بلا و کربلا: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
آمیختگى این سرزمین و این نام با شداید و رنجها پیش از آن نیز از زبان اولیاء خدا نقل شده است. حضرت عیسى (ع) وقتى بر این سرزمین گذشت، اندوه او را فرا گرفت و آن زمین را «ارض کرب و بلاء» دانست.<ref>''بحار الأنوار''، ج 44، ص 253.</ref> روزى حضرت رسول (ص) براى دخترش فاطمه (س) از شهادت حسین (ع) در آینده سخن مى‌گفت، در حالى که حسین (ع) کودکى در آغوش مادر بود. حضرت زهرا (س) از پدر پرسید: | آمیختگى این سرزمین و این نام با شداید و رنجها پیش از آن نیز از زبان اولیاء خدا نقل شده است. حضرت عیسى (ع) وقتى بر این سرزمین گذشت، اندوه او را فرا گرفت و آن زمین را «ارض کرب و بلاء» دانست.<ref>''بحار الأنوار''، ج 44، ص 253.</ref> روزى حضرت رسول (ص) براى دخترش فاطمه (س) از شهادت حسین (ع) در آینده سخن مى‌گفت، در حالى که حسین (ع) کودکى در آغوش مادر بود. حضرت زهرا (س) از پدر پرسید: | ||
آنجا که فرزندم کشته مى‌شود کجاست؟ فرمود: کربلاست، سرزمین محنت و رنج بر ما و بر امّت... | |||
«موضع یقال له کربلاء و هى دار کرب و بلاء علینا و على الأمّة[الأئمّة]...».<ref>''همان''،ص 264.</ref> | «موضع یقال له کربلاء و هى دار کرب و بلاء علینا و على الأمّة[الأئمّة]...».<ref>''همان''،ص 264.</ref> | ||
اگر کربلا را سرزمین آزمایش به حساب آوریم، هم آزمایش خلوص، فداکارى و عشق ابا عبد الله «ع» و خاندان و یاران اوست که در کورۀ رنجها و شهادتها و داغها و مصیبتها، جوهرۀ ذاتى و بعد متعالى آنان و میزان صدق عقیده و ادّعایشان به ظهور رسید، هم آزمایشگاه کوفیان و مدعیان نصرت و یارى و نیز حکام اموى بود که نسبت به فرزند پیامبر و حجت الهى آنگونه رفتار کردند. ابا عبد الله (ع) نیز در اشاره به جنبۀ آزمونى بلاها در کشف جوهرۀ دین‌دارى و میزان تعهد، در خطابه‌اى که در | اگر کربلا را سرزمین آزمایش به حساب آوریم، هم آزمایش خلوص، فداکارى و عشق ابا عبد الله «ع» و خاندان و یاران اوست که در کورۀ رنجها و شهادتها و داغها و مصیبتها، جوهرۀ ذاتى و بعد متعالى آنان و میزان صدق عقیده و ادّعایشان به ظهور رسید، هم آزمایشگاه کوفیان و مدعیان نصرت و یارى و نیز حکام اموى بود که نسبت به فرزند پیامبر و حجت الهى آنگونه رفتار کردند. ابا عبد الله (ع) نیز در اشاره به جنبۀ آزمونى بلاها در کشف جوهرۀ دین‌دارى و میزان تعهد، در خطابه‌اى که در [[منزلگاه ذو حسم]] (و بقولى در کربلا) ایراد نمود، فرمود: | ||
«...انّ الناس عبید الدّنیا و الدّین لعق على ألسنتهم یحوطونه ما درّت معایشهم فاذا محّصوا بالبلاء قلّ الدّیّانون».<ref>''تحف العقول''، حرّانى، ص 245 (چاپ جامعۀ مدرسین).</ref> | «...انّ الناس عبید الدّنیا و الدّین لعق على ألسنتهم یحوطونه ما درّت معایشهم فاذا محّصوا بالبلاء قلّ الدّیّانون».<ref>''تحف العقول''، حرّانى، ص 245 (چاپ جامعۀ مدرسین).</ref> | ||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
==منابع== | |||
جواد محدثی، ''فرهنگ عاشورا''، قم، معارف، ج1، ص 75-77. | |||
==پی نوشت== | |||