مصطفی جواد: تفاوت میان نسخه‌ها
T.ramezani (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «مصطفی جواد به سال 1905 میلادی در بغداد به دنیا آمد. او عضو «المجمع العربی» در دم...» ایجاد کرد) |
T.ramezani (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
مصطفی جواد | {{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده | ||
| نام = دکتر مصطفی جواد | |||
| تصویر = | |||
| توضیح تصویر = | |||
| نام اصلی = | |||
| زمینه فعالیت = | |||
| ملیت = | |||
| تاریخ تولد = 1905 میلادی | |||
| محل تولد = بغداد | |||
| والدین = | |||
| تاریخ مرگ = 1969 میلادی | |||
| محل مرگ = | |||
| علت مرگ = | |||
| محل زندگی = | |||
| مختصات محل زندگی = | |||
| مدفن = | |||
|مذهب = | |||
|در زمان حکومت = | |||
|اتفاقات مهم = | |||
| نام دیگر = | |||
|لقب = | |||
|بنیانگذار = | |||
| پیشه = شاعر | |||
| سالهای نویسندگی = | |||
|سبک نوشتاری = | |||
|کتاب‌ها = «سیّدات البلاط العبّاسی»، «دراسارت فی فلسفة النحو و الصرف و اللغة و الرسم»، «الشعور المنسجم»، «الجامع الکبیر فی صناعة المنظوم و المنثور»، «تکملة الاکمال فی الاسماء و الانساب و الالقاب» و «المباحث اللغویه فی العراق» | |||
|مقاله‌ها = | |||
|نمایشنامه‌ها = | |||
|فیلم‌نامه‌ها = | |||
|دیوان اشعار = | |||
|تخلص = | |||
|فیلم ساخته بر اساس اثر= | |||
| همسر = | |||
| شریک زندگی = | |||
| فرزندان = | |||
|تحصیلات = | |||
|دانشگاه = | |||
|حوزه = | |||
|شاگرد = | |||
|استاد = | |||
|علت شهرت = | |||
| تأثیرگذاشته بر = | |||
| تأثیرپذیرفته از = | |||
| وب‌گاه = | |||
|گفتاورد = | |||
|امضا = | |||
}} | |||
«سیّدات البلاط العبّاسی»، «دراسارت فی فلسفة النحو و الصرف و اللغة و الرسم»، «الشعور المنسجم»، «الجامع الکبیر فی صناعة المنظوم و المنثور»، «تکملة الاکمال فی الاسماء و الانساب و الالقاب» و «المباحث اللغویه فی العراق»، او به سال 1969 میلادی وفات یافت. <ref> ادب الطف؛ ج 10، ص 248.</ref> | |||
مصطفی جواد به سال 1905 میلادی در بغداد به دنیا آمد. او عضو «المجمع العربی» در دمشق و بغداد بود. دکترای خود را از دانشگاه سوربن پاریس دریافت کرد و مدت زیادی به عنوان استاد دانشگاه بغداد به تدریس مشغول گردید. آثار او در روزنامه‌ها و مجلات مشهور به چاپ رسیده است. | |||
برخی از کتب او چنین است: «سیّدات البلاط العبّاسی»، «دراسارت فی فلسفة النحو و الصرف و اللغة و الرسم»، «الشعور المنسجم»، «الجامع الکبیر فی صناعة المنظوم و المنثور»، «تکملة الاکمال فی الاسماء و الانساب و الالقاب» و «المباحث اللغویه فی العراق»، او به سال 1969 میلادی وفات یافت. <ref> ادب الطف؛ ج 10، ص 248.</ref> | |||
نسخهٔ ۱۳ ژوئن ۲۰۱۷، ساعت ۱۴:۵۶
| دکتر مصطفی جواد | |
|---|---|
| زادروز | 1905 میلادی بغداد |
| مرگ | 1969 میلادی |
| پیشه | شاعر |
| کتاب‌ها | «سیّدات البلاط العبّاسی»، «دراسارت فی فلسفة النحو و الصرف و اللغة و الرسم»، «الشعور المنسجم»، «الجامع الکبیر فی صناعة المنظوم و المنثور»، «تکملة الاکمال فی الاسماء و الانساب و الالقاب» و «المباحث اللغویه فی العراق» |
مصطفی جواد به سال 1905 میلادی در بغداد به دنیا آمد. او عضو «المجمع العربی» در دمشق و بغداد بود. دکترای خود را از دانشگاه سوربن پاریس دریافت کرد و مدت زیادی به عنوان استاد دانشگاه بغداد به تدریس مشغول گردید. آثار او در روزنامه‌ها و مجلات مشهور به چاپ رسیده است. برخی از کتب او چنین است: «سیّدات البلاط العبّاسی»، «دراسارت فی فلسفة النحو و الصرف و اللغة و الرسم»، «الشعور المنسجم»، «الجامع الکبیر فی صناعة المنظوم و المنثور»، «تکملة الاکمال فی الاسماء و الانساب و الالقاب» و «المباحث اللغویه فی العراق»، او به سال 1969 میلادی وفات یافت. [۱]
1- وابک الکرام الذائدین عن العلی‌و الدین بالقول الکریم و بالید
2- ذکر الزمان مصابهم فاعاده‌تاریخ عز للسمو مؤید
3- فالحق لا ینسیه سالف عهده‌و الذل لا یبقیه سوط المعتدی
4- و العدل لا تبلیه قلة أهله‌و الدین لا یوهیه طعن الملحد
5- سنوا لاهل الحق سنة ثورةاضحی بها الاسلام مرهوب الید
6- مل الحدید من الحدید و عزمهم‌مامل من نصر لدین محمد
7- فلیقلع الجبناء عن أقوالهم‌ان الجبان کأنه لم یولد
8- فی کل قطر روضة لکرامهم‌بندی المعالی روض ذکراها ندی
9- رام العدو عفاءها لکنهاحفظت علی رغم العدو بمشهد
10- فی المغرب الاقصی و فی مصر و فی‌هذا العراق و فی بقیع الغرقد [۲]
1 و 2- گریه کن بر آنها تا زمانه و تاریخ با یادآوری آنها تاریخ عزّت و بلندی را باز گرداند.
3 و 4- زنده داشت یاد حسین (ع) در قلوب و مجالس مؤمنین و نابودی نام یزید، دلیل پایداری حق و ناپایداری باطل است. هرچند تعداد حق‌جویان کم باشد و سالهای متمادی بر آن گذشته باشد و طعن هیچ کافری به دین لطمه وارد نمی‌سازد.
5- برای اهل حق صلابت و عزم در این پایگاه آموزش داده می‌شود. که به‌وسیله‌ی آن اسلام نجات می‌یابد.
6- عزمی که اگر سلاحهای آهنین در نبرد، کند و ناتوان گردند، هرگز سست نخواهد شد.
7- پس باید با فرومایگان در بیفتند و آنها را نابود سازند گویی که آنها اصلا متولّد نشده‌اند.
8- 10- به‌واسطه‌ی همین عزاداری‌ها و به‌رغم خواست دشمن مبنی بر نابود کردن نامشان در همه‌ی سرزمین‌ها از مغرب و مصر تا عراق و مدینه نامشان برپاست و باید بر آنها گریست.
منابع
دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج1، ص: 585.