قبر امام حسین«ع»: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «اولین بار بنى اسد پس از دفن اجساد شهدا و پیکر سید الشهدا،علامتى بر قبر نهادند...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
اولین بار بنى اسد پس از دفن اجساد شهدا و پیکر سید الشهدا،علامتى بر قبر نهادند.از اینکه توّابین در سالهاى 63 یا 64 بر سر قبر امام حسین مى‌آمدند،مى‌فهمیم که آن هنگام، آشنا و شناخته شده بوده است.بنا به تشویق اولیاء دین،مدفن آن حضرت از همان آغاز، مورد زیارت شیعه قرار گرفت،چه پنهانى و چه آشکار.
اولین بار [[بنى اسد]] پس از دفن اجساد شهدا و پیکر [[حسین بن على (ع)|سیدالشهدا]]، علامتى بر قبر نهادند. از اینکه [[توابین]] در سالهاى ۶۳ یا ۶۴ بر سر قبر [[حسین بن على (ع)|امام حسین(ع)]] مى‌آمدند، مى‌فهمیم که آن هنگام، آشنا و شناخته شده بوده است. بنا به تشویق اولیاء دین، مدفن آن حضرت از همان آغاز، مورد زیارت شیعه قرار گرفت،چه پنهانى و چه آشکار.


در زمان بنى امیّه،قبّه‌اى بر قبر شریف ساخته شد و تا زمان هارون الرّشید باقى بود.وى قبر را خراب و محلّ آن را صاف کرد و درخت سدرى را که(به نشانۀ قبر)در آنجا بود.
== تاریخچه ساخت ضریح ==
در زمان بنى امیّه، قبّه‌اى بر قبر شریف ساخته شد و تا زمان هارون الرّشید باقى بود. وى قبر را خراب و محلّ آن را صاف کرد و درخت سدرى را که (به نشانۀ قبر) در آنجا بود، قطع کرد.


قطع کرد.بار دیگر در زمان مأمون ساخته شد.سپس در سال 236 و 237 هجرى به دستور متوکّل عباسى،قبر و خانه‌هاى اطراف آن خراب شد و به جاى آن زراعت کردند و مانع رفت و آمد مردم شدند.بازهم در سال 247 به دستور متوکّل قبر را خراب کردند و چندین نوبت دیگر این تخریب انجام گرفت.بناى فعلى مرقد و حرم سید الشهدا به قرن هشتم هجرى بر مى‌گردد.البته بارها مرمّتها و اضافاتى انجام گرفته است.در سال 1216 هجرى وهّابیها با سپاهى از منطقۀ نجد حمله کرده و حرم حسینى را غارت و تخریب کردند و اسبها را در صحن مطهّر بستند. <ref>اعیان الشیعة،ج 1،ص 629.</ref>
بار دیگر در زمان مأمون ساخته شد. سپس در سال ۲۳۶ و ۲۳۷ هجرى به دستور متوکّل عباسى، قبر و خانه‌هاى اطراف آن خراب شد و به جاى آن زراعت کردند و مانع رفت و آمد مردم شدند.


بازهم در سال ۲۴۷ به دستور متوکّل قبر را خراب کردند و چندین نوبت دیگر این تخریب انجام گرفت.


بناى فعلى مرقد و حرم سیدالشهدا به قرن هشتم هجرى بر مى‌گردد. البته بارها مرمّتها و اضافاتى انجام گرفته است.در سال ۱۲۱۶ هجرى وهّابیها با سپاهى از منطقۀ نجد حمله کرده و [[حرم حسینى]] را غارت و تخریب کردند و اسبها را در صحن مطهّر بستند.<ref>اعیان الشیعة،ج ۱،ص ۶۲۹.</ref>


== منبع ==


* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=559291&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۳۵۲.]


 
== پی‌نوشت ==
 
<references />
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص 352.

نسخهٔ ‏۲۱ سپتامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۶:۲۸

اولین بار بنى اسد پس از دفن اجساد شهدا و پیکر سیدالشهدا، علامتى بر قبر نهادند. از اینکه توابین در سالهاى ۶۳ یا ۶۴ بر سر قبر امام حسین(ع) مى‌آمدند، مى‌فهمیم که آن هنگام، آشنا و شناخته شده بوده است. بنا به تشویق اولیاء دین، مدفن آن حضرت از همان آغاز، مورد زیارت شیعه قرار گرفت،چه پنهانى و چه آشکار.

تاریخچه ساخت ضریح

در زمان بنى امیّه، قبّه‌اى بر قبر شریف ساخته شد و تا زمان هارون الرّشید باقى بود. وى قبر را خراب و محلّ آن را صاف کرد و درخت سدرى را که (به نشانۀ قبر) در آنجا بود، قطع کرد.

بار دیگر در زمان مأمون ساخته شد. سپس در سال ۲۳۶ و ۲۳۷ هجرى به دستور متوکّل عباسى، قبر و خانه‌هاى اطراف آن خراب شد و به جاى آن زراعت کردند و مانع رفت و آمد مردم شدند.

بازهم در سال ۲۴۷ به دستور متوکّل قبر را خراب کردند و چندین نوبت دیگر این تخریب انجام گرفت.

بناى فعلى مرقد و حرم سیدالشهدا به قرن هشتم هجرى بر مى‌گردد. البته بارها مرمّتها و اضافاتى انجام گرفته است.در سال ۱۲۱۶ هجرى وهّابیها با سپاهى از منطقۀ نجد حمله کرده و حرم حسینى را غارت و تخریب کردند و اسبها را در صحن مطهّر بستند.[۱]

منبع

پی‌نوشت

  1. اعیان الشیعة،ج ۱،ص ۶۲۹.