علی معموری: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
}} | }} | ||
'''علی معموری''' پژوهشگر، نویسنده و روزنامه نگار در رشته ادیان و علوم اسلامی است.<ref>[https://www.al-monitor.com/pulse/contents/authors/ali-mamouri-iraq.html وبسایت روزنامه المانیتور]</ref> | '''علی معموری''' پژوهشگر، نویسنده و روزنامه نگار در رشته ادیان و علوم اسلامی است.<ref>[https://www.al-monitor.com/pulse/contents/authors/ali-mamouri-iraq.html وبسایت روزنامه المانیتور]</ref> | ||
==زندگینامه== | ==زندگینامه== | ||
علی ماموری یکی از سردبیران روزنامه عراقی آل مانیتور است و متخصص در رشته ادیان است. او سابقه تدریس در دانشگاه‌ها و سمینارهای ایران و عراق را دارد. همچنین چندین مقاله مربوط به امور مذهبی و تحولات اجتماعی و فرقه گرایی در خاورمیانه منتشر کرده است.<ref>[https://www.washingtoninstitute.org/fa/ وبسایت انستیتو واشنگتن.]</ref> | علی ماموری یکی از سردبیران روزنامه عراقی آل مانیتور است و متخصص در رشته ادیان است. او سابقه تدریس در دانشگاه‌ها و سمینارهای ایران و عراق را دارد. همچنین چندین مقاله مربوط به امور مذهبی و تحولات اجتماعی و فرقه گرایی در خاورمیانه منتشر کرده است.<ref>[https://www.washingtoninstitute.org/fa/ وبسایت انستیتو واشنگتن.]</ref> | ||
نسخهٔ ۲۹ سپتامبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۶:۰۱
| علی معموری | |
|---|---|
 | |
| رشته فعالیت | مطالعات الهیاتی و فلسفه سیاسی |
| محل کار | روزنامه آل مانیتور |
علی معموری پژوهشگر، نویسنده و روزنامه نگار در رشته ادیان و علوم اسلامی است.[۱]
زندگینامه
علی ماموری یکی از سردبیران روزنامه عراقی آل مانیتور است و متخصص در رشته ادیان است. او سابقه تدریس در دانشگاه‌ها و سمینارهای ایران و عراق را دارد. همچنین چندین مقاله مربوط به امور مذهبی و تحولات اجتماعی و فرقه گرایی در خاورمیانه منتشر کرده است.[۲]
تحصیلات
- دکتری علوم قرآنی و حدیث، دانشکده الهیات دانشگاه امام صادق (ع)، پایان نامه تحلیل ساختاری روایت در قرآن با تکیه بر توالی پیرفت‌ها.[۳]
- دانشجوی دکتری انجمن عدالت اجتماعی در دانشگاه کاتولیک استرالیا [۴]
پیوند به بیرون
آثار
ترجمه
- تراژدی کربلا: مطالعه جامعه شناختی گفتمان شیعه، نوشته ابراهیم الحیدری، ترجمه علی معموری و محمد جواد معموری، قم، دارالکتاب الاسلامی، 1381.[۵]