فیض الدموع: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | عنوان = فیض الدموع | عنوان اصلی = | برگرداننده...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۹: خط ۳۹:
فیض الدُموع و عبرة المُستَهام، به معنی ریزش اشکها و اشک غم از جمله مقاتل [[عاشورا]] به زبان فارسی است که توسط محمدابراهیم نواب تهرانی تالیف شده است. زمان دقیق نگارش این کتاب مشخص نیست اما نخستین نسخه آن در سال 1283 هجری قمری توسط محمدرضا کلهر کتابت شده‌است.
فیض الدُموع و عبرة المُستَهام، به معنی ریزش اشکها و اشک غم از جمله مقاتل [[عاشورا]] به زبان فارسی است که توسط محمدابراهیم نواب تهرانی تالیف شده است. زمان دقیق نگارش این کتاب مشخص نیست اما نخستین نسخه آن در سال 1283 هجری قمری توسط محمدرضا کلهر کتابت شده‌است.


برخی فیض الدموع را به اشتباه ترجمه [[لهوف]] دانسته‌اند در حالی که لهوف تنها یکی از منابع مورد استفاده بدایع نگار بوده که البته از آن بهره بسیاری برده است. به جز لهوف، [[مقتل الحسین (ابومخنف)|مقتل الحسین ابی مخنف]]، [[مقاتل الطالبین]]، بحارالانوار و مناقب ابن شهر آشوب هم از منابع مورد استفاده مولف بوده‌است.  
برخی فیض الدموع را به اشتباه ترجمه [[لهوف]] دانسته‌اند در حالی که لهوف تنها یکی از منابع مورد استفاده بدایع نگار بوده که البته از آن بهره بسیاری برده است. به جز لهوف، [[مقتل الحسین (ابومخنف)|مقتل الحسین ابی مخنف]]، [[مقاتل الطالبیین]]، بحارالانوار و مناقب ابن شهر آشوب هم از منابع مورد استفاده مولف بوده‌است.  


از حیث اعتبار و ارزش محتوا این کتاب بر مقاتل هم عصر خود برتری دارد. فیض الدموع دارای نثری روان، فاخر و زبانی فصیح است و در آن مولف به مناسبت، ابیاتی عربی نیز در لابه لای متن آورده‌است.  
از حیث اعتبار و ارزش محتوا این کتاب بر مقاتل هم عصر خود برتری دارد. فیض الدموع دارای نثری روان، فاخر و زبانی فصیح است و در آن مولف به مناسبت، ابیاتی عربی نیز در لابه لای متن آورده‌است.  

نسخهٔ ‏۲۷ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۲:۵۰

فیض الدموع

نویسنده محمد ابراهیم نواب تهرانی
موضوع امام حسین (ع)
زبان فارسی

فیض الدموع مقتلی است که توسط بدایع نگار نگاشته شده‌است.

درباره نویسنده

محمدابراهیم نواب تهرانی (ح 1241-1299 ق) مشهور به «بدایع نگار» و مقلب به «نواب دارالخلافه»، ادیب و مورخ شیعه و از رجال دربار ناصرالدین شاه قاجار است. وش بدایع نگار در نگارش فیض الدموع پرهیز از اذکار اقوال مختلف و پیرایه‌های داستانی و تلاش برای نقل صحیح‌ترین روایات در موارد اختلافی بوده‌است.

درباره کتاب

فیض الدُموع و عبرة المُستَهام، به معنی ریزش اشکها و اشک غم از جمله مقاتل عاشورا به زبان فارسی است که توسط محمدابراهیم نواب تهرانی تالیف شده است. زمان دقیق نگارش این کتاب مشخص نیست اما نخستین نسخه آن در سال 1283 هجری قمری توسط محمدرضا کلهر کتابت شده‌است.

برخی فیض الدموع را به اشتباه ترجمه لهوف دانسته‌اند در حالی که لهوف تنها یکی از منابع مورد استفاده بدایع نگار بوده که البته از آن بهره بسیاری برده است. به جز لهوف، مقتل الحسین ابی مخنف، مقاتل الطالبیین، بحارالانوار و مناقب ابن شهر آشوب هم از منابع مورد استفاده مولف بوده‌است.

از حیث اعتبار و ارزش محتوا این کتاب بر مقاتل هم عصر خود برتری دارد. فیض الدموع دارای نثری روان، فاخر و زبانی فصیح است و در آن مولف به مناسبت، ابیاتی عربی نیز در لابه لای متن آورده‌است.

منبع