فضولی بغدادی‌: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ملّا محمّد بن سلیمان بغدادی''' از اکابر شعرا و عرفای قرن دهم هجری است.{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده

| تاریخ مرگ              = 970 ه. ق.

فضولی از وابستگان دربار «سلطان سلیمان خان قانونی» دهمین سلطان عثمانی بوده است. تخلّص «فضولی» را از این جهت انتخاب کرد که این لقب مقبول طبع کسی نخواهد افتاد و به قول خودش این لقب موافق هوای او و لقبی مطابق دعوای او بود. خود می‌نویسد: این لقب چند وجه دارد اول آنکه من خود را یگانه روزگار می‌خواستم و این معنی درین تخلّص به ظهور پیوست دوم آنکه من به توفیق همّت، استدعای جامعیّت جمیع علوم و فنون داشتم و این تخلّص متضمّن این مضمون است چرا که کلمه فضول در لغت جمع فضل است بر وزن علوم و فنون. دیگر مفهوم فضولی به اصطلاح عوّام خلاف ادب است و چه خلاف ادب ازین برتر که مرا با وجود قلّت معاشرت علمای عالی مقدار در مباحث عقلیه و نقلیه مسایلی را مطرح کردم که اختلاف بین فقهاست.وی به سال 970 ه ق. در گذشته است.

فضولی بغدادی اشعار مؤثر و سوزناک به زبان ترکی و گاه به عربی و فارسی دارد. دیوان او شامل قصاید، غزلیات، قطعات، رباعیات و ساقی نامه است که در ترکیه به طبع رسیده است. او کتاب «حدیقة السّعدا» را به تقلید از کتاب «روضة الشّهدا» حسین واعظ کاشفی نوشته است.  

دیگر آثار او عبارتند از: «انیس القلب»، «بنگ و باده» (ترکی)، «صحّت و مرض»، «لیلی و مجنون» (ترکی) . <ref> لغت نامه دهخدا. دیوان فضولی بغدادی (فارسی) مقدمه با تلخیص.</ref>  

====شعر ا====

{{ب| ای خوش آن مردم که بهر قوّت نور نظر|در نظر او را مدام آن قبله‌ی حاجت رواست }}

{{ب| رتبه‌ی گردی که خیزد از ره زوّار او|از ره رفعت قرار بارگاه کبریاست }}

{{ب| باد <ref> باد: باشد.</ref> نصرت نیک بختی را که دایم در جهان‌|از ره اخلاص دارد نیّت این باز خواست }}

{{ب| السّلام ای نور بخش دیده‌ی اهل نظر|السّلام ای آنکه درگاه تو حاجت‌گاه ماست }}

====شعر 2====

====شعر 3====

====شعر 4====

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

| class="b" |<span class="beyt">نیّت طوف در او هم دواست </span>

| class="b" |<span class="beyt">سیّد آل علی المرتضاست </span>

| class="b" |<span class="beyt"> کنگره‌ی قصر معّلای او</span>

| class="b" |<span class="beyt">ارّه‌ی نخل بُن خصم دغاست </span>

| class="b" |<span class="beyt"> نیّتش اینست که کردم طواف‌</span>

| class="b" |<span class="beyt">چون به یقین مدرک این مدّعاست </span>

| class="b" |<span class="beyt">چاره‌ی او کن که بسی بینواست <ref>همان؛ ص 241 و 243.</ref> </span>

*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=700738&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌ 2، ص: 797-800.]