بریر بن خضیر همدانى: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵۲: خط ۵۲:
| پانویس =
| پانویس =
}}
}}
از شهداى کربلاست. از اصحاب وفادار امام حسین «ع»و از انسانهاى شایسته و پرهیزگار که زاهد،قارى قرآن و معلّم قرآن و از شجاعان بزرگوار کوفه،از قبیلۀ«همدان» بود.بریر از تابعین به شمار مى‌رفت و به عنوان«سیّد القرّاء»شناخته مى‌شد.اهل عبادت و قرائت قرآن بود که در مسجد جامع کوفه به قرائت مى‌پرداخت و در میان قبیلۀ همدان ارزش و منزلتى داشت.در کوفه مشهور و مورد احترام بود.کوشش بسیارى داشت که عمر سعد را از دوستى و همدلى با حکومت اموى بازدارد که موفّق نشد. <ref>انصار الحسین،ص 61.</ref> وى در سال 60 هجرى از کوفه به مکّه رفت و به امام حسین«ع»پیوست و همراه او به کوفه آمد.روز تاسوعا از خوش‌حالى اینکه به شهادت خواهد رسید،با عبد الرحمن بن عبد ربّه شوخى مى‌کرد.شب عاشورا نیز از کسانى بود که برخاست و در حمایت و جانبازى براى امام، سخنانى ایراد کرد. <ref>عنصر شجاعت،ج 1،ص 154.</ref>
از شهداى کربلاست. از اصحاب وفادار امام حسین (ع) و از انسان‌هاى شایسته و پرهیزگار که زاهد، قارى قرآن و معلّم قرآن و از شجاعان بزرگوار [[کوفه]]، از قبیلۀ «[[همدان]]» بود. بریر از تابعین به شمار مى‌رفت و به عنوان «[[سید القرا|سیّد القرّاء]]» شناخته مى‌شد. اهل عبادت و قرائت قرآن بود که در مسجد جامع کوفه به قرائت مى‌پرداخت و در میان قبیلۀ همدان ارزش و منزلتى داشت. در کوفه مشهور و مورد احترام بود. کوشش بسیارى داشت که عمر سعد را از دوستى و همدلى با حکومت اموى بازدارد که موفّق نشد.<ref>''انصار الحسین،ص 61.<''/ref> وى در سال 60 هجرى از کوفه به مکّه رفت و به امام حسین (ع) پیوست و همراه او به کوفه آمد. [[روز تاسوعا]] از خوش‌حالى اینکه به شهادت خواهد رسید، با [[عبد الرحمن بن عبد ربه|عبد الرحمن بن عبد ربّه]] شوخى مى‌کرد. [[شب عاشورا]] نیز از کسانى بود که برخاست و در حمایت و جانبازى براى امام، سخنانى ایراد کرد.<ref>''عنصر شجاعت، ج 1، ص 154.''</ref>


در کربلا چندین بار خطاب به دشمن سخنرانیها کرد.کلمات وفادارى او نسبت به سید الشهدا معروف است.روز عاشورا،به میدان رفت و خطاب به سپاه عمر سعد خطابه‌اى ایراد کرد و به نکوهش آنان پرداخت.بریر،پس از حرّ به میدان رفت و جنگید تا شهید شد. <ref>بحار الأنوار،ج 45،ص 15.</ref> در حمله‌هاى برق آسایش اینگونه رجز مى‌خواند:
در کربلا چندین بار خطاب به دشمن سخنرانی‌ها کرد. کلمات وفادارى او نسبت به سید الشهدا (ع) معروف است. [[روز عاشورا]]، به میدان رفت و خطاب به سپاه عمر سعد خطابه‌اى ایراد کرد و به نکوهش آنان پرداخت. بریر، پس از [[حر بن یزید ریاحی|حرّ]] به میدان رفت و جنگید تا شهید شد.<ref>''بحار الأنوار، ج 45، ص 15.''</ref> در حمله‌هاى برق آسایش اینگونه رجز مى‌خواند:
 
{{شعر}}


{{ب| انا بریر و ابى خضیر | و کلّ خیر فله بریر }}
{{ب| انا بریر و ابى خضیر | و کلّ خیر فله بریر }}
{{پایان شعر}}
==منابع==
* ''جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص 69-70.''


جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص 69-70.
==پی نوشت==

نسخهٔ ‏۳۰ مهٔ ۲۰۱۶، ساعت ۱۵:۳۰

بریر بن خضیر همدانی
زادروز ؟
کوفه
درگذشت عاشورای سال 61 هجری قمری
آرامگاه کربلا،
محل زندگی کوفه
پیشه تدریس و تعلیم قرآن
نقش‌های برجسته صحابی امام حسین(ع) و حضور در واقعه کربلا
تأثیرگذاران علی بن ابی طالب(ع)، امام حسن(ع) و امام حسین(ع)
لقب سیدالقّراء
دین اسلام
مذهب شیعه
آثار القضایا و الاحکام

از شهداى کربلاست. از اصحاب وفادار امام حسین (ع) و از انسان‌هاى شایسته و پرهیزگار که زاهد، قارى قرآن و معلّم قرآن و از شجاعان بزرگوار کوفه، از قبیلۀ «همدان» بود. بریر از تابعین به شمار مى‌رفت و به عنوان «سیّد القرّاء» شناخته مى‌شد. اهل عبادت و قرائت قرآن بود که در مسجد جامع کوفه به قرائت مى‌پرداخت و در میان قبیلۀ همدان ارزش و منزلتى داشت. در کوفه مشهور و مورد احترام بود. کوشش بسیارى داشت که عمر سعد را از دوستى و همدلى با حکومت اموى بازدارد که موفّق نشد.خطای یادکرد: برچسب تمام‌کنندهٔ </ref> برای برچسب <ref> پیدا نشد

در کربلا چندین بار خطاب به دشمن سخنرانی‌ها کرد. کلمات وفادارى او نسبت به سید الشهدا (ع) معروف است. روز عاشورا، به میدان رفت و خطاب به سپاه عمر سعد خطابه‌اى ایراد کرد و به نکوهش آنان پرداخت. بریر، پس از حرّ به میدان رفت و جنگید تا شهید شد.[۱] در حمله‌هاى برق آسایش اینگونه رجز مى‌خواند:

انا بریر و ابى خضیر و کلّ خیر فله بریر

منابع

  • جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص 69-70.

پی نوشت

  1. بحار الأنوار، ج 45، ص 15.