مریم قلیزاده: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
}} | }} | ||
== زندگینامه == | ==زندگینامه== | ||
مریم قلیزاده در سال ١٣٦٢ شمسی در شهرستان میانه متولد شد. وی کارشناس ارشد مدیریت آموزشی است. او از شاعران معاصر فارسی زبان است که در وصف امام حسین (ع)، اشعاری را سروده است. ایشان شعر گفتن و داستان نویسی را از سالهای آخر دبیرستان شروع کرد و توانست حائز رتبههای استانی و کشوری شود. <ref>گفتوگوی مؤلف با شاعر.</ref> | مریم قلیزاده در سال ١٣٦٢ شمسی در شهرستان میانه متولد شد. وی کارشناس ارشد مدیریت آموزشی است. او از شاعران معاصر فارسی زبان است که در وصف [[امام حسین (ع)]]، اشعاری را سروده است. ایشان شعر گفتن و داستان نویسی را از سالهای آخر دبیرستان شروع کرد و توانست حائز رتبههای استانی و کشوری شود. <ref>گفتوگوی مؤلف با شاعر.</ref> | ||
==اشعار== | ==اشعار== | ||
=== به بانوی صبر و... === | ===به بانوی صبر و...=== | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب| دلش اندازه دریا نگاهش معدن غم بود | گمانم میرسد عاشقترین بانوی عالم بود }} | {{ب| دلش اندازه دریا نگاهش معدن غم بود | گمانم میرسد عاشقترین بانوی عالم بود }} | ||
خط ۷۴: | خط ۷۴: | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=3623708&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author طرحی نو در دانشنامه شعر عاشورایی، مرضیه محمدزاده، ج 2، ص: 1254-1255.] | *[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=3623708&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author طرحی نو در دانشنامه شعر عاشورایی، مرضیه محمدزاده، ج 2، ص: 1254-1255.] | ||
==پی نوشت== | ==پی نوشت== |
نسخهٔ ۱۶ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۰۸:۳۶
مریم قلیزاده (١٣٦٢ ه. ش) از شاعران معاصر ایرانی است.
مریم قلیزاده | |
---|---|
زادروز | ١٣٦٢ه.ش شهرستان میانه |
زندگینامه
مریم قلیزاده در سال ١٣٦٢ شمسی در شهرستان میانه متولد شد. وی کارشناس ارشد مدیریت آموزشی است. او از شاعران معاصر فارسی زبان است که در وصف امام حسین (ع)، اشعاری را سروده است. ایشان شعر گفتن و داستان نویسی را از سالهای آخر دبیرستان شروع کرد و توانست حائز رتبههای استانی و کشوری شود. [۱]
اشعار
به بانوی صبر و...
دلش اندازه دریا نگاهش معدن غم بود | گمانم میرسد عاشقترین بانوی عالم بود | |
و در عشقی که به پروردگار آسمانها داشت | شبیه مادرش زهرای اطهر، عشق مریم بود | |
ولی افسوس بعد از حمله طوفان پاپیزی | ز گلهای قشنگ باغ هفتاد و دو گل کم بود | |
زنی که بعد از آن ظهر دهم روز پریشانی | ز سنگینی بار روی دوشش پشت او خم بود | |
زبانش ذالفقاری که دل خورشید را سوزاند | سیهپوشی که حتماً قافله سالار ماتم بود | |
صبوری نام رودی که حیات تازه خود را | به کل مدیون کوه صبر زینب در دو عالم بود |
دنیا اگر دریا شود دیگر ندارد سود | وقتی که لبهای عطش را دیده خونآلود | |
وقتی که بعد از ظهر آن روز پریشانی | جاری شود از آسمان صدها هزاران رود!! | |
دستان آغشته به خون دست سقا را | با هیچ آبی بیگمان پاکی نخواهد بود | |
آه خدا دامان شهر فتنه را بیشک | با نام خونخواهی سقا میکند نابود | |
یاد گلوی آینه هر لحظه خنجروار | زخمی به زخم کهنه تاریخ میافزود | |
تاریخ ثابت میکند که کوفه دیگر بار | در امتحان عهد و پیمان میشود مردود | |
سرهای پاک روی نیزه شرح این جملهست | فرقی نمانده بین ظلم شمر با نمرود... |
منابع
پی نوشت
- ↑ گفتوگوی مؤلف با شاعر.