مراسم تابوت: تفاوت میان نسخه‌ها
T.ramezani (بحث | مشارکت‌ها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
T.ramezani (بحث | مشارکت‌ها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده: 300px-مراسم تابوت.jpg|بندانگشتی|مراسم تابوت در اندونزی]] | [[پرونده: 300px-مراسم تابوت.jpg|بندانگشتی|مراسم تابوت در اندونزی]] | ||
'''مراسم تابوت''' یا '''تابوئیک''' یکی از شیوه‌های [[سوگواری محرم|سوگواری]] [[امام حسین(ع)]] و [[واقعه عاشورا]] در شهر [[میانگ کابائو]] در کشور [[اندونزی]]. مراسم تابوئیک هر ساله از یکم تا دهم [[محرم]] در این شهر برگزار میشود. در این مراسم تابوت‌های عظیم توسط عزاداران حسینی به سوی ساحل دریا حمل میشود و همزمان برخی امور سوگوارانه انجام می‌گیرد و در نهایت «تابوئیک» به دریا انداخته میشود. این مراسم اختصاصی به [[شیعیان]] ندارد و شمار زیادی از [[اهل سنت]] نیز در آن مشارکت دارند. | '''مراسم تابوت''' یا '''تابوئیک''' یکی از شیوه‌های [[سوگواری محرم|سوگواری]] [[امام حسین(ع)]] و [[واقعه عاشورا]] در شهر [[میانگ کابائو]] در کشور [[اندونزی]]. مراسم تابوئیک هر ساله از یکم تا دهم [[محرم]] در این شهر برگزار میشود. در این مراسم تابوت‌های عظیم توسط عزاداران حسینی به سوی ساحل دریا حمل میشود و همزمان برخی امور سوگوارانه انجام می‌گیرد و در نهایت «تابوئیک» به دریا انداخته میشود. این مراسم اختصاصی به [[شیعیان]] ندارد و شمار زیادی از [[اهل سنت]] نیز در آن مشارکت دارند. | ||
نسخهٔ ۷ اوت ۲۰۱۷، ساعت ۲۳:۰۱
مراسم تابوت یا تابوئیک یکی از شیوه‌های سوگواری امام حسین(ع) و واقعه عاشورا در شهر میانگ کابائو در کشور اندونزی. مراسم تابوئیک هر ساله از یکم تا دهم محرم در این شهر برگزار میشود. در این مراسم تابوت‌های عظیم توسط عزاداران حسینی به سوی ساحل دریا حمل میشود و همزمان برخی امور سوگوارانه انجام می‌گیرد و در نهایت «تابوئیک» به دریا انداخته میشود. این مراسم اختصاصی به شیعیان ندارد و شمار زیادی از اهل سنت نیز در آن مشارکت دارند.
پیشینه
این مناسک توسط سربازان شیعه‌ای که در دوران حکومت بریتانیایی‌ها در شبه قاره هند، در اندونزی ساکن شده بودند، در این منطقه رواج پیدا کرده است.[۱]
نحوه مراسم
مراسم تابوئیک، حمل تابوت‌های نمادین و در پایان، انداختن آن به دریاست. این تابوت که «تابوئیک» نام دارد، با ارتفاعی بیش از 10 متر، از چوب بامبو، خیزران و کاغذ ساخته شده است. گاه تابوئیک از نوعی چوب سخت، پارچه، کاغذهای رنگی و حتی از طلا ساخته میشود. در نوک تابوت ساخته شده، نمادی از بُراق (اسب تیزرو) قرار دارد.
اهالی منطقه معتقدند که امام حسن (ع) و امام حسین (ع) هر دو در کربلا به شهادت رسیده‌اند. آنها بر این باورند که روح این دو امام شهید(ع) توسط بُراق به بهشت برده شده است. در این مراسم دو تمثال از براق که تابوئیک پسه و تابوئیک سوبارانگ نام دارد، توسط مردم حمل میشود. حمل این تابوت‌ها (دو بُراقی که تابوئیک نام دارد) با موسیقی تنبور و طبلهای تسه و دُهُل همراه است. بعد از ظهر، هر دو تابوئیک به ساحل کشانده شده و قبل از غروب آفتاب به دریا انداخته می‌شوند. در صبحگاه، تابوت، داراگا، پانجا و عمامه امام حسین(ع) توسط ده‌ها هزار نفر از مردم «پاری آمان» که به صورت گروهی از بازار و خیابان‌ها حرکت میکنند به گردش درمی‌آید. مردم عزاداری که به آرامی درحرکت‌اند، گاه با گریه‌های شدید و با فریاد بلند می‌گویند: هویاکتابوئیک،... هویاک (یا حسین). این مراسم با غروب خورشید پایان می‌گیرد و تابوت به دریا سپرده میشود تا سمبل عزیمت بُراق امام حسین(ع) به آسمان باشد. مردم عزادار پس از غرق شدن تابوت، پارچه و کاغذهای رنگی و دیگر وسایل را که در ساخت آن به کار رفته، برداشته و به خانه‌های خود بازمی‌گردند.»[۲]
امروز هزینه مراسم تابوت بیش از 3 میلیون روپیه (معادل1500 دلار) است و مراسم تابوت، به عنوان بخشی از فرهنگ مردم شهر به «میانگ کابائو» آمده و اگر مردم به واسطه مشکلی نتوانند حضور پیدا کنند، هدایا و کمک‌های خود را برای مدیر مراسم می‌فرستند.»[۳]
پیوند به بیرون
منبع مقاله: دانشنامه مجازی مکتب اهل بیت
منابع
- پوریا، علی، «عاشورا در اندونزی»، کوثر، اردیبهشت 1378، شماره 26
