مسیب بن نجبه فرازى: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
== زندگینامه == | == زندگینامه == | ||
نام کامل او مسیب بن نجبه بن ربیعه بن ریاحی بن عوف بن هلال بن شمخ بن فرازه است. فرازه یکی از قبایل بزرگ عرب به شمار میرفت که نسب آنان به قیس عیلان می‌رسید. گرچه محل زندگی مسیب به طور دقیق مشخص نیست اما قبیله فرازه در منطقه «نجد» و «وادی‌القری» می‌زیستند. | نام کامل او مسیب بن نجبه بن ربیعه بن ریاحی بن عوف بن هلال بن شمخ بن فرازه است. فرازه یکی از قبایل بزرگ عرب به شمار میرفت که نسب آنان به قیس عیلان می‌رسید. گرچه محل زندگی مسیب به طور دقیق مشخص نیست اما قبیله فرازه در منطقه «نجد» و «وادی‌القری» می‌زیستند. این قبیله پیش از مسلمان شدن در سال 9 هجری قمری در مکه می‌زیستند اما پس از آن ساکن مدینه شدند. مسیب چون از نیروهای نطامی به شمار میرفت در سال 17 هجری قمری که کوفه به پایگاه نظامیان تبدیل شد، به کوفه مهاجرت نمود و در خانه ابن مسعود منزل گزید. | ||
مسیب از تابعین بودند و از امیرالمومنین(ع) نقل حدیث کرده است و افرادی مانند ابواسحاق سبیعی، ابوادریس مرهبی و عبیدالمکتب از مسیب روایت نقل کرده‌اند. | مسیب از تابعین بودند و از امیرالمومنین(ع) نقل حدیث کرده است و افرادی مانند ابواسحاق سبیعی، ابوادریس مرهبی و عبیدالمکتب از مسیب روایت نقل کرده‌اند. | ||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
== همراهی با توابین == | == همراهی با توابین == | ||
مسیب یکی از فرماندهان سپاه توابین بود. او از اینکه توفیق شهادت در رکاب [[حسین بن على (ع)|سیدالشهدا(ع)]] را نیافته بود بشدت اندوهگین بود و این حسرت را در خطابه‌اى که در جمع توابین ایراد کرد، بر زبان آورد و از اینکه با وجود نگارش نامه، از فداکارى در راهش مضایقه کرده و یاریش نکرد، خود و جمع یاران را ملامت کرد. <ref>حیاة الامام الحسین،ج ۳،ص ۳۶۲.</ref> وی در 26 ربیع الاخر سال 65 هجری قمری در منطقه [[عین الورده|عین الاورده]] به شهادت رسید.<ref>مروج الذهب،ج ۳،ص ۹۴،تاریخ الاسلام،ذهبى،ج ۵،ص ۲۴۸.</ref> سر او را به همراه سر [[سلیمان بن صرد خزاعى|سلیمان بن صرد]] به شام نزد [[مروان بن حکم|مروان]] فرستادند و بر دروازه [[شام]] آویختند. | مسیب یکی از فرماندهان سپاه توابین بود. او از اینکه توفیق شهادت در رکاب [[حسین بن على (ع)|سیدالشهدا(ع)]] را نیافته بود بشدت اندوهگین بود و این حسرت را در خطابه‌اى که در جمع توابین ایراد کرد، بر زبان آورد و از اینکه با وجود نگارش نامه، از فداکارى در راهش مضایقه کرده و یاریش نکرد، خود و جمع یاران را ملامت کرد. <ref>حیاة الامام الحسین،ج ۳،ص ۳۶۲.</ref> وی پس از [[سلیمان بن صرد خزاعى|سلیمان بن صرد خزاعی]] فرمانده سپاه توابین شد و بعد از نبردی سخت در 26 ربیع الاخر سال 65 هجری قمری در منطقه [[عین الورده|عین الاورده]] به شهادت رسید.<ref>مروج الذهب،ج ۳،ص ۹۴،تاریخ الاسلام،ذهبى،ج ۵،ص ۲۴۸.</ref> سر او را به همراه سر [[سلیمان بن صرد خزاعى|سلیمان بن صرد]] به شام نزد [[مروان بن حکم|مروان]] فرستادند و بر دروازه [[شام]] آویختند. | ||
==منبع== | ==منبع== | ||
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=654837&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۴۲۳.] | *[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=654837&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۴۲۳.] | ||
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=718075&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author محمدعلی چنارانی، قیام توابین، انتشارات آستان قدس رضوی، ص 49- | *[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=718075&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author محمدعلی چنارانی، قیام توابین، انتشارات آستان قدس رضوی، ص 49-54، ص129-130.] | ||
==پی‌نوشت== | ==پی‌نوشت== | ||