سوید بن‌ عمرو بن‌ ابی‌ مطاع‌: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «سُوَیدِ بن‌ عَمرو بن‌ اَبی‌ مَطاع انماری خثعمی، منسوب به خثعم بن اراش، قبی...» ایجاد کرد)
 
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
سُوَیدِ بن‌ عَمرو بن‌ اَبی‌ مَطاع انماری خثعمی، منسوب به خثعم بن اراش، قبیله‌ای از اعراب قحطانی جنوب شبه جزیره که یمنی الاصل بود<ref>- انصار الحسین، ص 103. </ref> که در کوفه می‌زیست. او از شیوخ شیعه و مردی وارسته، عابد و زاهد، شریف، شجاع، دلیر و پاک‌باز، نبرد آزموده و دشمن شناس‌ و بسیار نمازگزار بود.<ref>- بحار الانوار، ج45، ص24.</ref> سوید از یاران بسیار وارسته امام بود و نام وی در شمار اصحاب آن حضرت یاد گردیده است.<ref>- رجال طوسی، ص74.</ref> ارباب مقاتل او را بسیار ستوده و نوشته‌اند که در بسیاری از جنگ‌ها شرکت داشته و تجربه‌ها آموخته بود.<ref>- رک : تاریخ طبری، ج5، ص444؛ ارشاد، ج2، ص 96؛ مقاتل الطالبیین، ص100.  </ref> ابن شهر آشوب نام او را عَمرو بن‌ اَبی‌ مَطاع ذکر کرده است.<ref>- مناقب آل ابی‌طالب، ج4، ص102.</ref>   
'''سُوَیدِ بن‌ عَمرو بن‌ اَبی‌ مَطاع انماری خثعمی،''' منسوب به خثعم بن اراش، قبیله‌ای از اعراب قحطانی جنوب شبه جزیره که یمنی الاصل بود<ref>- انصار الحسین، ص 103. </ref> که در کوفه می‌زیست. او از شیوخ شیعه و مردی وارسته، عابد و زاهد، شریف، شجاع، دلیر و پاک‌باز، نبرد آزموده و دشمن‌شناس‌ و بسیار نمازگزار بود.<ref>- بحار الانوار، ج45، ص24.</ref> سوید از یاران بسیار وارسته امام حسین (ع) بود و نام وی در شمار اصحاب آن حضرت یاد گردیده است.<ref>- رجال طوسی، ص74.</ref> ارباب مقاتل او را بسیار ستوده و نوشته‌اند که در بسیاری از جنگ‌ها شرکت داشته و تجربه‌ها آموخته بود.<ref>- رک : تاریخ طبری، ج5، ص444؛ ارشاد، ج2، ص 96؛ مقاتل الطالبیین، ص100.  </ref> ابن شهر آشوب نام او را عَمرو بن‌ اَبی‌ مَطاع ذکر کرده است.<ref>- مناقب آل ابی‌طالب، ج4، ص102.</ref>   


{{جعبه اطلاعات اصحاب امام حسین (ع)
| عنوان              =
| تصویر              =
| اندازه تصویر      =
|توضیح تصویر        =
| نام کامل          =سُوَیدِ بن‌ عَمرو بن‌ اَبی‌ مَطاع انماری خثعمی
| لقب                =
| نسب                =
| خویشاوندان سرشناس  =
| تاریخ تولد        =
| شهر تولد          =
| کشور تولد          =
| محل زندگی          =
| تاریخ وفات/شهادت  =
| شهر وفات/شهادت    =
| نحوه وفات/شهادت    =
| مدفن              =
| از یاران          =
| فعالیت‌های اجتماعی  =
| مشایخ              =
| شاگردان          =
| آثار              =
| نقش های برجسته              =از یاران بسیار وارسته امام حسین (ع)
}}


سُوَیدِ بن‌ عَمرو و بشر (بشیر) بن عمرو حضرمی آخرین اصحاب امام حسین (ع) بودند که تا آخرین لحظات باقی مانده و بعد از شهادت امام حسین (ع) به شهادت رسیدند.<ref>- تاریخ طبری، ج5، ص444.</ref>
سوید پس‌ از شهادت اسلم‌، به خدمت امام رسید و به او سلام داد و از حضور آن حضرت اذن جهاد طلبید. امام به او اذن داد و فرمود: ” و نحن خلقک“ سپس فرمود: ” فَمِنْهُم‌ مَن‌ْ قَضی‌' نَحْبَه‌ وَ مِنْهُم‌ْ مَن‌ْ ینْتَظِرْ وَ ما بَدَّلوُا تَبْدیلاً “<ref>- قرآن مجید، سوره احزاب، آیه 33. </ref> او‌ به‌ میدان‌ رفت‌ و مانند شیر ژیان‌ به‌ جنگ‌ مشغول‌ شد و بر شداید و سختی‌ها صبر و شکیبایی‌ فراوان‌ کرد. تا از فزونی‌ زخم‌ها در بین‌ کشتگان ‌به‌ روی‌ زمین‌ افتاد و به‌ همین‌ حال‌ بود و حرکتی‌ از او دیده‌ نمی‌شد. تا وقتی‌ که‌ شنید سپاهیان‌ عمر بن‌ سعد فریاد می‌زدند که‌ حسین‌ کشته‌ شد. از شنیدن‌ این‌ خبر، بی‌تاب‌ شده و با اندک توانی که داشت، از کفش‌ خود خنجری را که مخفی کرده بود، بیرون‌ آورد و  به‌ جنگ‌ با دشمنان‌ مشغول‌ شد تا به‌ شهادت‌ رسید. او آخرین‌ شهید کربلا بود.<ref>- تاریخ طبری، ج5، ص453؛ اللهوف، ص137؛ انصار الحسین، ص 103. </ref> قاتل او عروة بن بکار و زید بن ورقاء بودند.




==نقش در واقعه کربلا==
سُوَیدِ بن‌ عَمرو و بشر (بشیر) بن عمرو حضرمی آخرین اصحاب امام حسین (ع) بودند که تا آخرین لحظات باقی مانده و بعد از شهادت امام حسین (ع) به شهادت رسیدند.<ref>- تاریخ طبری، ج5، ص444.</ref>
سوید پس‌ از شهادت اسلم‌، به خدمت امام حسین (ع) رسید و به او سلام داد و از حضور آن حضرت اذن جهاد طلبید. امام حسین (ع) به او اذن داد و فرمود: ”و نحن خلقک“ سپس فرمود: ”فَمِنْهُم‌ مَن‌ْ قَضی‌' نَحْبَه‌ وَ مِنْهُم‌ْ مَن‌ْ ینْتَظِرْ وَ ما بَدَّلوُا تَبْدیلاً“<ref>- قرآن مجید، سوره احزاب، آیه 33. </ref> او‌ به‌ میدان‌ رفت‌ و مانند شیر ژیان‌ به‌ جنگ‌ مشغول‌ شد و بر شداید و سختی‌ها صبر و شکیبایی‌ فراوان‌ کرد. تا از فزونی‌ زخم‌ها در بین‌ کشتگان ‌به‌ روی‌ زمین‌ افتاد و به‌ همین‌ حال‌ بود و حرکتی‌ از او دیده‌ نمی‌شد. تا وقتی‌ که‌ شنید سپاهیان‌ عمر بن‌ سعد فریاد می‌زدند که‌ امام حسین‌ (ع) کشته‌ شد. از شنیدن‌ این‌ خبر، بی‌تاب‌ شده و با اندک توانی که داشت، از کفش‌ خود خنجری را که مخفی کرده بود، بیرون‌ آورد و به‌ جنگ‌ با دشمنان‌ مشغول‌ شد تا به‌ شهادت‌ رسید. او آخرین‌ شهید کربلا بود.<ref>- تاریخ طبری، ج5، ص453؛ اللهوف، ص137؛ انصار الحسین، ص 103. </ref> قاتل او عروة بن بکار و زید بن ورقاء بودند.
سوید به هنگام شهادت حدود 70 سال سن داشت. وی را سوید بن عمر، سوید بن‌ اَبی‌ مَطاع، عمرو بن مطاع جُعفی و سوید بن عمیر بن‌ اَبی‌ مَطاع انماری نیز گفته‌اند.<ref>- آینه‌داران آفتاب، ج2، ص1394. </ref>
سوید به هنگام شهادت حدود 70 سال سن داشت. وی را سوید بن عمر، سوید بن‌ اَبی‌ مَطاع، عمرو بن مطاع جُعفی و سوید بن عمیر بن‌ اَبی‌ مَطاع انماری نیز گفته‌اند.<ref>- آینه‌داران آفتاب، ج2، ص1394. </ref>
رجزی به او منسوب است:
رجزی به او منسوب است:
 
===رجزخوانی===
 
{{شعر}}
{{شعر}}
{{م| اَقدِم حُسَین الیومَ تلقی اَحمَدا }}
{{م| اَقدِم حُسَین الیومَ تلقی اَحمَدا }}
خط ۲۷: خط ۴۹:
{{م| فی جنَّة الفردوس یعلوُا صُعُدا }}
{{م| فی جنَّة الفردوس یعلوُا صُعُدا }}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}


ای حسین! امروز پیش آی تا پیامبر اکرم (ص) و پدر بزگوار و بخشنده خویش، علی را دیدار کنی.
ای حسین! امروز پیش آی تا پیامبر اکرم (ص) و پدر بزگوار و بخشنده خویش، علی را دیدار کنی.
خط ۳۴: خط ۵۵:


پیش آی تا شیر عرصه‌های نبرد، حمزه سیدالشهدا و جعفر طیار را که در فراترین و والاترین جایگاه بهشت است را ملاقات کنی.
پیش آی تا شیر عرصه‌های نبرد، حمزه سیدالشهدا و جعفر طیار را که در فراترین و والاترین جایگاه بهشت است را ملاقات کنی.


در زیارت نامه‌ها نام وی ذکر نشده است.<ref>- رک : تاریخ طبری، ج5، ص453؛ رجال طوسی، ص101؛ الکامل فی التاریخ، ج4، ص79 ؛ اللهوف، ص165-166؛ ابصار العین فی انصار الحسین (ع)، ص77؛ البدایه و النهایه، ج8، ص185؛ نهایة الارب، ج20، ص455؛ مقتل الحسین خوارزمی، ج2، ص24،22؛ مناقب آل ابی‌طالب، ج4، ص102؛ بحار الانوار، ج45، ص26،24؛ منتهی الآمال، ج1، ص372؛ انصار الحسین (ع)، ص103؛ نفس المهموم، ص129-130؛ جلاء العیون، ص399؛ تنقیح المقال، ج2، ص72؛ نقد الرجال، ج2، ص164.</ref>
در زیارت نامه‌ها نام وی ذکر نشده است.<ref>- رک : تاریخ طبری، ج5، ص453؛ رجال طوسی، ص101؛ الکامل فی التاریخ، ج4، ص79 ؛ اللهوف، ص165-166؛ ابصار العین فی انصار الحسین (ع)، ص77؛ البدایه و النهایه، ج8، ص185؛ نهایة الارب، ج20، ص455؛ مقتل الحسین خوارزمی، ج2، ص24،22؛ مناقب آل ابی‌طالب، ج4، ص102؛ بحار الانوار، ج45، ص26،24؛ منتهی الآمال، ج1، ص372؛ انصار الحسین (ع)، ص103؛ نفس المهموم، ص129-130؛ جلاء العیون، ص399؛ تنقیح المقال، ج2، ص72؛ نقد الرجال، ج2، ص164.</ref>
==منبع==
==منبع==
مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص 473-475.
مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص 473-475.
==پی نوشت==
==پی نوشت==
[[رده: تاریخ]]
[[رده: تاریخ]]
[[رده: افراد]]
[[رده: شهیدان کربلا]]
[[رده: شهیدان کربلا]]
[[رده: شهدای روز عاشورا]]
[[رده: شهدای روز عاشورا]]
[[رده: شهدای پس از شهادت امام حسین (ع)]]
[[رده: شهدای پس از شهادت امام حسین (ع)]]

نسخهٔ ‏۱۰ آوریل ۲۰۱۸، ساعت ۱۱:۳۸

سُوَیدِ بن‌ عَمرو بن‌ اَبی‌ مَطاع انماری خثعمی، منسوب به خثعم بن اراش، قبیله‌ای از اعراب قحطانی جنوب شبه جزیره که یمنی الاصل بود[۱] که در کوفه می‌زیست. او از شیوخ شیعه و مردی وارسته، عابد و زاهد، شریف، شجاع، دلیر و پاک‌باز، نبرد آزموده و دشمن‌شناس‌ و بسیار نمازگزار بود.[۲] سوید از یاران بسیار وارسته امام حسین (ع) بود و نام وی در شمار اصحاب آن حضرت یاد گردیده است.[۳] ارباب مقاتل او را بسیار ستوده و نوشته‌اند که در بسیاری از جنگ‌ها شرکت داشته و تجربه‌ها آموخته بود.[۴] ابن شهر آشوب نام او را عَمرو بن‌ اَبی‌ مَطاع ذکر کرده است.[۵]

اطلاعات اصحاب امام حسین (ع)
نام کامل سُوَیدِ بن‌ عَمرو بن‌ اَبی‌ مَطاع انماری خثعمی
نقش های برجسته از یاران بسیار وارسته امام حسین (ع)


نقش در واقعه کربلا

سُوَیدِ بن‌ عَمرو و بشر (بشیر) بن عمرو حضرمی آخرین اصحاب امام حسین (ع) بودند که تا آخرین لحظات باقی مانده و بعد از شهادت امام حسین (ع) به شهادت رسیدند.[۶] سوید پس‌ از شهادت اسلم‌، به خدمت امام حسین (ع) رسید و به او سلام داد و از حضور آن حضرت اذن جهاد طلبید. امام حسین (ع) به او اذن داد و فرمود: ”و نحن خلقک“ سپس فرمود: ”فَمِنْهُم‌ مَن‌ْ قَضی‌' نَحْبَه‌ وَ مِنْهُم‌ْ مَن‌ْ ینْتَظِرْ وَ ما بَدَّلوُا تَبْدیلاً“[۷] او‌ به‌ میدان‌ رفت‌ و مانند شیر ژیان‌ به‌ جنگ‌ مشغول‌ شد و بر شداید و سختی‌ها صبر و شکیبایی‌ فراوان‌ کرد. تا از فزونی‌ زخم‌ها در بین‌ کشتگان ‌به‌ روی‌ زمین‌ افتاد و به‌ همین‌ حال‌ بود و حرکتی‌ از او دیده‌ نمی‌شد. تا وقتی‌ که‌ شنید سپاهیان‌ عمر بن‌ سعد فریاد می‌زدند که‌ امام حسین‌ (ع) کشته‌ شد. از شنیدن‌ این‌ خبر، بی‌تاب‌ شده و با اندک توانی که داشت، از کفش‌ خود خنجری را که مخفی کرده بود، بیرون‌ آورد و به‌ جنگ‌ با دشمنان‌ مشغول‌ شد تا به‌ شهادت‌ رسید. او آخرین‌ شهید کربلا بود.[۸] قاتل او عروة بن بکار و زید بن ورقاء بودند. سوید به هنگام شهادت حدود 70 سال سن داشت. وی را سوید بن عمر، سوید بن‌ اَبی‌ مَطاع، عمرو بن مطاع جُعفی و سوید بن عمیر بن‌ اَبی‌ مَطاع انماری نیز گفته‌اند.[۹] رجزی به او منسوب است:

رجزخوانی

اَقدِم حُسَین الیومَ تلقی اَحمَدا
وَ حَسَناً کالبدر لانی الا سعدا
حَمزَةَ لیثُ اللهُ یدعی اسدا
و شَیخک الخیر عَلیاً النَّدی
وَ عَمَّکَ القَرمَ الهُمامَ الا رَشدا
وَ ذالجناحین تَبَوَّا مقعدا
فی جنَّة الفردوس یعلوُا صُعُدا

ای حسین! امروز پیش آی تا پیامبر اکرم (ص) و پدر بزگوار و بخشنده خویش، علی را دیدار کنی.

پیش‌تر آی تا حسن را که چونان ماه در میان کامروایان خوشبخت می‌درخشد، دیدار کنی.

پیش آی تا شیر عرصه‌های نبرد، حمزه سیدالشهدا و جعفر طیار را که در فراترین و والاترین جایگاه بهشت است را ملاقات کنی.

در زیارت نامه‌ها نام وی ذکر نشده است.[۱۰]

منبع

مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص 473-475.

پی نوشت

  1. - انصار الحسین، ص 103.
  2. - بحار الانوار، ج45، ص24.
  3. - رجال طوسی، ص74.
  4. - رک : تاریخ طبری، ج5، ص444؛ ارشاد، ج2، ص 96؛ مقاتل الطالبیین، ص100.
  5. - مناقب آل ابی‌طالب، ج4، ص102.
  6. - تاریخ طبری، ج5، ص444.
  7. - قرآن مجید، سوره احزاب، آیه 33.
  8. - تاریخ طبری، ج5، ص453؛ اللهوف، ص137؛ انصار الحسین، ص 103.
  9. - آینه‌داران آفتاب، ج2، ص1394.
  10. - رک : تاریخ طبری، ج5، ص453؛ رجال طوسی، ص101؛ الکامل فی التاریخ، ج4، ص79 ؛ اللهوف، ص165-166؛ ابصار العین فی انصار الحسین (ع)، ص77؛ البدایه و النهایه، ج8، ص185؛ نهایة الارب، ج20، ص455؛ مقتل الحسین خوارزمی، ج2، ص24،22؛ مناقب آل ابی‌طالب، ج4، ص102؛ بحار الانوار، ج45، ص26،24؛ منتهی الآمال، ج1، ص372؛ انصار الحسین (ع)، ص103؛ نفس المهموم، ص129-130؛ جلاء العیون، ص399؛ تنقیح المقال، ج2، ص72؛ نقد الرجال، ج2، ص164.