فرزدق: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «همام بن غالب(فرزدق)شاعرى بزرگ و هوادار اهل بیت پیامبر بود که در مدح امام سجّا...» ایجاد کرد) |
T.ramezani (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
همام بن غالب(فرزدق)شاعرى بزرگ و هوادار اهل بیت پیامبر بود که در مدح امام سجّاد«ع»،قصیدۀ بلند خویش را در مکّه سرود(هذا الّذی تعرف البطحاء وطأته...)و به دنبال آن به زندان افتاد و حضرت سجّاد«ع»برایش صله‌اى فرستاد.امام حسین«ع»هنگام سفر به سوى عراق،در محلّى به نام صفاح(یا در منزلى دیگر)با فرزدق برخورد کرد که از کوفه مى‌آمد.اوضاع کوفه را پرسید،وى جواب داد:دلهاى مردم با تو ولى شمشیرهایشان علیه توست.امام در آنجا بود که این ابیات را خواند: | همام بن غالب(فرزدق)شاعرى بزرگ و هوادار اهل بیت پیامبر بود که در مدح امام سجّاد«ع»،قصیدۀ بلند خویش را در مکّه سرود(هذا الّذی تعرف البطحاء وطأته...)و به دنبال آن به زندان افتاد و حضرت سجّاد«ع»برایش صله‌اى فرستاد.امام حسین«ع»هنگام سفر به سوى عراق،در محلّى به نام صفاح(یا در منزلى دیگر)با فرزدق برخورد کرد که از کوفه مى‌آمد.اوضاع کوفه را پرسید،وى جواب داد:دلهاى مردم با تو ولى شمشیرهایشان علیه توست.امام در آنجا بود که این ابیات را خواند: | ||
{{شعر}} | |||
{{ب| لئن کانت الدّنیا تعدّ نفیسة | فدار ثواب اللّه اعلى و انبل }} | {{ب| لئن کانت الدّنیا تعدّ نفیسة | فدار ثواب اللّه اعلى و انبل }} | ||
{{ب| و ان کانت الأبدان للموت انشئت فقتل | امرئ بالسّیف فى اللّه افضل... <ref>حیاة الامام الحسین،ج 3،ص 61.</ref> }} | {{ب| و ان کانت الأبدان للموت انشئت فقتل | امرئ بالسّیف فى اللّه افضل... <ref>حیاة الامام الحسین،ج 3،ص 61.</ref> }} | ||
{{پایان شعر}} | |||
فرزدق،سالهاى پس از عاشورا زنده بود و به خانۀ سکینه دختر امام حسین«ع»نیز رفت و آمد داشت و از او صله دریافت مى‌کرد.در بادیۀ بصره،در سال 110 هجرى در صد سالگى از دنیا رفت. | فرزدق،سالهاى پس از عاشورا زنده بود و به خانۀ سکینه دختر امام حسین«ع»نیز رفت و آمد داشت و از او صله دریافت مى‌کرد.در بادیۀ بصره،در سال 110 هجرى در صد سالگى از دنیا رفت. | ||
| خط ۱۱: | خط ۱۲: | ||
==منبع== | |||
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص 342-343. | جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص 342-343. | ||
==پی نوشت== | |||
نسخهٔ ۱۱ ژوئن ۲۰۱۷، ساعت ۰۹:۱۷
همام بن غالب(فرزدق)شاعرى بزرگ و هوادار اهل بیت پیامبر بود که در مدح امام سجّاد«ع»،قصیدۀ بلند خویش را در مکّه سرود(هذا الّذی تعرف البطحاء وطأته...)و به دنبال آن به زندان افتاد و حضرت سجّاد«ع»برایش صله‌اى فرستاد.امام حسین«ع»هنگام سفر به سوى عراق،در محلّى به نام صفاح(یا در منزلى دیگر)با فرزدق برخورد کرد که از کوفه مى‌آمد.اوضاع کوفه را پرسید،وى جواب داد:دلهاى مردم با تو ولى شمشیرهایشان علیه توست.امام در آنجا بود که این ابیات را خواند:
| لئن کانت الدّنیا تعدّ نفیسة | فدار ثواب اللّه اعلى و انبل | |
| و ان کانت الأبدان للموت انشئت فقتل | امرئ بالسّیف فى اللّه افضل... [۱] |
فرزدق،سالهاى پس از عاشورا زنده بود و به خانۀ سکینه دختر امام حسین«ع»نیز رفت و آمد داشت و از او صله دریافت مى‌کرد.در بادیۀ بصره،در سال 110 هجرى در صد سالگى از دنیا رفت.
منبع
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص 342-343.
پی نوشت
- ↑ حیاة الامام الحسین،ج 3،ص 61.