسط عزاداران و در برخی مناطق اختصاصا توسط [[سادات]]،  همراه با خواندن اشعاری خاص، در معابر حرکت داده می‌شود. همراه مشعل‌گردانی، معمولا طبل‌زنی و سنج‌زنی هم انجام می‌شود.<ref>مظاهری، فرهنگ سوگ شیعی، 1395ش، ص450و451.</ref>