فطرس: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «فرشتۀ بال شکسته و افتاده به جزیره‌اى،که هنگام تولّد امام حسین«ع»همراه جبرئ...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
فرشتۀ بال شکسته و افتاده به | '''فطرس''' فرشتۀ بال شکسته و افتاده به جزیره‌اى، که هنگام تولد [[حسین بن على (ع)|امام حسین(ع)]] همراه جبرئیل نزد پیامبر(ص) آمد و خود را بر گهواره حسین مالید و دوباره خداوند به او بال داد و به آسمان رفت. <ref>بحار الأنوار،ج ۴۴،ص ۳۴.</ref> | ||
== شفا یافته == | |||
او که شفایافتۀ حسین(ع) بود، عهد کرد که سلام زائران را به حسین(ع) برساند: | |||
«...و له علىّ مکافاة لا یزوره زائر الاّ ابلغته سلامه و لا یصلّى علیه مصلّ الاّ ابلغته صلاته...» <ref>اثبات الهداة،ج ۵،ص ۱۹۱.</ref> بر عهدۀ من است که شفا دهى او را جبران کنم.هیچ زائرى نیست که او را زیارت کند،مگر آنکه سلامش را به آن حضرت مى‌رسانم و هیچ کس بر او درود نمى‌فرستد، مگر آنکه درودش را به او ابلاغ کنم. به گفتۀ ابن عباس، این فرشته در بهشت، به نام غلام حسین بن على شناخته مى‌شود. <ref>مناقب،ابن شهر آشوب،ج ۴،ص ۷۴.</ref> | |||
<br /> | |||
{| | |||
|فطرس اگر بال و پر گرفت،عجب نیست | |||
| | |||
|نامۀ آزادیش به نام حسین است <ref>قاسم رسا.</ref> | |||
|} | |||
== منبع == | |||
* جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۳۴۲-۳۴۷. | |||
== پی‌نوشت == | |||
<references /> | |||
[[رده:مفاهیم اسلامی]] | |||
نسخهٔ ۲۱ سپتامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۵:۴۰
فطرس فرشتۀ بال شکسته و افتاده به جزیره‌اى، که هنگام تولد امام حسین(ع) همراه جبرئیل نزد پیامبر(ص) آمد و خود را بر گهواره حسین مالید و دوباره خداوند به او بال داد و به آسمان رفت. [۱]
شفا یافته
او که شفایافتۀ حسین(ع) بود، عهد کرد که سلام زائران را به حسین(ع) برساند:
«...و له علىّ مکافاة لا یزوره زائر الاّ ابلغته سلامه و لا یصلّى علیه مصلّ الاّ ابلغته صلاته...» [۲] بر عهدۀ من است که شفا دهى او را جبران کنم.هیچ زائرى نیست که او را زیارت کند،مگر آنکه سلامش را به آن حضرت مى‌رسانم و هیچ کس بر او درود نمى‌فرستد، مگر آنکه درودش را به او ابلاغ کنم. به گفتۀ ابن عباس، این فرشته در بهشت، به نام غلام حسین بن على شناخته مى‌شود. [۳]
| فطرس اگر بال و پر گرفت،عجب نیست | نامۀ آزادیش به نام حسین است [۴] |
منبع
- جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۳۴۲-۳۴۷.