لا یوم کیومک یا ابا عبد اللّه«ع»: تفاوت میان نسخه‌ها

پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «اى ابا عبد الله!هیچ روزى همچون روز تو(عاشورا)نیست.مضمون سخنى از زین العابدین«...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
اى ابا عبد الله!هیچ روزى همچون روز تو(عاشورا)نیست.مضمون سخنى از زین العابدین«ع»است.روزى امام سجاد«ع»به پسر عباس«ع»نگاه کرد و گریست.یاد از روز احد کرد که حمزه در آن کشته شد،سپس یاد از موته کرد که جعفر بن ابى طالب آنجا به شهادت رسید.سپس فرمود:«لا یوم کیوم الحسین،ازدلف الیه ثلاثون الف رجل یزعمون انّهم من هذه الأمّة کلّ یتقرّب الى اللّه عزّ و جلّ بدمه و هو باللّه یذکّرهم فلا یتّعظون حتّى قتلوه بغیا و ظلما و عدوانا...»، <ref>ناسخ التواریخ،ج 4،ص 73(به نقل از امالى صدوق)،بحار الأنوار،ج 22،ص 274.</ref> هیچ روزى چون روز حسین«ع»نیست،که سى هزار نفر بر ضدّ او گرد آمدند که همه خود را از این امّت مى‌پنداشتند و همه با ریختن خون او به خدا تقرّب مى‌جستند.او آنان را به یاد خدا مى‌انداخت،امّا آنان پند نمى‌گرفتند،تا آنکه او را از روى ستم و تجاوز و دشمنى کشتند.خداوند،«عباس»را رحمت کند که ایثار کرد و امتحان داد و جان خویش را فداى برادرش کرد...» <ref>معالى السبطین،ج 2،ص 10،مناقب،ابن شهر آشوب،ج 4،ص 86.</ref> امام حسن مجتبى و امیر المؤمنین«ع» نیز خطاب به سید الشهدا«ع»فرموده‌اند:«لا یوم کیومک یا ابا عبد اللّه» <ref>همان.</ref> گرچه همۀ شهادتها و مصیبتهاى اهل بیت پیامبر،سنگین و اندوهبار است،امّا آنچه در کربلا گذشت،بالاترین داغ و سوگ بود و هیچ حادثه‌اى به دلخراشى عاشورا و هیچ امامى و شهیدى به مظلومیّت ابا عبد الله«ع»و فرزندان او نیست.این است که از جملۀ فوق،بعنوان تسلاّى خاطر داغدیدگان هم استفاده مى‌شود و این توصیۀ ائمّه است که هرگاه مصیبتى براى شما پیش آمد،از عاشورا و مصائب اهل بیت«ع»یاد کنید،تا تحمّل داغ بر شما آسان شود.
'''لا یوم کیومک یا اباعبدالله(ع)'''، اى [[حسین بن على (ع)|اباعبدالله]]! هیچ روزى همچون روز تو([[عاشورا]])نیست.


مرثیه‌خوانان نیز،هرگاه از هر امامى روضه بخوانند،یا از هر مصیبت جانگدازى یاد کنند، در پایان با نقل جملۀ بالا،گریز به کربلا مى‌زنند،که بالاترین سوگهاست و بحق،با توجّه به مصائب اهل بیت در کربلا،هر غم و مصیبتى کوچک و قابل تحمّل مى‌شود.
== معنا و مفهوم ==
مضمون سخنى از [[زین العابدین «ع»|زین العابدین(ع)]] است.روزى [[زین العابدین «ع»|امام سجاد(ع)]] به پسر [[عباس ابن علی(ع)|عباس(ع)]] نگاه کرد و گریست. یاد از روز احد کرد که حمزه در آن کشته شد، سپس یاد از موته کرد که جعفر بن ابى طالب آنجا به شهادت رسید.سپس فرمود:«لا یوم کیوم الحسین،ازدلف الیه ثلاثون الف رجل یزعمون انّهم من هذه الأمّة کلّ یتقرّب الى اللّه عزّ و جلّ بدمه و هو باللّه یذکّرهم فلا یتّعظون حتّى قتلوه بغیا و ظلما و عدوانا...»، <ref>ناسخ التواریخ،ج۴،ص ۷۳(به نقل از امالى صدوق)،بحار الأنوار،ج ۲۲،ص ۲۷۴.</ref> هیچ روزى چون روز [[حسین بن على (ع)|حسین(ع)]] نیست،که سى هزار نفر بر ضدّ او گرد آمدند که همه خود را از این امّت مى‌پنداشتند و همه با ریختن خون او به خدا تقرّب مى‌جستند.او آنان را به یاد خدا مى‌انداخت، امّا آنان پند نمى‌گرفتند،تا آنکه او را از روى ستم و تجاوز و دشمنى کشتند.خداوند،«عباس»را رحمت کند که ایثار کرد و امتحان داد و جان خویش را فداى برادرش کرد...» <ref>معالى السبطین،ج ۲،ص ۱۰،مناقب،ابن شهر آشوب،ج ۴،ص ۸۶.</ref>


امام حسن مجتبى و امیر المؤمنین(ع) نیز خطاب به [[سیدالشهدا (ع)|سیدالشهدا(ع)]] فرموده‌اند:«لا یوم کیومک یا ابا عبد اللّه» <ref>همان.</ref> گرچه همۀ شهادتها و مصیبتهاى [[اهل بیت (ع)|اهل بیت]] پیامبر،سنگین و اندوهبار است،امّا آنچه در [[کربلا]] گذشت، بالاترین داغ و سوگ بود و هیچ حادثه‌اى به دلخراشى [[عاشورا]] و هیچ امامى و شهیدى به مظلومیّت اباعبدالله(ع) و فرزندان او نیست.این است که از جملۀ فوق، بعنوان تسلاّى خاطر داغدیدگان هم استفاده مى‌شود و این توصیۀ ائمّه است که هرگاه مصیبتى براى شما پیش آمد،از عاشورا و مصائب اهل بیت(ع) یاد کنید، تا تحمل داغ بر شما آسان شود.


[[مرثیه‌خوانی|مرثیه‌خوانان]] نیز،هرگاه از هر امامى روضه بخوانند،یا از هر مصیبت جانگدازى یاد کنند، در پایان با نقل جملۀ بالا،گریز به کربلا مى‌زنند،که بالاترین سوگهاست و بحق،با توجّه به مصائب اهل بیت در کربلا،هر غم و مصیبتى کوچک و قابل تحمّل مى‌شود.


== منبع ==


* جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۳۹۰-۳۹۱.


 
== پی‌نوشت ==
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص 390-391.
<references />
[[رده:مفاهیم]]
[[رده:تاریخ]]
برگرفته از «https://fa.wikihussain.com/view/لا_یوم_کیومک_یا_ابا_عبد_اللّه«ع»»