واعظ قزوینی‌: تفاوت میان نسخه‌ها

۷٬۴۹۰ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۱ ژوئن ۲۰۲۰
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
ملّا محمد رفیع یا رفیع الدّین به سال 1027 ه ق. در صفی آباد قزوین متولّد شد. او از علمای امامیه و در وعظ و خطابه سرآمد اقران روزگار خود بود. واعظ در خدمت عبّاسقلی خان پسر حسن خان شاملو می‌زیسته است. او منظومه‌ای به نام «یوسف و زلیخا» دارد و دیوان شعرش مشتمل بر هفت هزار بیت به چاپ رسیده است.
'''ملّا محمد رفیع یا رفیع الدّین'''، واعظ قزوینی از علمای امامیه، واعظ و شاعر ایرانی است.{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
| نام                    = واعظ قزوینی
| تصویر                  = واعظ قزوینی.jpg
| توضیح تصویر            =
| نام اصلی              = ملٌا محٌمد رفیع یا رفیع الدٌین
| زمینه فعالیت          =
| ملیت                  =
| تاریخ تولد            = سال 1207 ه. ق.
| محل تولد                = صفی آباد قزوین
| والدین                = 
| تاریخ مرگ              = سال 1089 ه. ق. یا 1099 ه. ق.
| محل مرگ                =
| علت مرگ                =
| محل زندگی              =
| مختصات محل زندگی        =
| مدفن                  =
|مذهب                  =
|در زمان حکومت          =
|اتفاقات مهم            =
| نام دیگر              =
|لقب                    =
|بنیانگذار              =
| پیشه                  =
| سال‌های نویسندگی        =
|سبک نوشتاری            =
|کتاب‌ها                =
|مقاله‌ها                =
|نمایشنامه‌ها            =
|فیلم‌نامه‌ها              =
|دیوان اشعار            =
|تخلص                    =
|فیلم ساخته بر اساس اثر=
| همسر                    =
| شریک زندگی            =
| فرزندان                =
|تحصیلات                  =
|دانشگاه                =
|حوزه                  =
|شاگرد                  =
|استاد                  =
|علت شهرت              =
| تأثیرگذاشته بر        =
| تأثیرپذیرفته از        =
| وب‌گاه                  =
|گفتاورد                =
|امضا                  =
}}


وفات واعظ را به سال 1089 یا 1099 ه ق. نوشته‌اند. <ref>الذریعه؛ جزء 9، بخش 4، ص 1163.</ref>
== زندگینامه ==
واعظ قزوینی به سال 1027 ه ق. در صفی آباد قزوین متولّد شد. او از علمای امامیه و در وعظ و خطابه سرآمد اقران روزگار خود بود. واعظ در خدمت عبّاسقلی خان پسر حسن خان شاملو می‌زیسته است. او منظومه‌ای به نام «یوسف و زلیخا» دارد و دیوان شعرش مشتمل بر هفت هزار بیت به چاپ رسیده است. وفات واعظ را به سال 1089 یا 1099 ه ق. نوشته‌اند. <ref>الذریعه؛ جزء 9، بخش 4، ص 1163.</ref>


== اشعار ==


=== شعر1 ===
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب| ستم‌کشی که ندانم به زیر بار غمش‌|زمین چگونه نشست، آسمان چه سان گردید }}
{{ب| ستم‌کشی که ندانم به زیر بار غمش‌|زمین چگونه نشست، آسمان چه سان گردید }}
خط ۳۵: خط ۸۴:
{{ب| به خاک ابر کرم لحظه لحظه بارد فیض‌|عذاب قاتل او رفته رفته باد مزید  }}
{{ب| به خاک ابر کرم لحظه لحظه بارد فیض‌|عذاب قاتل او رفته رفته باد مزید  }}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
{| class="" style="margin: 0 auto; "
| class="b" |<span class="beyt"> ستم‌کشی که ندانم به زیر بار غمش‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">زمین چگونه نشست، آسمان چه سان گردید </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> برای ماتم او بسته شد عماری چرخ‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">علم ز صبح شد و سر علم بر آن، خورشید </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> ز دیده روز، چه خونها که از شفق افشاند</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">به سینه شب، چه الفها که از شهاب کشید </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> ز مهر زد به زمین هر شب آسمان دستار</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">ز صبح بر تنِ خود روزگار جامه درید </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> نه صبح هست که می‌گردد از افق طالع‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">که روز را ز غمش گیسوان شده‌ست سفید </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> شفق مگو، که خراشیده گشته سینه‌ی چرخ‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">ز بس که در غم او روز و شب به خاک تپید </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> به این نشاط و طرب، سر چرا فکنده به پیش‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">گر از هلال محرّم نشد خجل مه عید؟ </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> سراب نیست به صحرا و موج نیست به بحر</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">زِ یاد تشنگی‌اش بحر و برّ به خود لرزید </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> نه سبزه است که هر سال می‌دمد از خاک‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">زبان شود در و دشت از برای لعن یزید </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> نه گوهر است که از یاد لعل تشنه‌ی او</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">ز غصّه آب به حلق صدف گره گردید </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> ز بس که تشنه به خون است قاتل او را</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">کشید تیغ و به هر سوی می‌دود خورشید </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> نشسته در عرق خجلت است فصل بهار</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">که بعد از او گل بی‌آبرو چرا خندید </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> ز قدر اوست که طومار طول سجده‌ی ما</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">به حشر معتبر از خاک کربلا گردید </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> به دست دیده از آن داده‌اند سبحه‌ی اشک‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">که ذکر واقعه‌ی کربلا کند جاوید </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> به خاک ابر کرم لحظه لحظه بارد فیض‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">عذاب قاتل او رفته رفته باد مزید  </span>
|}
<br />


 
=== شعر2 ===
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب| زان دیده‌ی خود، سنگ پر از خون جگر کرد|کاین آتش محنت به دل سنگ اثر کرد }}
{{ب| زان دیده‌ی خود، سنگ پر از خون جگر کرد|کاین آتش محنت به دل سنگ اثر کرد }}
خط ۴۷: خط ۱۵۸:
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}


 
=== شعر 3 ===
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب| بحر از غم این واقعه، یک چشم پر آب است‌|افلاک پر از آه، چو خرگاه حباب است  }}
{{ب| بحر از غم این واقعه، یک چشم پر آب است‌|افلاک پر از آه، چو خرگاه حباب است  }}
خط ۶۴: خط ۱۷۵:
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}


 
=== شعر 4 ===
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب| پر ساخته این غصّه ز بس کوه گران را|تا هم نفسی یافته، سر کرده فغان را }}
{{ب| پر ساخته این غصّه ز بس کوه گران را|تا هم نفسی یافته، سر کرده فغان را }}
خط ۷۵: خط ۱۸۶:
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}


 
=== شعر 5 ===
 
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب| چراغ دیده‌ی عُبّاد، حضرت سجّاد|که آفتاب چو مه نور از او نماید وام }}
{{ب| چراغ دیده‌ی عُبّاد، حضرت سجّاد|که آفتاب چو مه نور از او نماید وام }}
خط ۱۱۱: خط ۲۲۱:
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}


 
=== شعر 6 ===
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب| قضا به دور جهان از فلک حصار کشید|که خوش دلی نتواند به گِرد ما گردید  }}
{{ب| قضا به دور جهان از فلک حصار کشید|که خوش دلی نتواند به گِرد ما گردید  }}
خط ۱۴۰: خط ۲۵۰:
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}


 
=== شعر 7 ===
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب| شمشیر نبود آنکه بر او خصم ز کین زد|بود آتش سوزنده که بر خانه‌ی دین زد }}
{{ب| شمشیر نبود آنکه بر او خصم ز کین زد|بود آتش سوزنده که بر خانه‌ی دین زد }}
خط ۱۵۳: خط ۲۶۳:
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}


 
=== شعر 8 ===
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب| زان روز که برخاک فتاد آن قد و قامت‌|برخویش فرو رفت ز غم، صبح قیامت }}
{{ب| زان روز که برخاک فتاد آن قد و قامت‌|برخویش فرو رفت ز غم، صبح قیامت }}
خط ۱۷۲: خط ۲۸۲:
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}


 
=== شعر 9 ===
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب| ای ناله ز جا خیز که شد ماه محرّم‌|ای گریه فرو ریز که شد نوبت ماتم }}
{{ب| ای ناله ز جا خیز که شد ماه محرّم‌|ای گریه فرو ریز که شد نوبت ماتم }}
خط ۱۸۸: خط ۲۹۸:
{{ب| نی نی غلطم پرده‌ی قفل در شادی‌ست‌|یا بر رخ ایّام کلید در ماتم <ref>تجلی عشق در حماسه عاشورا؛ ص 278- 274.</ref> }}
{{ب| نی نی غلطم پرده‌ی قفل در شادی‌ست‌|یا بر رخ ایّام کلید در ماتم <ref>تجلی عشق در حماسه عاشورا؛ ص 278- 274.</ref> }}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
 
{| class="" style="margin: 0 auto; "
| class="b" |<span class="beyt"> ای ناله ز جا خیز که شد ماه محرّم‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">ای گریه فرو ریز که شد نوبت ماتم </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> ای مردمک از اشک فرو ریختن آموز</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">در ماتم شاه شهدا، سرور عالم </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> تابان نه هلال است درین ماه ز گردون‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">بر سینه کشیده‌ست الف قرص مه از غم </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> یا شعله‌ی افروخته‌ای در دل چرخ است‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">کز آه مصیبت‌زدگان گشته قدش خم </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> یا آنکه خراشی‌ست به رخسار، جهان را</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">در تعزیه‌ی اشرف ذریّت آدم </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> یا ناخن آغشته به خونی‌ست فلک را</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">از بس که خراشیده ز غم سینه‌ی عالم </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> نی نی غلطم پرده‌ی قفل در شادی‌ست‌</span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt">یا بر رخ ایّام کلید در ماتم <ref>تجلی عشق در حماسه عاشورا؛ ص 278- 274.</ref> </span>
|}




==منابع==
==منابع==


دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌ 2، ص: 828-831.
* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=700738&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌ 2، ص: 828-831.]


==پی نوشت==
==پی نوشت==
خط ۲۰۰: خط ۳۳۸:
[[رده:شاعران فارسی زبان]]
[[رده:شاعران فارسی زبان]]
[[رده:شاعران متأخر]]
[[رده:شاعران متأخر]]
<references />
checkuser
۲٬۳۶۳

ویرایش