منزل: تفاوت میان نسخه‌ها

'''منزل''' جاى فرود آمدن و استراحت کردن در طول مسافرت، خان، کاروانسرا و توقّفگاه است.

در سفرهاى قدیم،هر مرحله و بخشى را که یک فرد یا کاروان در یک روز بصورت پیاده مى‌پیمود،«منزل»مى‌گفتند.اگر سفر سواره بود،مقدارى که به یک مرحله مى‌رسیدند و اسب را عوض مى‌کردند،منزل به حساب مى‌آمد،این فاصله،گاهى سه فرسخ و گاهى پنج فرسخ بود.البتّه دربارۀ فاصلۀ دو منزل،نمى‌توان مسافت دقیقى تعیین کرد،ولى بطور متوسّط،فاصلۀ دو منزل چهار فرسخ بوده است. <ref>فرهنگ تاریخى ارزشها و سنجشها،ابو الحسن دیانت،ج۱،ص ۴۵۶.</ref>

بین مکّه و کربلا هم منزلگاههایى بوده است که [[حسین بن على (ع)|امام حسین(ع)]] در آنها فرود آمده یا از آنها گذشته و در برخى از آنها شب را به صبح آورده است. منزلها برخى مشهورتر است.

البته منزلگاههاى دیگرى هم در متون تاریخى یاد شده از قبیل اجاء، قطقطانه، بطن الرّمه و جز اینها، که براى توضیح بیشتر دربارۀ هر یک از منازل یاد شده، به عنوان آن در این فرهنگ مراجعه کنید.

اجمالى از سیر حوادث طول راه در این منزلها از این قرار است:

روز اوّل ماه محرّم، در منزلگاه قصر بنى مقاتل فرود آمد و پس از آن در سخنى از [[شهادت]] خویش خبر داد و روز دوّم محرّم وارد سرزمین [[کربلا]] شد.

پس از شهادت امام(ع) و انتقال اسراى [[اهل بیت]] به کوفه، آنان را از کوفه به شام حرکت دادند، پیمودن این مسیر طولانى روى شترهاى بى‌محمل و با بدرفتارى مأموران و نیز [[غل و زنجیر]] بر گردن [[زین العابدین «ع»|امام سجاد(ع)]] از مصائب اسراى خاندان پیامبر بود.این مسافت نیز منزلگاههایى داشت که اهل بیت(ع) از آنها عبور داده شدند تا به دمشق رسیدند،نام منازل کوفه تا دمشق از این قرار است:

بویژه در منزلگاههاى کوفه تا شام،حتى ساکنان دهکده‌هاى مسیحى‌نشین گاهى با ورود نیزه‌دارانى که سرهاى شهدا را حمل مى‌کردند به آبادى یا قلعۀ خویش مخالفت مى‌کردند و راه نمى‌دادند. <ref>همان،ص ۳۷۴.</ref>

<references />