بابا فغانی شیرازی: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «نام: بابا فغانی شیرازی تاریخ ولادت: نامشخص تاریخ وفات: 925 ه.ق آثار: دیوان اشعار...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
بابا فغانی شیرازی شاعر شیعی قرن دهم هجری است که در زمان سلطان یعقوب به دوران شکوفایی خود نزدیک شد. | |||
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده | |||
| نام =بابا فغانی شیرازی | |||
| تصویر = | |||
بابا فغانی شیرازی شاعر شیعی قرن دهم هجری است که در زمان سلطان یعقوب به دوران شکوفایی خود نزدیک شد. بعضی | اندازه تصویر = | ||
| توضیح تصویر = | |||
| نام اصلی = | |||
| زمینه فعالیت = | |||
| ملیت = | |||
| تاریخ تولد = | |||
| محل تولد = | |||
| والدین = | |||
| تاریخ مرگ =925 ه.ق | |||
| محل مرگ =مشهد مقدس | |||
| علت مرگ = | |||
| محل زندگی = | |||
| مختصات محل زندگی = | |||
| مدفن = | |||
|در زمان حکومت = | |||
|اتفاقات مهم = | |||
| نام دیگر = | |||
|لقب = | |||
|بنیانگذار = | |||
| پیشه =شاعر | |||
| سال‌های نویسندگی = | |||
|سبک نوشتاری =سبک هندی | |||
|کتاب‌ها = | |||
|مقاله‌ها = | |||
|نمایشنامه‌ها = | |||
|فیلم‌نامه‌ها = | |||
|دیوان اشعار = | |||
|تخلص = | |||
|فیلم(های) ساخته بر اساس اثر(ها)= | |||
| همسر = | |||
| شریک زندگی = | |||
| فرزندان = | |||
|تحصیلات = | |||
|دانشگاه = | |||
|حوزه = | |||
|شاگرد = | |||
|استاد = | |||
|علت شهرت = | |||
| تأثیرگذاشته بر = | |||
| تأثیرپذیرفته از = | |||
| وب‌گاه = | |||
|گفتاورد = | |||
|امضا = | |||
}} | |||
==زندگینامه== | |||
بعضی بابا فغانی را از پیشگامان سبک هندی در شعر فارسی می‌دانند. در جوانی به هرات سفر کرد و در آنجا به دیدار جامی رفت و به این ترتیب با عرفان آشنا شد. پس از مدتی به آذربایجان، خراسان و فسا رفت. در پایان عمر به مشهد مقدس رفت و در سال 925 ه.ق درگذشت. سرودن اشعار دینی به خصوص اشعار موافق با عقاید شیعی در زمان بابا فغانی رواجی زیاد پیدا کرد و بیشتر شاعران در این مضمون اشعار زیادی سرودند. | |||
==دیوان== | |||
بابا فغانی هیچ وقت از دنیای عشق و رندی خویش فارغ نشد که بتواند به دین و مذهب بیشتر توجه کند؛ فقط بعضی از مضامین مانند توحید و حمد پروردگار و نعت رسول و منقبت ائمه اطهار در غزل‌هایش دیده می‌‌شود. البته قصاید زیادی در نعت حضرت رسول و امیر‌المؤمنین و امام هشتم، [[علی بن موسی الرضا (ع)|علی بن موسی الرضا (ع)]] دارد. | |||
یکی از بارزترین مختصات شعر بابا فغانی، سلاست و روانی و سادگی بیان اوست. به رغم سادگی اشعارش، کنایات، استعارات و تشبیهات وی صورت نو و تازه دارد و با مهارت وصف ناپذیری با اسامی چهارده معصوم، اشعاری زیبا سروده است. | یکی از بارزترین مختصات شعر بابا فغانی، سلاست و روانی و سادگی بیان اوست. به رغم سادگی اشعارش، کنایات، استعارات و تشبیهات وی صورت نو و تازه دارد و با مهارت وصف ناپذیری با اسامی چهارده معصوم، اشعاری زیبا سروده است. | ||
==اشعار عاشورایی== | |||
نگاه او به عاشورا، نگاهی احساسی و عاطفی است و تنها چند بیت عاشورایی در دیوان وی رنگ عرفانی دارد. | نگاه او به عاشورا، نگاهی احساسی و عاطفی است و تنها چند بیت عاشورایی در دیوان وی رنگ عرفانی دارد. | ||
کتاب شناسی | ==کتاب شناسی== | ||
دیوان بابا فغانی شیرازی، مصحح: احمد سهیلی؛ بی جا، اقبال: 1362. | دیوان بابا فغانی شیرازی، مصحح: احمد سهیلی؛ بی جا، اقبال: 1362. | ||
نسخهٔ ۲۳ ژوئیهٔ ۲۰۱۶، ساعت ۱۵:۳۱
بابا فغانی شیرازی شاعر شیعی قرن دهم هجری است که در زمان سلطان یعقوب به دوران شکوفایی خود نزدیک شد.
| بابا فغانی شیرازی | |
|---|---|
| پرونده:اندازه تصویر = | |
| مرگ | 925 ه.ق مشهد مقدس |
| پیشه | شاعر |
| سبک نوشتاری | سبک هندی |
زندگینامه
بعضی بابا فغانی را از پیشگامان سبک هندی در شعر فارسی می‌دانند. در جوانی به هرات سفر کرد و در آنجا به دیدار جامی رفت و به این ترتیب با عرفان آشنا شد. پس از مدتی به آذربایجان، خراسان و فسا رفت. در پایان عمر به مشهد مقدس رفت و در سال 925 ه.ق درگذشت. سرودن اشعار دینی به خصوص اشعار موافق با عقاید شیعی در زمان بابا فغانی رواجی زیاد پیدا کرد و بیشتر شاعران در این مضمون اشعار زیادی سرودند.
دیوان
بابا فغانی هیچ وقت از دنیای عشق و رندی خویش فارغ نشد که بتواند به دین و مذهب بیشتر توجه کند؛ فقط بعضی از مضامین مانند توحید و حمد پروردگار و نعت رسول و منقبت ائمه اطهار در غزل‌هایش دیده می‌‌شود. البته قصاید زیادی در نعت حضرت رسول و امیر‌المؤمنین و امام هشتم، علی بن موسی الرضا (ع) دارد. یکی از بارزترین مختصات شعر بابا فغانی، سلاست و روانی و سادگی بیان اوست. به رغم سادگی اشعارش، کنایات، استعارات و تشبیهات وی صورت نو و تازه دارد و با مهارت وصف ناپذیری با اسامی چهارده معصوم، اشعاری زیبا سروده است.
اشعار عاشورایی
نگاه او به عاشورا، نگاهی احساسی و عاطفی است و تنها چند بیت عاشورایی در دیوان وی رنگ عرفانی دارد.
کتاب شناسی
دیوان بابا فغانی شیرازی، مصحح: احمد سهیلی؛ بی جا، اقبال: 1362.