زکریا اخلاقی‌: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جزبدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''زکریا اخلاقی''' شاعر معاصر ایرانی است.
'''زکریا اخلاقی''' (١٣٤١ ه. ش) شاعر معاصر ایرانی است.
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
| نام                    = زکریا اخلاقی
| نام                    = زکریا اخلاقی
خط ۷: خط ۷:
| زمینه فعالیت          =
| زمینه فعالیت          =
| ملیت                  =
| ملیت                  =
| تاریخ تولد            =1341ه
| تاریخ تولد            =١٣٤١ ه
| محل تولد                =یزد
| محل تولد                =یزد
| والدین                =   
| والدین                =   
خط ۷۱: خط ۷۱:
|امضا                  =
|امضا                  =
}}
}}
==زندگینامه==
زکریا اخلاقی فرزند عباس در سال ١٣٤١ ه. ش در شهرستان «میبد» از توابع استان یزد چشم به جهان گشود. تحصیلات مقدماتی را در زادگاهش به انجام رسانید و در سال ١٣٥٨ ه. ش به تحصیل علوم دینی روی آورد و مقدمات را در حوزه علمیه‌ی شهر خود آموخت و برای ادامه‌ی تحصیل به یزد و سپس قم سفر کرد.


 
اخلاقی از سال ١٣٦٠ ه. ش به سرودن شعر پرداخت و بر اثر معاشرت با مرحوم رمضانعلی گلدون که فردی خوش ذوق و با شعر و ادب و فنون آن آشنایی داشت با رموز شعر آشنا گردید. خود می‌گوید: «تا این زمان هیچگاه سرودن شعر را جدی نگرفته اما در همین حد نیز با غالب مطبوعات کشور همکاری داشته و کارهایی از نوع غزل سروده‌ام».
 
 
 
 
 
==درباره‌ی شاعر==
زکریا اخلاقی فرزند عباس در سال 1341 ه. ش در شهرستان «میبد» از توابع استان یزد چشم به جهان گشود. تحصیلات مقدماتی را در زادگاهش به انجام رسانید و در سال 1358 شمسی به تحصیل علوم دینی روی آورد و مقدمات را در حوزه علمیه‌ی شهر خود آموخت و برای ادامه‌ی تحصیل به یزد و سپس قم سفر کرد.
 
اخلاقی از سال 1360 شمسی به سرودن شعر پرداخت و بر اثر معاشرت با مرحوم رمضانعلی گلدون که فردی خوش ذوق و با شعر و ادب و فنون آن آشنایی داشت با رموز شعر آشنا گردید. خود می‌گوید: «تا این زمان هیچگاه سرودن شعر را جدی نگرفته اما در همین حد نیز با غالب مطبوعات کشور همکاری داشته و کارهایی از نوع غزل سروده‌ام».


اخلاقی از میان شعرای متقدم به اشعار حافظ بیش از دیگر شاعران ابراز علاقه می‌کند و سبک او را می‌پسندد. <ref>سخنوران نامی معاصر ایران؛ ج 1، ص 199.</ref> اثر منتشر شده‌ی وی «تبسم‌های شرقی» نام دارد.
اخلاقی از میان شعرای متقدم به اشعار حافظ بیش از دیگر شاعران ابراز علاقه می‌کند و سبک او را می‌پسندد. <ref>سخنوران نامی معاصر ایران؛ ج 1، ص 199.</ref> اثر منتشر شده‌ی وی «تبسم‌های شرقی» نام دارد.


==اشعار==
==اشعار==
===تعبیر کابوس:===
===تعبیر کابوس===
{{شعر}}
{{شعر}}


خط ۱۰۴: خط ۹۷:
{{ب| برآرید از غلاف عشق، تیغ شعله‌ای، یاران‌|که بیند خصم دون تعبیری از کابوس عاشورا  }}  
{{ب| برآرید از غلاف عشق، تیغ شعله‌ای، یاران‌|که بیند خصم دون تعبیری از کابوس عاشورا  }}  
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
==منابع==
==منابع==


*دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌ 2، ص: 1578.
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=700738&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌ 2، ص: 1578.]


==پی نوشت==
==پی نوشت==
خط ۱۲۰: خط ۱۰۶:
[[رده:شاعران فارسی زبان]]
[[رده:شاعران فارسی زبان]]
[[رده:شاعران معاصر]]
[[رده:شاعران معاصر]]
<references />

نسخهٔ ‏۲۸ ژوئن ۲۰۲۰، ساعت ۱۵:۰۳

زکریا اخلاقی (١٣٤١ ه. ش) شاعر معاصر ایرانی است.

زکریا اخلاقی
زکریا اخلاقی.jpg
زادروز ١٣٤١ ه.ش
یزد

زندگینامه

زکریا اخلاقی فرزند عباس در سال ١٣٤١ ه. ش در شهرستان «میبد» از توابع استان یزد چشم به جهان گشود. تحصیلات مقدماتی را در زادگاهش به انجام رسانید و در سال ١٣٥٨ ه. ش به تحصیل علوم دینی روی آورد و مقدمات را در حوزه علمیه‌ی شهر خود آموخت و برای ادامه‌ی تحصیل به یزد و سپس قم سفر کرد.

اخلاقی از سال ١٣٦٠ ه. ش به سرودن شعر پرداخت و بر اثر معاشرت با مرحوم رمضانعلی گلدون که فردی خوش ذوق و با شعر و ادب و فنون آن آشنایی داشت با رموز شعر آشنا گردید. خود می‌گوید: «تا این زمان هیچگاه سرودن شعر را جدی نگرفته اما در همین حد نیز با غالب مطبوعات کشور همکاری داشته و کارهایی از نوع غزل سروده‌ام».

اخلاقی از میان شعرای متقدم به اشعار حافظ بیش از دیگر شاعران ابراز علاقه می‌کند و سبک او را می‌پسندد. [۱] اثر منتشر شده‌ی وی «تبسم‌های شرقی» نام دارد.

اشعار

تعبیر کابوس

زلال نور می‌جوشد ز اقیانوس عاشورا در این محراب می‌پیچد طنین کوس عاشورا
شکوه عاشقی بنگر که دسته‌دسته مرغ حق‌ غزل خوان خیزد از خاکستر ققنوس عاشورا
به معراج شهادت جز شهیدان کس نمی‌بیند ظهور واژه‌ی میلاد از قاموس عاشورا
زند در فصل سرخ رزم چاووش بهار خون‌ ز صحرای محرم نغمه‌ی مأنوس عاشورا
مگر هنگامه‌ی رقص شقایق‌های عریان است‌ که رنگین کرده پر در شطّ خون طاووس عاشورا
شهیدی جاودان از کربلای خون می‌افشاند به راه سرخ فردا پرتو فانوس عاشورا
برآرید از غلاف عشق، تیغ شعله‌ای، یاران‌ که بیند خصم دون تعبیری از کابوس عاشورا

منابع

پی نوشت

  1. سخنوران نامی معاصر ایران؛ ج 1، ص 199.