آصف الدوله: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳: | خط ۳: | ||
| نام =آصف الدوله | | نام =آصف الدوله | ||
| تصویر = | | تصویر = | ||
| توضیح تصویر = | | توضیح تصویر = | ||
| نام اصلی =محمد یحیی علی خان بهار | | نام اصلی =محمد یحیی علی خان بهار | ||
خط ۴۷: | خط ۴۶: | ||
|امضا = | |امضا = | ||
}} | }} | ||
==زندگینامه== | ==زندگینامه== | ||
محمد یحیی علیخان بهار به سال 1188 ه.ق متولد شد. وی از شخصیتهای سیاسی و فرهنگی هند در سدۀ 12 قمری بود و چهارمین نواب از حکام شیعی «نواب اَوَده» که در پی تضعیف حکومت مرکز و سلاطین مغول هند به استقلال محلی دست یافتند. | محمد یحیی علیخان بهار به سال 1188 ه.ق متولد شد. وی از شخصیتهای سیاسی و فرهنگی هند در سدۀ 12 قمری بود و چهارمین نواب از حکام شیعی «نواب اَوَده» که در پی تضعیف حکومت مرکز و سلاطین مغول هند به استقلال محلی دست یافتند. |
نسخهٔ ۲۳ اکتبر ۲۰۱۶، ساعت ۱۲:۴۷
آصف الدوله شخصیتهای سیاسی و فرهنگی هند در سدۀ 12 قمری بود.
آصف الدوله | |
---|---|
نام اصلی | محمد یحیی علی خان بهار |
زادروز | 1188 ه.ق |
پدر و مادر | شجاعالدوله |
مرگ | 1212 ه.ق |
تخلص | «آصف» |
زندگینامه
محمد یحیی علیخان بهار به سال 1188 ه.ق متولد شد. وی از شخصیتهای سیاسی و فرهنگی هند در سدۀ 12 قمری بود و چهارمین نواب از حکام شیعی «نواب اَوَده» که در پی تضعیف حکومت مرکز و سلاطین مغول هند به استقلال محلی دست یافتند. او فرزند شجاعالدوله است. وی به سبب ارادت به حسین بن علی (ع) حسینیهای در «لکهنو» بنیاد نهاد که هم از نظر معماری و هم به دلیل فعالیتهای خیریۀ آن شهرت یافت. تعلّق خاطر آصفالدوله به اهل بیت پیامبر اکرم (ص) او را در انجام کارهای عمرانی در سرزمینهای دیگر اسلامی به ویژه در نواحی مورد احترام و تقدیس شیعیان پیشگام میساخت؛ از آن جمله پرداخت هزینههای بنای صحن و دیوارهای حرم حسینبنعلی (ع) در کربلا بود. وی بخشی از شهرت و اعتبار خود را مدیون توجه و عنایتی است که به اهل علم و فعالیتهای فرهنگی و ادبی داشته است. شمار کتابهای کتابخانۀ آصف الدوله را 120 هزار جلد نوشتهاند که 200 صحاف در آن به ترمیم و تجلید کتاب اشتغال داشتند. آصفالدوله خود شعر میگفت و در نظم اشعار فارسی وارد و مهارت داشت و «آصف» تخلّص میکرد. وی پس از 23 سال حکومت در سال 1212 قمری برابر با 1797 میلادی درگذشت که در حسینیۀ امام بارۀ «لکهنویه» به خاک سپرده شد.