ناجی خمیس‌

ناجی خمیس‌
زادروز	1311 ه. ق. حلّه
مرگ	1349 هجری
علت مرگ	بر اثر بیماری طولانی
پیشه	شاعر

ناجی بن حمادی بن خمیّس حلّی از ادبای معاصر که به سال 1311 ه. ق. در حلّه به دنیا آمد و پس از طی مراحل آغازین تحصیل به نجف اشرف برای تعلیم علوم دینی هجرت کرد و از درس اساتید بزرگی همچون «مرحوم نائینی» و «ابو الحسنی اصفهانی» بهره‌مند گردید. او بر اثر بیماری طولانی در سال 1349 هجری درگذشت.

1- اری النّاس شتّی بات یجمع أمرهم‌علی الظّلم مسدول من الجهل فاحم

2- قد انتکست منها القلوب فأصبحت‌تروق لعینیها القباح الذّمائم

1- امام حسین (ع): مردم را می‌بینم در حالی‌که بر گمراهی اجتماع کرده‌اند و از دور حق پراکنده شده‌اند.

2- گویا این رسم روزگار است که دلها را از حق دور می‌سازد و عهد و پیمان را زشت می‌نمایاند.

1- إلی اللّه نشکو عندک الیوم أمرناو أنت بنا یا صاحب الأمر عالم

2- متی تطلع الأیّام منک ابن نجدةتعاف له أغیا لهنّ الضّراغم

3- و تبرز من أقمار هاشم طلعةتطیر شعاعا فی سناها الغمائم

1- به خدا شکوه می‌کنیم که امر ظهور تو ای صاحب امر به تأخیر افتاده است.

2- هنگامی‌که روزهای ظهور تو طلوع کند. ای کمک‌کننده! در آن روز از شیرهای درنده در امان خواهیم بود.

3- و از نسل هاشم مردی ظهور می‌کند که شعاع نورش ابرها را کنار می‌زند.

و یوم حسین لیس یحصیه ناثرو لم یستطع تعداد بلواه ناظم

روز حسین روزی است که هیچ نوحه‌گری و هیچ زبانی نمی‌تواند عظمت مصیبت آن را بیان نماید.

منابع

دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌1، ص: 550.