کمیت بن زید اسدی‌: تفاوت میان نسخه‌ها

پرش به ناوبری پرش به جستجو
جزبدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
'''کمیت بن زیاد اسدی'''، از دوستداران و اصحاب اهل بیت بود که سرانجام به شهادت رسید.{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
| نام                    = کمیت بن زید اسدی‌
| نام                    = کمیت بن زید اسدی‌
| تصویر                  =  
| تصویر                  =  
خط ۶: خط ۶:
| زمینه فعالیت          =  
| زمینه فعالیت          =  
| ملیت                  =  
| ملیت                  =  
| تاریخ تولد            = سال 60 هجری  
| تاریخ تولد            = سال ۶۰ هجری  
| محل تولد                = کوفه
| محل تولد                = کوفه
| والدین                =   
| والدین                =   
| تاریخ مرگ              = سال 126 هجری  
| تاریخ مرگ              = سال ۱۲۶ هجری  
| محل مرگ                =  
| محل مرگ                =  
| علت مرگ                = توسط امویان با شمشیری که بر شکمش زدند به شهادت رسید
| علت مرگ                = توسط امویان با شمشیری که بر شکمش زدند به شهادت رسید
خط ۴۷: خط ۴۷:
}}
}}


== زندگینامه ==
ابو المستهل کمیت فرزند زید بن خنیس بن مخالد از نزاریان می‌باشد وی از قبیله‌ی بنی اسد از اعراب شمالی است. کمیت در سال ۶۰ هجری در دوران بنی امیه در [[کوفه]] متولّد شد و زندگی خود را زمانی آغاز کرد که [[یزید بن معاویه]] به جنایتی عظیم در تاریخ انسانیت دست زده بود.


ابو المستهل کمیت فرزند زید بن خنیس بن مخالد از نزاریان می‌باشد وی از قبیله‌ی بنی اسد از اعراب شمالی است. کمیت در سال 60 هجری در دوران بنی امیه در کوفه متولّد شد و زندگی خود را زمانی آغاز کرد که یزید بن معاویه به جنایتی عظیم در تاریخ انسانیت دست زده بود.
کمیت از همان کودکی شعر می‌گفت و در مسجد کوفه به تعلیم اطفال مشغول بود. خود در درس ابوحنیفه شرکت می‌کرد و از همان‌جا با جدل و قیاس و استنباط نیز آشنا شد. وی بسیار زیرک و خوش‌زبان بود. اغلب مورخین وی را از بزرگترین شعرای کوفه و پیشتازان آن عصر می‌شمرند. کمیت از برجسته‌ترین شاعران شیعی معتقد بود که زمینه‌ساز تحوّل شعر شد و از شعر در ترویج عقاید و افکار شیعی استفاده می‌کرد. نسبت به اخبار و انساب عرب نیز اطلاع کامل داشت و شاعری لغت‌شناس بود.
کمیت از همان کودکی شعر می‌گفت و در مسجد کوفه به تعلیم اطفال مشغول بود. خود در درس ابوحنیفه شرکت می‌کرد و از همان‌جا با جدل و قیاس و استنباط نیز آشنا شد. وی بسیار زیرک و خوش‌زبان بود. اغلب مورخین وی را از بزرگترین شعرای کوفه و پیشتازان آن عصر می‌شمرند. کمیت از برجسته‌ترین شاعران شیعی معتقد بود که زمینه‌ساز تحوّل شعر شد و از شعر در ترویج عقاید و افکار شیعی استفاده می‌کرد. نسبت به اخبار و انساب عرب نیز اطلاع کامل داشت و شاعری لغت‌شناس بود.
عصر کمیت که عصر حاکمیت امویان است چنین اقتضا می‌کرد که چهره‌های سیاسی و مخالف دولت اموی به تقیّه رو می‌آوردند و کمیت در چنین روزگار سختی زبان به ستایش بنی هاشم گشود و با آنکه بیم جان می‌رفت به خاطر رضای حق، قصیده‌ها و قطعه‌های غرّا در مدح اهل بیت سروده است. هرچند هاشمیان کوشش کردند چیزی به عنوان صله بدو دهند اما وی نپذیرفت.
عصر کمیت که عصر حاکمیت امویان است چنین اقتضا می‌کرد که چهره‌های سیاسی و مخالف دولت اموی به تقیّه رو می‌آوردند و کمیت در چنین روزگار سختی زبان به ستایش [[بنی‌هاشم|بنی هاشم]] گشود و با آنکه بیم جان می‌رفت به خاطر رضای حق، قصیده‌ها و قطعه‌های غرّا در مدح اهل بیت سروده است. هرچند هاشمیان کوشش کردند چیزی به عنوان صله بدو دهند اما وی نپذیرفت.


در تاریخ ادبیات عرب به کمتر شاعری می‌توان برخورد کرد که از استحکام عقیده و ایمانی چون کمیت برخوردار باشند.
در تاریخ ادبیات عرب به کمتر شاعری می‌توان برخورد کرد که از استحکام عقیده و ایمانی چون کمیت برخوردار باشند.


سراسر زندگی او، تبلور عشق وافر به فضیلت و عدالت است. معاصر بودن او با امام سجاد و امام باقر و امام صادق علیهم السّلام و ارتباط پیوسته‌ی او با آنان و طرح سوالات عقیدتی و دینی عمق اعتقاد و توجه او را می‌رساند. وی در مکتب آل علی (ع) تعلیم یافته است و مردی مبارز، معتقد و انسان‌دوست بار آمده است.
سراسر زندگی او، تبلور عشق وافر به فضیلت و عدالت است. معاصر بودن او با [[امام سجاد(ع)|امام سجاد]] و امام باقر و امام صادق علیهم السّلام و ارتباط پیوسته‌ی او با آنان و طرح سوالات عقیدتی و دینی عمق اعتقاد و توجه او را می‌رساند. وی در مکتب آل علی (ع) تعلیم یافته است و مردی مبارز، معتقد و انسان‌دوست بار آمده است.


کمیت اهل بیت را وارستگان توانمندی می‌داند که هاله‌ای از قداست و پاکی بر آنها سایه افکنده و آنها تجسم و عینیت اسلام راستین هستند. سروده‌های بسیار او در باب اهل بیت (ع) از عشق وافر و صدق عاطفه‌ی او حکایت دارد. در اشعار او اگرچه گاهی تعصّباتی نسبت به قبیله و افتخار به نیاکان دیده می‌شود، لیکن روح حاکم بر اندیشه و رفتار او، تشیّع است.
کمیت اهل بیت را وارستگان توانمندی می‌داند که هاله‌ای از قداست و پاکی بر آنها سایه افکنده و آنها تجسم و عینیت اسلام راستین هستند. سروده‌های بسیار او در باب اهل بیت (ع) از عشق وافر و صدق عاطفه‌ی او حکایت دارد. در اشعار او اگرچه گاهی تعصّباتی نسبت به قبیله و افتخار به نیاکان دیده می‌شود، لیکن روح حاکم بر اندیشه و رفتار او، تشیّع است.
خط ۶۰: خط ۶۱:
سروده‌های خالصانه او در وصف بنی هاشم به او عظمت خاصی بخشیده است. البته باید توجه داشت که کمیت از سویی هنر شعر جاهلی را دارا بود و از سوی دیگر تحوّلات اخلاقی و فکری اسلام را در خود جای داد و شعرش از جهت قالب و ساخت ظاهری شبیه شاعران بدوی و از جهت محتوی و مضمون، آمیخته به سیاست و جدل و احتجاج بود و او نخستین کسی است که استدلال و احتجاج در شعر را به شیعه آموخته است.
سروده‌های خالصانه او در وصف بنی هاشم به او عظمت خاصی بخشیده است. البته باید توجه داشت که کمیت از سویی هنر شعر جاهلی را دارا بود و از سوی دیگر تحوّلات اخلاقی و فکری اسلام را در خود جای داد و شعرش از جهت قالب و ساخت ظاهری شبیه شاعران بدوی و از جهت محتوی و مضمون، آمیخته به سیاست و جدل و احتجاج بود و او نخستین کسی است که استدلال و احتجاج در شعر را به شیعه آموخته است.


شیخ مفید می‌نویسد: «کمیت معنی گفتار امیر مؤمنان را که در کلام منثور حضرتش در حجت‌آوری بر معاویه است را به رشته‌ی نظم کشید.» <ref> الفصول؛ ص 85.</ref>
شیخ مفید می‌نویسد: «کمیت معنی گفتار امیر مؤمنان را که در کلام منثور حضرتش در حجت‌آوری بر معاویه است را به رشته‌ی نظم کشید.» <ref> الفصول؛ ص ۸۵.</ref>


در مورد تعداد اشعار کمیت، گفته‌اند که وی به هنگام مرگ 5289 بیت سروده که آنچه امروز در دست داریم بیش از یک پنجم اشعار او نیست. چیزی بیش از هاشمیات که در مجموعه‌ای به نام «قصاید هاشمیات» جمع‌آوری گردیده است و بقیه‌ی آنها به صورت پراکنده در کتابهای «الاغانی»، «جمهرة الانساب العرب»، «خزانة الادب» آورده شده است.
در مورد تعداد اشعار کمیت، گفته‌اند که وی به هنگام مرگ ۵۲۸۹ بیت سروده که آنچه امروز در دست داریم بیش از یک پنجم اشعار او نیست. چیزی بیش از هاشمیات که در مجموعه‌ای به نام «قصاید هاشمیات» جمع‌آوری گردیده است و بقیه‌ی آنها به صورت پراکنده در کتابهای «الاغانی»، «جمهرة الانساب العرب»، «خزانة الادب» آورده شده است.




«هاشمیات» بهترین سروده‌های کمیت می‌باشد و بسیار قوی و مستحکم و مستدل است. اشعار هاشمیات شامل مدح، هجو، سیاست، دیانت، دفاع از حق و حقیقت است و هم شامل رثای اهل بیت می‌باشد. سلسله‌ی قصیده‌های هاشمیات دارای 578 بیت است و از معروفترین اشعار اوست.
«هاشمیات» بهترین سروده‌های کمیت می‌باشد و بسیار قوی و مستحکم و مستدل است. اشعار هاشمیات شامل مدح، هجو، سیاست، دیانت، دفاع از حق و حقیقت است و هم شامل رثای اهل بیت می‌باشد. سلسله‌ی قصیده‌های هاشمیات دارای ۵۷۸ بیت است و از معروفترین اشعار اوست.
از مطالعه هاشمیات چنین برمی‌آید که علاقمندی او به اهل بیت نه از آن جهت است که آنان خاندان رسول اللّه (ص) هستند، بلکه به جهت لیاقت و ارزشها و عظمت‌های وجودی است که آنان دارا می‌باشند. این مطلب در مورد هجوهای او نیز صادق است که بنی امیه به علت خیانت و عدول از سیره‌ی رسول خدا و عدالت اجتماعی شایسته‌ی هجو هستند.
از مطالعه هاشمیات چنین برمی‌آید که علاقمندی او به اهل بیت نه از آن جهت است که آنان خاندان رسول اللّه (ص) هستند، بلکه به جهت لیاقت و ارزشها و عظمت‌های وجودی است که آنان دارا می‌باشند. این مطلب در مورد هجوهای او نیز صادق است که بنی امیه به علت خیانت و عدول از سیره‌ی رسول خدا و عدالت اجتماعی شایسته‌ی هجو هستند.


کمیت تمام دوران عمر خویش بعد از سرودن هاشمیات را در بیم و ترس گذراند و پنهانی در گوشه‌های گمنامی به سر برد تا با شعر خود حجّت را به‌پا داشت و راه را نشان داد و حق را آشکار ساخت.
کمیت تمام دوران عمر خویش بعد از سرودن هاشمیات را در بیم و ترس گذراند و پنهانی در گوشه‌های گمنامی به سر برد تا با شعر خود حجّت را به‌پا داشت و راه را نشان داد و حق را آشکار ساخت.


بسیاری از شعرا، هاشمیات را تخمیس کرده‌اند که شیخ ملّا عباس زیوری بغدادی و علامه شیخ محمّد سماوی و سید محمّد صادق صدر الدّین کاظمی از آن جمله‌اند. استاد محمد محمود رافعی مصری هاشمیات را شرح کرده و بسیار نیکو از عهده برآمده است. <ref> الغدیر؛ ج 2، ص 186.</ref>
بسیاری از شعرا، هاشمیات را تخمیس کرده‌اند که شیخ ملّا عباس زیوری بغدادی و علامه شیخ محمّد سماوی و سید محمّد صادق صدر الدّین کاظمی از آن جمله‌اند. استاد محمد محمود رافعی مصری هاشمیات را شرح کرده و بسیار نیکو از عهده برآمده است. <ref> الغدیر؛ ج ۲، ص ۱۸۶.</ref>


هاشمیات سخنی برگزیده و از بلندترین و استوارترین شعر و از بهترین و تازه‌ترین طرز گفتار است. کمیت این اشعار را برای امام محمّد باقر (ع) خواند و امام فرمود: «خداوندا بر کمیت رحمت آور و او را بیامرز» <ref> الاغانی؛ ج 15، ص 123.</ref> هم‌چنین امام فرمود: «تا از ما خاندان پیامبر دفاع می‌کنی، همواره به روح القدس مؤید باشی.»
هاشمیات سخنی برگزیده و از بلندترین و استوارترین شعر و از بهترین و تازه‌ترین طرز گفتار است. کمیت این اشعار را برای امام محمّد باقر (ع) خواند و امام فرمود: «خداوندا بر کمیت رحمت آور و او را بیامرز» <ref> الاغانی؛ ج ۱۵، ص ۱۲۳.</ref> هم‌چنین امام فرمود: «تا از ما خاندان پیامبر دفاع می‌کنی، همواره به روح القدس مؤید باشی.»


در جای دیگر امام در حقّ او چنین دعا فرمود: «خداوندا! در روزگاری که مردم درباره‌ی خاندان پیامبرت خودداری داشتند به راستی کمیت از خودگذشتگی نشان داد و حقی را که دیگران پنهان می‌کردند، او آشکار نمود. پس وی را به نیکبختی زنده بدار و به شهادت بمیران. مزد دنیایی‌اش را به وی بنما و بهترین پاداش را در آخرت برای وی ذخیره فرما! که ما از عهده‌ی پاداش او برنمی‌آئیم". کمیت گفت: من برکت دعای امام را پیوسته احساس می‌کردم. کمیت قصیده‌ی لامیه‌ی هاشمیات را برای امام جعفر صادق (ع) در منی خواند و امام جعفر صادق (ع) نیز او را چنین دعا فرمود: بار الها! گناهان گذشته و آینده و پنهان و آشکار کمیت را بیامرز و آنقدر به وی عطا کن تا راضی شود." <ref> همانجا.</ref> ابا ابراهیم سعد اسدی شبی رسول خدا (ص) را در خواب دید که فرمود: سلام مرا به کمیت برسان و به وی خبر ده که خدایش آمرزیده است.»
در جای دیگر امام در حقّ او چنین دعا فرمود: «خداوندا! در روزگاری که مردم درباره‌ی خاندان پیامبرت خودداری داشتند به راستی کمیت از خودگذشتگی نشان داد و حقی را که دیگران پنهان می‌کردند، او آشکار نمود. پس وی را به نیکبختی زنده بدار و به شهادت بمیران. مزد دنیایی‌اش را به وی بنما و بهترین پاداش را در آخرت برای وی ذخیره فرما! که ما از عهده‌ی پاداش او برنمی‌آئیم". کمیت گفت: من برکت دعای امام را پیوسته احساس می‌کردم. کمیت قصیده‌ی لامیه‌ی هاشمیات را برای امام جعفر صادق (ع) در منی خواند و امام جعفر صادق (ع) نیز او را چنین دعا فرمود: بار الها! گناهان گذشته و آینده و پنهان و آشکار کمیت را بیامرز و آنقدر به وی عطا کن تا راضی شود." <ref> همانجا.</ref> ابا ابراهیم سعد اسدی شبی رسول خدا (ص) را در خواب دید که فرمود: سلام مرا به کمیت برسان و به وی خبر ده که خدایش آمرزیده است.»


هشام بن عبد الملک خلیفه اموی به خالد بن عبد اللّه نوشت که دست و پای کمیت را ببر و گردنش را بزن و خانه‌اش را ویران کن. خالد، کمیت را دستگیر کرده و به زندان افکند، اما کمیت از زندان با مساعدت همسرش که لباس خود را به او داده بود فرار کرد ولی بالاخره در سال 126 هجری توسط امویان با شمشیری که بر شکمش زدند به شهادت رسید. <ref> الغدیر؛ ج 2، ص 195- 212. ادب الطف؛ ج 1، ص 183- 191 با تلخیص.</ref>
هشام بن عبد الملک خلیفه اموی به خالد بن عبد اللّه نوشت که دست و پای کمیت را ببر و گردنش را بزن و خانه‌اش را ویران کن. خالد، کمیت را دستگیر کرده و به زندان افکند، اما کمیت از زندان با مساعدت همسرش که لباس خود را به او داده بود فرار کرد ولی بالاخره در سال ۱۲۶ هجری توسط امویان با شمشیری که بر شکمش زدند به شهادت رسید. <ref> الغدیر؛ ج۲، ص ۱۹۵- ۲۱۲. ادب الطف؛ ج۱، ص ۱۸۳- ۱۹۱ با تلخیص.</ref>


== اشعار هاشمیات <ref> هاشمیات: سخن برگزیده و از بلندترین و استوارترین شعر و از بهترین و تازه‌ترین طرز گفتار است که کمیت در آن هرچه بهتر کار کرده و بسیار خوب از عهده بر آمده است. ابیات از قصاید درخشان کمیت (هاشمیات) است که شماره‌ی آن‌چنانکه صاحب کتاب" حدایق الوردیه" تصریح کرده است به ۵۷۸ بیت می‌رسد لیکن دست نشری که باید امین بر ودایع علم باشد ویران‌گری کرده است و ابیات بسیاری از آن را حذف نموده است.</ref> ==


'''اشعار هاشمیات''' <ref> هاشمیات: سخن برگزیده و از بلندترین و استوارترین شعر و از بهترین و تازه‌ترین طرز گفتار است که کمیت در آن هرچه بهتر کار کرده و بسیار خوب از عهده بر آمده است. ابیات از قصاید درخشان کمیت (هاشمیات) است که شماره‌ی آن‌چنانکه صاحب کتاب" حدایق الوردیه" تصریح کرده است به 578 بیت می‌رسد لیکن دست نشری که باید امین بر ودایع علم باشد ویران‌گری کرده است و ابیات بسیاری از آن را حذف نموده است.</ref>''':'''


۱- نفی عن عینک الأرق الهجوعاو همّ یمتری منها الدموعا


1- نفی عن عینک الأرق الهجوعاو همّ یمتری منها الدموعا
۲- دخیل فی الفؤاد یهیج سقماو حزنا کان من جذل منوعا


2- دخیل فی الفؤاد یهیج سقماو حزنا کان من جذل منوعا
۳- و توکاف الدموع علی اکتئاب‌أحلّ الدهر موجعه الضلوعا


3- و توکاف الدموع علی اکتئاب‌أحلّ الدهر موجعه الضلوعا
۴- ترقوق أسحما دررا و سکبایشبّه سحّها غربا هموعا


4- ترقوق أسحما دررا و سکبایشبّه سحّها غربا هموعا
۵- لفقدان الخضارم من قریش‌و خیر الشافعین معا شفیعا


5- لفقدان الخضارم من قریش‌و خیر الشافعین معا شفیعا
۶- لدی الرّحمن یصدع بالمثانی‌و کان له أبو حسن قریعا


6- لدی الرّحمن یصدع بالمثانی‌و کان له أبو حسن قریعا
۷- حطوطا فی مسرّته و مولی‌إلی مرضاة خالقه سریعا


7- حطوطا فی مسرّته و مولی‌إلی مرضاة خالقه سریعا
۸- و أصفاه النبیّ علی اختیاربما أعیی الرّفوض له المذیعا


8- و أصفاه النبیّ علی اختیاربما أعیی الرّفوض له المذیعا
۹- و یوم الدّوح دوح غدیر خمّ‌أبان له الولایة لو اطیعا


9- و یوم الدّوح دوح غدیر خمّ‌أبان له الولایة لو اطیعا
۱۰- و لکنّ الرجال تبایعوهافلم أرمثلها خطرا مبیعا


10- و لکنّ الرجال تبایعوهافلم أرمثلها خطرا مبیعا
۱۱- فلم أبلغ بها لعنا و لکن‌أساء بذاک أوّلهم صنیعا


11- فلم أبلغ بها لعنا و لکن‌أساء بذاک أوّلهم صنیعا
۱۲- فصار بذاک أقربهم لعدل‌إلی جور و أحفظهم مضیعا


12- فصار بذاک أقربهم لعدل‌إلی جور و أحفظهم مضیعا
۱۳- أضاعوا أمر قائدهم فضلّواو أقومهم لدی الحدثان ریعا


13- أضاعوا أمر قائدهم فضلّواو أقومهم لدی الحدثان ریعا
۱۴- تناسوا حقّه و بغوا علیه‌بلاترة و کان لهم قریعا


14- تناسوا حقّه و بغوا علیه‌بلاترة و کان لهم قریعا
۱۵- فقل لبنی امیّة حیث حلّواو إن خفت المهنّد و القطیعا


15- فقل لبنی امیّة حیث حلّواو إن خفت المهنّد و القطیعا
۱۶-: ألا أفّ لدهر کنت فیه‌هدانا طائعا لکم مطیعا


16-: ألا أفّ لدهر کنت فیه‌هدانا طائعا لکم مطیعا
۱۷- و یلعن فذّ أمّته جهاراإذا ساس البریّة و الخلیعا


17- و یلعن فذّ أمّته جهاراإذا ساس البریّة و الخلیعا
۱۸- بمرضیّ السیاسة هاشمیّ‌یکون حیا لامّته ربیعا


18- بمرضیّ السیاسة هاشمیّ‌یکون حیا لامّته ربیعا
۱۹- و لیثا فی المشاهد غیر نکس‌لتقویم البریّة مستطیعا


19- و لیثا فی المشاهد غیر نکس‌لتقویم البریّة مستطیعا
۲۰- یقیم امورها و یذبّ عنهاو یترک جدبها أبدا مریعا <ref> الغدیر؛ ج ۲، ص۱۸۰ و ۱۸۱.</ref>


20- یقیم امورها و یذبّ عنهاو یترک جدبها أبدا مریعا <ref> الغدیر؛ ج 2، ص 180 و 181.</ref>






۱- شب‌زنده‌داری، خواب را از دیده‌ات برد و غمی اشک‌آور که دردانگیز و آن‌چنان ماتم‌زاست، که شادی را از یاد می‌برد، بر دل نشست.


1- شب‌زنده‌داری، خواب را از دیده‌ات برد و غمی اشک‌آور که دردانگیز و آن‌چنان ماتم‌زاست، که شادی را از یاد می‌برد، بر دل نشست.
۲- ریزش اشکها بر اندوهی است که از درد روزگار بر دل نشسته است.


2- ریزش اشکها بر اندوهی است که از درد روزگار بر دل نشسته است.
۳- باران اشکی، از دیده روان و ریزان است که در ریزش به دلوی پر آب می‌ماند.


3- باران اشکی، از دیده روان و ریزان است که در ریزش به دلوی پر آب می‌ماند.
۴ و ۵- (این اندوه و اشک) برای از دست دادن بزرگان قریش و بهترین پایمردان (خاندان رسول اکرم (ص)) است که همگان در پیشگاه خدای رحمان شفاعتگرند.


4 و 5- (این اندوه و اشک) برای از دست دادن بزرگان قریش و بهترین پایمردان (خاندان رسول اکرم (ص)) است که همگان در پیشگاه خدای رحمان شفاعتگرند.
۶- پیامبری که آشکارا «مثانی <ref>مثانی: سوره‌ی حمد.</ref>» خوان است و ابو الحسن علی (ع) برگزیده‌ی اوست.


6- پیامبری که آشکارا «مثانی <ref>مثانی: سوره‌ی حمد.</ref>» خوان است و ابو الحسن علی (ع) برگزیده‌ی اوست.
۷- علی: مولائی که از شادی گریزان و به خشنودی خالق خویش شتابان است.


7- علی: مولائی که از شادی گریزان و به خشنودی خالق خویش شتابان است.
۸- و پیامبر چنان او را برگزید که کسانی را که از ذکر این گزینش گریزان بودند، به زانو درآورد.


8- و پیامبر چنان او را برگزید که کسانی را که از ذکر این گزینش گریزان بودند، به زانو درآورد.
۹- و در روز «دوح <ref>روزی که پیامبر اکرم (ص) برای تبلیغ ولایت در سرزمینی که درختان کهن و انبوه داشت، فرود آمد.</ref>» غدیر خم، ولایت وی را آشکار فرمود. که ای کاش اطاعت می‌شد.


9- و در روز «دوح <ref>روزی که پیامبر اکرم (ص) برای تبلیغ ولایت در سرزمینی که درختان کهن و انبوه داشت، فرود آمد.</ref>» غدیر خم، ولایت وی را آشکار فرمود. که ای کاش اطاعت می‌شد.
۱۰- لیکن آن‌کسان پیمان ولایت را شکستند و من پیمانی به این خطیری ندیدم.


10- لیکن آن‌کسان پیمان ولایت را شکستند و من پیمانی به این خطیری ندیدم.
۱۱- من به آنها لعنت نمی‌فرستم ولی اولی بدکاری کرد.


11- من به آنها لعنت نمی‌فرستم ولی اولی بدکاری کرد.
۱۲- و با این کار دومی نیز که از دیگران به عدل و داد نزدیکتر و پاسدارتر می‌نمود، ستمگر و تبهکار شد.


12- و با این کار دومی نیز که از دیگران به عدل و داد نزدیکتر و پاسدارتر می‌نمود، ستمگر و تبهکار شد.
۱۳- اینها، فرمان پیشوای خویش و مردی را که در حوادث روزگار از همه استوارتر بود، ضایع گذاشتند و به گمراهی فتادند.


13- اینها، فرمان پیشوای خویش و مردی را که در حوادث روزگار از همه استوارتر بود، ضایع گذاشتند و به گمراهی فتادند.
۱۴- حقّش را از یاد بردند و به وی با آنکه بر همه‌ی آنها سرور بود، بی‌آنکه اندک گناهی کرده باشد، ستم کردند.


14- حقّش را از یاد بردند و به وی با آنکه بر همه‌ی آنها سرور بود، بی‌آنکه اندک گناهی کرده باشد، ستم کردند.
۱۵- و به بنی امیه در هرجا فرود آیند هرچند از شمشیر و تازیانه آنها بترسی، بگو:


15- و به بنی امیه در هرجا فرود آیند هرچند از شمشیر و تازیانه آنها بترسی، بگو:
۱۶- هان! بیزارم از روزگاری که در آن بیمناک و به فرمانبری و فرمانبرداری از شما ناچارم.


16- هان! بیزارم از روزگاری که در آن بیمناک و به فرمانبری و فرمانبرداری از شما ناچارم.
۱۷- و بی‌پرده نخستین مردتان (معاویه) و خلیع (ولید بن عبد الملک) را لعنت کناد.


17- و بی‌پرده نخستین مردتان (معاویه) و خلیع (ولید بن عبد الملک) را لعنت کناد.
۱۸- اینها به جای سیاستمدار دلخواه هاشمی نسبی، بر مردم حکومت کردند که او برای امت وجودی با برکت و بهاری شکوفا بود.


18- اینها به جای سیاستمدار دلخواه هاشمی نسبی، بر مردم حکومت کردند که او برای امت وجودی با برکت و بهاری شکوفا بود.
۱۹- در نبردگاهها، شیری شکست‌ناپذیر و در به راه راست آوردن مردم، پرتوان بود.


19- در نبردگاهها، شیری شکست‌ناپذیر و در به راه راست آوردن مردم، پرتوان بود.
۲۰- امور امت به‌پا می‌داشت و از آنان دفاع می‌فرمود و خشکسالیها را برای همیشه به فراوانی نعمت می‌سپرد.
 
20- امور امت به‌پا می‌داشت و از آنان دفاع می‌فرمود و خشکسالیها را برای همیشه به فراوانی نعمت می‌سپرد.




خط ۱۶۸: خط ۱۶۸:
ذهب الّذین یعاش فی اکنافهم‌لم یبق الّا شامت او حاسد
ذهب الّذین یعاش فی اکنافهم‌لم یبق الّا شامت او حاسد


و بقی علی ظهر البسیطة واحدفهو المراد و أنت ذاک الواحد <ref> ادب الطف؛ ج 1، ص 184. این ابیات را خطاب به امام محمد باقر (ع) سروده است.</ref>
و بقی علی ظهر البسیطة واحدفهو المراد و أنت ذاک الواحد <ref> ادب الطف؛ ج ۱، ص۱۸۴. این ابیات را خطاب به امام محمد باقر (ع) سروده است.</ref>


فقل لبنی أمیة حیث کانواو إن خفت المهنّد و القطیعا
فقل لبنی أمیة حیث کانواو إن خفت المهنّد و القطیعا


أجاع اللّه من أشبعتموه‌و أشبع من بجورکم أجیعا <ref>همان؛ ص 189.</ref>
أجاع اللّه من أشبعتموه‌و أشبع من بجورکم أجیعا <ref>همان؛ ص ۱۸۹.</ref>




خط ۱۸۵: خط ۱۸۵:




1- و من أکبر الأحداث کانت مصیبةعلینا قتیل الأدعیاء المللحبّ
۱- و من أکبر الأحداث کانت مصیبةعلینا قتیل الأدعیاء المللحبّ


2- قتیل یحنب الطف من آل هاشم‌فیالک لحما لیس عنه مذبب
۲- قتیل یحنب الطف من آل هاشم‌فیالک لحما لیس عنه مذبب


3- و منعفر الخدین من آل هاشم‌ألا حبّذا ذاک الجبین المترّب <ref>همان؛ ص 181.</ref>
۳- و منعفر الخدین من آل هاشم‌ألا حبّذا ذاک الجبین المترّب <ref>همان؛ ص ۱۸۱.</ref>




1- و از بزرگترین حوادث مصیبتی بود که وارد شد و آن پاره‌پاره شدن بدن شهدا به دست دشمنان بود.
۱- و از بزرگترین حوادث مصیبتی بود که وارد شد و آن پاره‌پاره شدن بدن شهدا به دست دشمنان بود.


2- از بنی هاشم شهیدی در کربلا کشته شد که مدافع و حمایتگری نداشت.
۲- از بنی هاشم شهیدی در کربلا کشته شد که مدافع و حمایتگری نداشت.


3- گونه‌های او به خاک غلتیده شد و به دست دشمن از پای درآمد در حالی‌که پیشانی او نیز خاک‌آلود بود. (رمزی از بریده شدن سر امام حسین (ع) از قفا)
۳- گونه‌های او به خاک غلتیده شد و به دست دشمن از پای درآمد در حالی‌که پیشانی او نیز خاک‌آلود بود. (رمزی از بریده شدن سر امام حسین (ع) از قفا)


=== چند بیت از قصیده لامیه هاشمیات ===
۱- فلم أر موتورین أهل بصیرةو حقّ لهم أید صحاح و أرجل


'''چند بیت از قصیده لامیه هاشمیات:'''
۲- یصیب به الرّامون عن قوس غیرهم‌فیا آخرا أسدی له الغیّ أول


1- فلم أر موتورین أهل بصیرةو حقّ لهم أید صحاح و أرجل
۳- کأنّ حسینا و البهالیل حوله‌لأسیافهم ما یختلی المتقبّل


2- یصیب به الرّامون عن قوس غیرهم‌فیا آخرا أسدی له الغیّ أول
۴- و غاب نبی اللّه عنهم و فقده‌علی الناس رزء ما هنالک مجلل


3- کأنّ حسینا و البهالیل حوله‌لأسیافهم ما یختلی المتقبّل
۵- فلم أر مخذولا أجلّ مصیبةو أوجب منه نصرة حین یخذل <ref> همان؛ ص ۱۸۱ و ۱۸۲.</ref>


4- و غاب نبی اللّه عنهم و فقده‌علی الناس رزء ما هنالک مجلل
۶- فیاربّ هل الّا بک النصر یبتغی‌و یا ربّ هل الّا علیک المعوّل <ref> الغدیر؛ ج ۲، ص ۱۹۵.</ref>


5- فلم أر مخذولا أجلّ مصیبةو أوجب منه نصرة حین یخذل <ref> همان؛ ص 181 و 182.</ref>


6- فیاربّ هل الّا بک النصر یبتغی‌و یا ربّ هل الّا علیک المعوّل <ref> الغدیر؛ ج 2، ص 195.</ref>
۱- هان آیا هیچ کوردلی، نگران اندیشه‌ی خویش هست؟ و هیچ روی از حق تافته‌ای پس از تبهکاری به سوی حق باز می‌گردد.


۲- تیراندازان، با کمان دیگری (یزید) به سوی او (امام حسین (ع)) تیر می‌اندازند. وای بر آن آخری که زمینه تبهکاری را اولی برای او فراهم آورد.


1- هان آیا هیچ کوردلی، نگران اندیشه‌ی خویش هست؟ و هیچ روی از حق تافته‌ای پس از تبهکاری به سوی حق باز می‌گردد.
۳- برای شمشیرهای دشمن «حسین» و شیفتگان کوی او، به سبزه‌های درو شده‌ی دروگر می‌ماندند.


2- تیراندازان، با کمان دیگری (یزید) به سوی او (امام حسین (ع)) تیر می‌اندازند. وای بر آن آخری که زمینه تبهکاری را اولی برای او فراهم آورد.
۴- پیغمبر از میان آنان رفت و فقدان او، مصیبت دردناک و بزرگی برای مردم بود.


3- برای شمشیرهای دشمن «حسین» و شیفتگان کوی او، به سبزه‌های درو شده‌ی دروگر می‌ماندند.
۵- و من تنها مانده‌ای را که سزاوارتر از او (حسین) به یاری در هنگام تنهایی باشد، نمی‌شناسم.


4- پیغمبر از میان آنان رفت و فقدان او، مصیبت دردناک و بزرگی برای مردم بود.
۶- پروردگارا! آیا از جز تو می‌توان یاری خواست؟ و تکیه‌گاهی غیر از تو می‌توان داشت؟
 
5- و من تنها مانده‌ای را که سزاوارتر از او (حسین) به یاری در هنگام تنهایی باشد، نمی‌شناسم.
 
6- پروردگارا! آیا از جز تو می‌توان یاری خواست؟ و تکیه‌گاهی غیر از تو می‌توان داشت؟




بخشی دیگر از هاشمیات که کمیت برای فرزدق خواند و فرزدق از او خواست تا اشعارش را منتشر کند و گفت: «به خدا قسم که تو از همه‌ی گذشتگان و بازماندگان شاعرتری.»
بخشی دیگر از هاشمیات که کمیت برای فرزدق خواند و فرزدق از او خواست تا اشعارش را منتشر کند و گفت: «به خدا قسم که تو از همه‌ی گذشتگان و بازماندگان شاعرتری.»


=== قصیده‌ی بائیه هاشمیات ===
۱- طربت و ماشوقا إلی البیض أطرب‌و لا لعبا منّی و ذو الشیب یلعب؟!


'''قصیده‌ی بائیه هاشمیات:'''
۲- و لم یلهنی دار و لا رسم منزل‌و لم یتطرّ بنی بنان مخضّب  
 
1- طربت و ماشوقا إلی البیض أطرب‌و لا لعبا منّی و ذو الشیب یلعب؟!
 
2- و لم یلهنی دار و لا رسم منزل‌و لم یتطرّ بنی بنان مخضّب  
 
3- و لا السّانحات البارحات عشیّةأمرّ سلیم القرن أم مرّ أغضب


4- و لکن إلی أهل الفضایل و التّقی‌و خیر بنی حوّاء و الخیر یطلب
۳- و لا السّانحات البارحات عشیّةأمرّ سلیم القرن أم مرّ أغضب


5- إلی النّفر البیض الّذین بحبّهم‌إلی اللّه فیما نابنی أتقرّب
۴- و لکن إلی أهل الفضایل و التّقی‌و خیر بنی حوّاء و الخیر یطلب


6- بنی هاشم رهط النّبیّ فإنّنی‌بهم و لهم أرضی مرارا و أغضب
۵- إلی النّفر البیض الّذین بحبّهم‌إلی اللّه فیما نابنی أتقرّب


7- خفضت لهم منّی جناحی مودّةإلی کنف عطفاه أهل و مرحب
۶- بنی هاشم رهط النّبیّ فإنّنی‌بهم و لهم أرضی مرارا و أغضب


8- و کنت لهم من هؤلاء و هؤلاءمحبّا علی أنّی اذمّ و اغضب
۷- خفضت لهم منّی جناحی مودّةإلی کنف عطفاه أهل و مرحب


9- و أرمی و أرمی بالعداوة أهلهاو إنّی لأوذی فیهم و اؤنّب
۸- و کنت لهم من هؤلاء و هؤلاءمحبّا علی أنّی اذمّ و اغضب


10- فإن هی لم تصلح لحیّ سواهم‌فإنّ ذوی القربی أحقّ و أوجب
۹- و أرمی و أرمی بالعداوة أهلهاو إنّی لأوذی فیهم و اؤنّب


11- یقولون: لم یورث و لو لا تراثه‌لقد شرکت فیها بکیل و أرحب
۱۰- فإن هی لم تصلح لحیّ سواهم‌فإنّ ذوی القربی أحقّ و أوجب


12- و قالوا ترابیّ هواه و دینه‌بذلک ادعی فیهم و القب
۱۱- یقولون: لم یورث و لو لا تراثه‌لقد شرکت فیها بکیل و أرحب


13- الم ترنی من حبّ آل محمّد (ص)اروح و أغدو خائفا اترقّب <ref> الغدیر؛ ج 2، ص 184 و 185 و 191. ادب الطف؛ ج 1، ص 185 و 186.</ref>
۱۲- و قالوا ترابیّ هواه و دینه‌بذلک ادعی فیهم و القب


14- فمالی الا آل احمد شیعه‌و مالی الا مذهب الحق مذهب
۱۳- الم ترنی من حبّ آل محمّد (ص)اروح و أغدو خائفا اترقّب <ref> الغدیر؛ ج۲، ص ۱۸۴ و ۱۸۵ و ۱۹۱. ادب الطف؛ ج ۱، ص ۱۸۵ و ۱۸۶.</ref>


15- بای کتاب ام بایه سنه‌تری حبهم عارا علی و تحسب
۱۴- فمالی الا آل احمد شیعه‌و مالی الا مذهب الحق مذهب


16- وجدنا لکم فی آل حم آیه‌تاولها منا تقی و معرب
۱۵- بای کتاب ام بایه سنه‌تری حبهم عارا علی و تحسب


17- علی ان جرم ام بایه سیرت‌اعنف فی تفریطهم و اکذب
۱۶- وجدنا لکم فی آل حم آیه‌تاولها منا تقی و معرب


18- فطائفه قد اکفرتنی بحبهم‌و طائفه قالت مسیئی و مذهب
۱۷- علی ان جرم ام بایه سیرت‌اعنف فی تفریطهم و اکذب


۱۸- فطائفه قد اکفرتنی بحبهم‌و طائفه قالت مسیئی و مذهب


1- شادمانم اما این شادی از شوق سپید تنان نیست. به بازی نیز شائق نیستم. مگر پیرمرد سپید مو هم به بازی می‌نشیند؟


2- سرا و رسم خانه‌ای مرا سرگرم نکرده، و انگشتان رنگ از حنا گرفته‌ای به شادیم ننشانده است. (شوق من به جهت خانه و نشانه‌ی منزل دلدار و سرانگشتان رنگین او نیست.)
۱- شادمانم اما این شادی از شوق سپید تنان نیست. به بازی نیز شائق نیستم. مگر پیرمرد سپید مو هم به بازی می‌نشیند؟


3- این شوق از پرندگان فرخنده و شومی که صبح و شام به فرخندگی یا شومی بر من گذشته‌اند، نیز نیست.
۲- سرا و رسم خانه‌ای مرا سرگرم نکرده، و انگشتان رنگ از حنا گرفته‌ای به شادیم ننشانده است. (شوق من به جهت خانه و نشانه‌ی منزل دلدار و سرانگشتان رنگین او نیست.)


4- ولیکن من به صاحبان فضیلت و پارسایی و به بهترین مردم شائقم و خیر خواستنی و همواره مطلوب است.
۳- این شوق از پرندگان فرخنده و شومی که صبح و شام به فرخندگی یا شومی بر من گذشته‌اند، نیز نیست.


5- سپید بختانی که در هر خیری که به من رسد، به مهر آنان به خداوند تقرّب می‌جویم. (من متوجه‌ی افراد تابناکم، افرادی که علاقه به ایشان رستگاری است.)
۴- ولیکن من به صاحبان فضیلت و پارسایی و به بهترین مردم شائقم و خیر خواستنی و همواره مطلوب است.


6- اینان بنی هاشم و خاندان پیامبرند که خشنودی و خشم من به آنان و برای آنان است.
۵- سپید بختانی که در هر خیری که به من رسد، به مهر آنان به خداوند تقرّب می‌جویم. (من متوجه‌ی افراد تابناکم، افرادی که علاقه به ایشان رستگاری است.)


7- در برابر ایشان فروتنم و از سر مهر پر و بال خود را به جانبی فرود آورده‌ام که هر دو سوی آن شایستگی و مهربانی است که اهلا و سهلاگو بود.
۶- اینان بنی هاشم و خاندان پیامبرند که خشنودی و خشم من به آنان و برای آنان است.


8- من دوستدار آنانم. هرچند مورد خشم و سرزنش این و آن باشم.
۷- در برابر ایشان فروتنم و از سر مهر پر و بال خود را به جانبی فرود آورده‌ام که هر دو سوی آن شایستگی و مهربانی است که اهلا و سهلاگو بود.


9- دشمنان به من می‌تازند و من نیز به آنان و این منم که در این میان به آزار و سرزنش گرفتارم.
۸- من دوستدار آنانم. هرچند مورد خشم و سرزنش این و آن باشم.


10- اگر صلاحیّت خلافت را دیگری جز آنان نداشتند. هر آینه خویشاوندان پیامبر (ص) به خلافت شایسته‌تر و بایسته‌تر بودند.
۹- دشمنان به من می‌تازند و من نیز به آنان و این منم که در این میان به آزار و سرزنش گرفتارم.


11- می‌گویند پیغمبر ارث نگذاشت، اگر ارثی در کار نبود که باید قبیله‌های بکیل و ارحب و ... نیز در خلافت شریک باشند.
۱۰- اگر صلاحیّت خلافت را دیگری جز آنان نداشتند. هر آینه خویشاوندان پیامبر (ص) به خلافت شایسته‌تر و بایسته‌تر بودند.


12- گویند او در عشق و اندیشه‌اش علوی است و مرا به همین نام می‌خوانند و می‌نامند.
۱۱- می‌گویند پیغمبر ارث نگذاشت، اگر ارثی در کار نبود که باید قبیله‌های بکیل و ارحب و ... نیز در خلافت شریک باشند.


13- آیا نمی‌بینی که به جهت دوستی خاندان پیامبر صبح و شام را به ترس می‌گذرانم و همیشه مراقب احوال خویشم.
۱۲- گویند او در عشق و اندیشه‌اش علوی است و مرا به همین نام می‌خوانند و می‌نامند.


14- شیعه‌ای جز آل احمد و مذهبی جز مذهب شیعه سراغ ندارم.
۱۳- آیا نمی‌بینی که به جهت دوستی خاندان پیامبر صبح و شام را به ترس می‌گذرانم و همیشه مراقب احوال خویشم.


15- بدیهی است در هیچ کتاب و در هیچ آیه‌ای محبّت آنان مایه ننگ نبود.
۱۴- شیعه‌ای جز آل احمد و مذهبی جز مذهب شیعه سراغ ندارم.


16- با آنکه برخلاف انتظار مخالفان آیه درباره اهل بیت دیده‌ایم که پارسایان از ما آن را درباره‌ی خاندان پیامبر تاویل کرده‌اند.
۱۵- بدیهی است در هیچ کتاب و در هیچ آیه‌ای محبّت آنان مایه ننگ نبود.


17- اینک به چه گناهی مرا زبون می‌سازید که چرا از آن ستایش کرده‌ام و چرا مرا بدین سبب تکذیب می‌نمایید.
۱۶- با آنکه برخلاف انتظار مخالفان آیه درباره اهل بیت دیده‌ایم که پارسایان از ما آن را درباره‌ی خاندان پیامبر تاویل کرده‌اند.


18- مگر نمی‌بینی که صبح و شام از دشمنان اهل بیت خائفم چنانچه عده‌ای مرا بر اثر محبت آنان تکفیر می‌نمایند و گروهی مرا بدکار و تبهکار می‌دانند.
۱۷- اینک به چه گناهی مرا زبون می‌سازید که چرا از آن ستایش کرده‌ام و چرا مرا بدین سبب تکذیب می‌نمایید.


۱۸- مگر نمی‌بینی که صبح و شام از دشمنان اهل بیت خائفم چنانچه عده‌ای مرا بر اثر محبت آنان تکفیر می‌نمایند و گروهی مرا بدکار و تبهکار می‌دانند.


'''چند بیت از قصیده میمیه هاشمیات:'''
=== چند بیت از قصیده میمیه هاشمیات ===
۱- من لقلب متیم مستهام‌غیر ما صبوة و لا أحلام


1- من لقلب متیم مستهام‌غیر ما صبوة و لا أحلام
۲- و قتیل بالطف غودر منه‌بین غوغاء أمة و طغام


2- و قتیل بالطف غودر منه‌بین غوغاء أمة و طغام
۳- فبهم صرت للبعید ابن عمّ‌و اتّهمت القریب ایّ اتّهام


3- فبهم صرت للبعید ابن عمّ‌و اتّهمت القریب ایّ اتّهام
۴- مبدیا صفحنی علی الموقوف المعلم باللّه قوتی و اعتصام <ref> ادب الطف؛ ج ۱، ص ۱۹۰ و ۱۹۱.</ref>


4- مبدیا صفحنی علی الموقوف المعلم باللّه قوتی و اعتصام <ref> ادب الطف؛ ج 1، ص 190 و 191.</ref>
۵- علی أمیر المؤمنین و حقّه‌من اللّه مفروض علی کلّ مسلم


5- علی أمیر المؤمنین و حقّه‌من اللّه مفروض علی کلّ مسلم
۶- و انّ رسول اللّه أوصی بحقّه‌و أشرکه فی کلّ حقّ مقسّم


6- و انّ رسول اللّه أوصی بحقّه‌و أشرکه فی کلّ حقّ مقسّم
۷- و زوّجه صدّیقة لم یکن لهامعادلة غیر البتولة مریم


7- و زوّجه صدّیقة لم یکن لهامعادلة غیر البتولة مریم
۸- و ردّم أبواب الذین بنی لهم‌بیوتا سوی أبوابه لم یردّم


8- و ردّم أبواب الذین بنی لهم‌بیوتا سوی أبوابه لم یردّم
۹- و أوجب یوما بالغدیر ولایةعلی کلّ برّ من فصیح و أعجم <ref> الغدیر؛ ج ۲، ص ۱۹۵.</ref>


9- و أوجب یوما بالغدیر ولایةعلی کلّ برّ من فصیح و أعجم <ref> الغدیر؛ ج 2، ص 195.</ref>


۱- دل سرگشته و حیرت‌زده را چیزی جز عشق و آرزو نیست.


1- دل سرگشته و حیرت‌زده را چیزی جز عشق و آرزو نیست.
۲- کشته‌ی نینوا که گرفتار پیمان‌شکنی و خیانت مردم فرومایه و پست نهاد شد؛ و وقتی که می‌خواست با مردم صحبت کند، آن عهدشکنان فریبکار، با هیاهو مانع شنیدن صحبت‌های ایشان شدند.


2- کشته‌ی نینوا که گرفتار پیمان‌شکنی و خیانت مردم فرومایه و پست نهاد شد؛ و وقتی که می‌خواست با مردم صحبت کند، آن عهدشکنان فریبکار، با هیاهو مانع شنیدن صحبت‌های ایشان شدند.
۳- به دوستی آنان (خاندان پیامبر (ص)) با بیگانگان، خویشاوند و پسر عم شدم و از نزدیکانی که هرچه بیشتر آنها را متهم می‌دانستم دوری گزیدم.


3- به دوستی آنان (خاندان پیامبر (ص)) با بیگانگان، خویشاوند و پسر عم شدم و از نزدیکانی که هرچه بیشتر آنها را متهم می‌دانستم دوری گزیدم.
۴- به جایگاه شناخته‌شده‌ای روی آورده‌ام که توان و تمسّکم به خداوند است.


4- به جایگاه شناخته‌شده‌ای روی آورده‌ام که توان و تمسّکم به خداوند است.
۵- علی سرور مؤمنان است و حقّ وی از جانب خدا بر هر مسلمانی واجب است.


5- علی سرور مؤمنان است و حقّ وی از جانب خدا بر هر مسلمانی واجب است.
۶- به‌راستی‌که رسول خدا در حقّ وی سفارش فرمود و او را در هر حقّی که قسمت می‌شد، شریک کرد.


6- به‌راستی‌که رسول خدا در حقّ وی سفارش فرمود و او را در هر حقّی که قسمت می‌شد، شریک کرد.
۷- و صدیقه را که همانندی جز مریم بتول نداشت به ازدواج او درآورد.


7- و صدیقه را که همانندی جز مریم بتول نداشت به ازدواج او درآورد.
۸- و همه‌ی درها را به مسجد بست الّا در خانه‌ی او را که به مسجد گشوده می‌شد.


8- و همه‌ی درها را به مسجد بست الّا در خانه‌ی او را که به مسجد گشوده می‌شد.
۹- و در روز غدیر، ولایت او را بر هر نیکوکاری از عرب و غیرعرب واجب فرمود.
 
9- و در روز غدیر، ولایت او را بر هر نیکوکاری از عرب و غیرعرب واجب فرمود.




خط ۳۶۷: خط ۳۶۱:


کی حق در میان شما به پا می‌خیزد؟ و مهدی شما کی قیام می‌کند؟
کی حق در میان شما به پا می‌خیزد؟ و مهدی شما کی قیام می‌کند؟


==منابع==
==منابع==


دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمد زاده ،ج‌1،ص:76-83.
* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=3623708&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمد زاده ،ج‌۱،ص:۷۶-۸۳.]


==پی نوشت==
==پی نوشت==
<references />
[[رده:افراد]]
[[رده:اصحاب اهل بیت]]
برگرفته از «https://fa.wikihussain.com/view/کمیت_بن_زید_اسدی‌»