صفوان بن ادریس مرسی‌: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جزبدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴۷: خط ۴۷:
}}
}}


'''صفوان بن ادریس مرسی''' از شعرای شیعه‌ی اندلس بوده است.


ابو البحر صفوان بن ادریس تجیبی مرسی، از شعرای شیعه‌ی اندلس بوده است او به سال 561 ه. ق متولد شد و قصاید بسیار زیبایی در رثای حسین بن علی (ع) سروده است. وی به سال 598 هجری درگذشت. <ref>ادب الطف؛ ج 3، ص 251.</ref>
== زندگینامه ==
 
ابو البحر صفوان بن ادریس تجیبی مرسی، به سال 561 ه. ق متولد شد و قصاید بسیار زیبایی در رثای [[حسین بن على (ع)|حسین بن علی (ع)]] سروده است. وی به سال 598 هجری درگذشت. <ref>ادب الطف؛ ج 3، ص 251.</ref>


== نمونه اشعار ==
1- سلام کأزهار الربی یتنسم‌علی منزل منه الهدی یتعلّم
1- سلام کأزهار الربی یتنسم‌علی منزل منه الهدی یتعلّم


خط ۷۱: خط ۷۳:


5- و مکّه و پرده‌ها و رکن و صفا و موقف و مقام باعظمت، بر آن اشک ریختند.
5- و مکّه و پرده‌ها و رکن و صفا و موقف و مقام باعظمت، بر آن اشک ریختند.
==منابع==
==منابع==


دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌1، ص:295.
* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=700738&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌1، ص:295.]


==پی نوشت==
==پی نوشت==


[[رده:هنر]]
[[رده:هنر]]
خط ۹۳: خط ۸۳:
[[رده:شاعران]]
[[رده:شاعران]]
[[رده:شاعران عرب]]
[[رده:شاعران عرب]]
<references />

نسخهٔ ‏۲۸ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۵۴

صفوان بن ادریس مرسی‌
زادروز 561 ه. ق.
مرگ 598 ه. ق.
پیشه شاعر

صفوان بن ادریس مرسی از شعرای شیعه‌ی اندلس بوده است.

زندگینامه

ابو البحر صفوان بن ادریس تجیبی مرسی، به سال 561 ه. ق متولد شد و قصاید بسیار زیبایی در رثای حسین بن علی (ع) سروده است. وی به سال 598 هجری درگذشت. [۱]

نمونه اشعار

1- سلام کأزهار الربی یتنسم‌علی منزل منه الهدی یتعلّم

2- علی مصرع للفاطمیین غیّبت‌لأوجههم فیه بدور و أنجم

3- علی مشهد لو کنت حاضر أهله‌لعاینت أعضاء النبی تقسّم

4- مصارع ضجت یثرب لمصابهاو ناح علیهن الحطیم و زمزم

5- و مکة و الاستار و الرکن و الصفاو موقف جمع و المقام المعظّم [۲]


1- سلامی چون شمیم گلهای پاک بیابانها، بر سرزمینی که هدایت از آنجا آموخته می‌شود.

2- بر قتلگاه فاطمی‌ها که از (شرم) نور سیمایشان، ماه و ستارگان نهفته گردید.

3- بر شهادتگاهی که اگر آنجا بودی می‌دیدی که اعضای بدن پیامبر (ص) را در آنجا پاره‌پاره می‌کنند.

4- رزمگاهی که یثرب بر آن فریاد زد و حطیم و زمزم بر آن نوحه‌سرایی کرده و گریستند.

5- و مکّه و پرده‌ها و رکن و صفا و موقف و مقام باعظمت، بر آن اشک ریختند.

منابع

پی نوشت

  1. ادب الطف؛ ج 3، ص 251.
  2. همان، ص 12.