عبدالرحمن بن صلخت: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
T.ramezani (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «عبدالرحمن پسر صلخت اثری، از سربازان تحت امر عمربن سعد بود که در روز عاشورا و...» ایجاد کرد) |
T.ramezani (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
عبدالرحمن پسر صلخت اثری، از سربازان تحت امر | '''عبدالرحمن پسر صلخت اثری،''' از سربازان تحت امر عمر بن سعد بود که در روز عاشورا و پس از شهادت شهیدان کربلا، بر تن ایشان اسب دوانده و آنان را با عمود آهنین کوفته و بدنهایشان را پاره پاره کرده بود. | ||
{{جعبه اطلاعات قاتل شهدای کربلا | |||
|اطلاعات قاتل = | |||
| تصویر = | |||
| توضیح تصویر = | |||
| نام کامل =عبدالرحمن پسر صلخت اثری | |||
| کنیه = | |||
| لقب = | |||
| زادروز/زادگاه = | |||
| محل زندگی = | |||
| نسب/قبیله = | |||
| خویشاوندان سرشناس = | |||
| تاریخ و مکان درگذشت= | |||
| نحوه درگذشت= | |||
| مدفن = | |||
| اقدامات = | |||
| انگیزه = | |||
| نقشهای برجسته =از سربازان تحت امر عمر بن سعد بود که در روز عاشورا و پس از شهادت شهیدان کربلا، بر تن ایشان اسب دوانده و آنان را با عمود آهنین کوفته و بدنهایشان را پاره پاره کرده بود | |||
| دیگر فعالیتها = | |||
| منصب = | |||
}} | |||
==مرگ== | |||
به دستور مختار دستگیر شد و در ملأعام گردن او را زدند و به آتش سوزاندند.<ref>- تاریخ طبری، ج6، ص58؛ الکامل فی التاریخ، ج4، ص240؛ تاریخ قم، ص288؛ قس انساب الاشراف، ج6، ص409 آنان پسران وهب همدانی بودند.</ref> | |||
==منبع== | ==منبع== | ||
مرضیه محمدزاده، دوزخیان جاوید، نشر بصیرت، ص 265. | مرضیه محمدزاده، دوزخیان جاوید، نشر بصیرت، ص 265. | ||
==پی نوشت== | ==پی نوشت== | ||
[[رده: تاریخ]] | [[رده: تاریخ]] | ||
[[رده: افراد]] | |||
[[رده: قاتلان کربلا]] | [[رده: قاتلان کربلا]] | ||
[[رده: کسانی که بر پیکر امام اسب تاراندند]] | [[رده: کسانی که بر پیکر امام اسب تاراندند]] |
نسخهٔ ۱۸ مارس ۲۰۱۸، ساعت ۱۴:۲۰
عبدالرحمن پسر صلخت اثری، از سربازان تحت امر عمر بن سعد بود که در روز عاشورا و پس از شهادت شهیدان کربلا، بر تن ایشان اسب دوانده و آنان را با عمود آهنین کوفته و بدنهایشان را پاره پاره کرده بود.
مشخصات فردی | |
---|---|
نام کامل | عبدالرحمن پسر صلخت اثری |
نقش در واقعه کربلا | |
نقشهای برجسته | از سربازان تحت امر عمر بن سعد بود که در روز عاشورا و پس از شهادت شهیدان کربلا، بر تن ایشان اسب دوانده و آنان را با عمود آهنین کوفته و بدنهایشان را پاره پاره کرده بود |
مرگ
به دستور مختار دستگیر شد و در ملأعام گردن او را زدند و به آتش سوزاندند.[۱]
منبع
مرضیه محمدزاده، دوزخیان جاوید، نشر بصیرت، ص 265.
پی نوشت
- ↑ - تاریخ طبری، ج6، ص58؛ الکامل فی التاریخ، ج4، ص240؛ تاریخ قم، ص288؛ قس انساب الاشراف، ج6، ص409 آنان پسران وهب همدانی بودند.