خطبه فاطمه دختر امام حسین(ع) در کوفه: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''خطبه فاطمه دختر امام حسین(ع) در کوفه''' به محض ورود کاروان اسرا به دروازه کو...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''خطبه فاطمه دختر امام حسین(ع) در کوفه''' به محض ورود کاروان اسرا به دروازه [[کوفه]] ایراد شد و همه حاضران را منقلب ساخت. | '''خطبه فاطمه دختر امام حسین(ع) در کوفه''' به محض ورود کاروان اسرا به دروازه [[کوفه]] ایراد شد و همه حاضران را منقلب ساخت. | ||
== متن خطبه == | ==متن خطبه== | ||
حمد و سپاس می‌گویم خداند را به شماره شن‌ها و ریگ‌ها و هم‌سنگ جهان از عرش تا خاک او را ستایش می‌کنم و به او ایمان آورده‌ام و توکل بر او کردم و گواهی می‌دهم که غیر خداوند یگانه و بی‌شریک معبودی نیست و اینکه محمد(ص) بنده و فرستاده اوست و اینکه [[حسین بن على (ع)|اولاد]] او را در کنار فرات سر بریدند با آنکه کسی را نکشته بود تا از وی قصاص خواهند. بار خدایا! به تو پناه می‌برم از اینکه دروغ بر تو بندم و خلاف آنچه بر رسول خدا فرستادی، سخنی گویم. رسول تو برای وصی خویش علی بن ابی طالب(ع) از مردم پیمان گرفت اما آنان حقش را غصب کردند و بی‌گناه او را کشتند. باز فرزند او را دیروز در خانه‌ای از خانه‌های خدا شهید کردند. گروهی از مسلمانان به زبان، که نیست باد چنان مسلمانی، تا آن حضرت زنده بود، آبش ندادند و هنگام شهادت تشنگی او را فرو ننشاندند تا تو ای خداوند او را به جوار خود بردی. ستوده خوی، پاک سرشت، هنرهای وی شناخته و روش او روشن، از نکوهش کسی باک نداشت و از ملامت احدی نترسید. او را از کوچکی به اسلام راه نمودی و در بزرگی خصائل وی را ستودی. پیوسته با تو و پیامبرت دل راست داشت تا او را به جوار رحمت خود بردی. بی رغبت در دنیا و حرص بدان. بلکه راغب در آخرت بود. برای رضای تو، در راه تو کوشش نمود. او را پسندیدی و برگزیدی و راه راست را به او نشان دادی. | حمد و سپاس می‌گویم خداند را به شماره شن‌ها و ریگ‌ها و هم‌سنگ جهان از عرش تا خاک او را ستایش می‌کنم و به او ایمان آورده‌ام و توکل بر او کردم و گواهی می‌دهم که غیر خداوند یگانه و بی‌شریک معبودی نیست و اینکه محمد(ص) بنده و فرستاده اوست و اینکه [[حسین بن على (ع)|اولاد]] او را در کنار فرات سر بریدند با آنکه کسی را نکشته بود تا از وی قصاص خواهند. بار خدایا! به تو پناه می‌برم از اینکه دروغ بر تو بندم و خلاف آنچه بر رسول خدا فرستادی، سخنی گویم. رسول تو برای وصی خویش علی بن ابی طالب(ع) از مردم پیمان گرفت اما آنان حقش را غصب کردند و بی‌گناه او را کشتند. باز فرزند او را دیروز در خانه‌ای از خانه‌های خدا شهید کردند. گروهی از مسلمانان به زبان، که نیست باد چنان مسلمانی، تا آن حضرت زنده بود، آبش ندادند و هنگام شهادت تشنگی او را فرو ننشاندند تا تو ای خداوند او را به جوار خود بردی. ستوده خوی، پاک سرشت، هنرهای وی شناخته و روش او روشن، از نکوهش کسی باک نداشت و از ملامت احدی نترسید. او را از کوچکی به اسلام راه نمودی و در بزرگی خصائل وی را ستودی. پیوسته با تو و پیامبرت دل راست داشت تا او را به جوار رحمت خود بردی. بی رغبت در دنیا و حرص بدان. بلکه راغب در آخرت بود. برای رضای تو، در راه تو کوشش نمود. او را پسندیدی و برگزیدی و راه راست را به او نشان دادی. | ||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
خاک و سنگ باد در دهانت ای شاعر! آیا به کشتن آن قوم می‌نازی که خداوند پاک و پاکیزه‌شان کرد و پلیدی را از ایشان دور داشت. پس از این غصه بسوز و مانند پدرت سنگ اسافل خویش را به زمین بسای. هر کس فردا بدان رسد که از پیش فرستاد. بر آن فضل که خداوند ما را ببخشید رشگ میبرد، وای بر شما! گناه ما چیست که دریاهای ما جهان را فرو گرفت و دریای تو آرام است که دعموص را هم نمی‌شناسد. این فضل خداست به هر که خواهد می‌بخشد و خداوند را فضلی عظیم است و کسی را که خداوند برایش نوری قرار نداد، دیگر نوری نخواهد داشت.<ref>الاحتجاج، ج ۲، ص ۲۷-۲۹</ref> | خاک و سنگ باد در دهانت ای شاعر! آیا به کشتن آن قوم می‌نازی که خداوند پاک و پاکیزه‌شان کرد و پلیدی را از ایشان دور داشت. پس از این غصه بسوز و مانند پدرت سنگ اسافل خویش را به زمین بسای. هر کس فردا بدان رسد که از پیش فرستاد. بر آن فضل که خداوند ما را ببخشید رشگ میبرد، وای بر شما! گناه ما چیست که دریاهای ما جهان را فرو گرفت و دریای تو آرام است که دعموص را هم نمی‌شناسد. این فضل خداست به هر که خواهد می‌بخشد و خداوند را فضلی عظیم است و کسی را که خداوند برایش نوری قرار نداد، دیگر نوری نخواهد داشت.<ref>الاحتجاج، ج ۲، ص ۲۷-۲۹</ref> | ||
== منبع == | ==منبع== | ||
* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=3445300&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author مرضیه محمدزاده، فرزندان امام حسین(ع)، موسسه انتشارات امیرکبیر، ص ۲۱۳-۲۱۷] | *[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=3445300&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author مرضیه محمدزاده، فرزندان امام حسین(ع)، موسسه انتشارات امیرکبیر، ص ۲۱۳-۲۱۷] | ||
== پی‌نوشت == | ==پی‌نوشت== | ||
<br /> | <br /> | ||
<references /> | |||
[[رده:خطبه ها]] | |||