محمد حسین کاشف الغطاء: تفاوت میان نسخه‌ها

پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «محمد حسین بن شیخ العراقین البحاثه شیخ علی بن حجة از بزرگترین و مشهورترین علم...» ایجاد کرد)
 
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات مراجع تقلید
|عنوان= محمدحسین کاشف‌الغطاء
|تصویر=
|نام کامل= محمدحسین کاشف‌الغطاء
|لقب=
|نسب=
|تاریخ تولد= [[1294 (قمری)|1294]]
|تاریخ فوت=
|شهر تولد= [[نجف]]
|کشور تولد= [[عراق]]
|محل تحصیل= [[نجف]]
|محل زندگی= [[نجف]]
|تاریخ وفات= [[1373 (قمری)|1373]]
|شهر وفات= [[کرند غرب|کرند]] (نزدیکی [[کرمانشاه]])
|مدفن= [[وادی‌السلام]]
|اساتید= {{سخ}}مصطفی تبریزی{{سخ}} میرزا محمدباقر اصطهباناتی{{سخ}}احمد شیرازی{{سخ}}علی محمد نجف‌آبادی{{سخ}}ملا [[علی‌اصغر مازندرانی]]{{سخ}}رضا همدانی{{سخ}}محمدتقی شیرازی{{سخ}}محدث نوری
|شاگردان= {{سخ}}[[سید محسن حکیم]]{{سخ}} [[محمدجواد مغنیه]]{{سخ}}[[قاضی طباطبایی]]{{سخ}}[[جعفر اشراقی]]
|تالیفات= {{سخ}}اصل الشیعة و اصولها{{سخ}}الارض و التربة الحسینیة{{سخ}} نبذة من السیاسیة الحسینیة{{سخ}}الحکمة و السیاسة{{سخ}} المثل العلیا فی الاسلام لا فی بحمدون{{سخ}}عین المیزان{{سخ}} و...
|فعالیتهای اجتماعی=
|فعالیتهای علمی=
|وبگاه رسمی=
}}
محمد حسین بن شیخ العراقین البحاثه شیخ علی بن حجة از بزرگترین و مشهورترین علمای شیعه است که به سال 1294 ه. ق. در نجف اشرف متولّد شد و از محضر اساتید بزرگ و مشهور حوزه‌ی نجف برخوردار گشت. مناظرات بسیاری بین او و «جرجی زیدان» و «الأب انستاس الکرملی» هم‌چنین مناظراتی بین او و علمای الازهر صورت گرفت که در نشریات آن روز به چاپ رسید. در سال 1350 ه. ق. به دعوت «المؤتمر الاسلامی العام» به قدس سفر کرد و خطبه‌ی تاریخی خود را در آنجا ایراد نمود و 20 هزار نفر در آن مکان به امامت او نماز برگزار نمودند. او در سال 1373 ه. ق. وفات یافت. برخی تألیفات او چنین است: «اصل الشیعه و أصولها»، «الأرض و التربة»، «مختارات الأغانی»، «المیثاق العربی الوطنی»، «الآیات البیّنات»، «دیوان شعر». <ref>ادب الطف؛ ج 10، ص 49 و 50.</ref>
محمد حسین بن شیخ العراقین البحاثه شیخ علی بن حجة از بزرگترین و مشهورترین علمای شیعه است که به سال 1294 ه. ق. در نجف اشرف متولّد شد و از محضر اساتید بزرگ و مشهور حوزه‌ی نجف برخوردار گشت. مناظرات بسیاری بین او و «جرجی زیدان» و «الأب انستاس الکرملی» هم‌چنین مناظراتی بین او و علمای الازهر صورت گرفت که در نشریات آن روز به چاپ رسید. در سال 1350 ه. ق. به دعوت «المؤتمر الاسلامی العام» به قدس سفر کرد و خطبه‌ی تاریخی خود را در آنجا ایراد نمود و 20 هزار نفر در آن مکان به امامت او نماز برگزار نمودند. او در سال 1373 ه. ق. وفات یافت. برخی تألیفات او چنین است: «اصل الشیعه و أصولها»، «الأرض و التربة»، «مختارات الأغانی»، «المیثاق العربی الوطنی»، «الآیات البیّنات»، «دیوان شعر». <ref>ادب الطف؛ ج 10، ص 49 و 50.</ref>